Άλλες μέθοδοι μέτρησης χρώματος τροφίμων

Εκτός από τις παραπάνω μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την ποιοτική κατάταξη των τροφίμων, υπάρχουν και άλλες μέθοδοι που βρίσκουν χρήση στην αξιολόγηση μιας διαδικασίας παραγωγής, στην πρόληψη μειονεκτικού χρώματος, στη διαπίστωση των νοθειών ή ακόμη στον προσδιορισμό μιας από τις πολλές χρωστικές που απαντούν στα τρόφιμα.

Οπτική πυκνότητα: Χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της συμπύκνωσης των διαφόρων χρωστικών. Σύμφωνα με το νόμο των Beer - Lambert η απορρόφηση της ακτινοβολίας είναι συνάρτηση της περιεκτικότητας του διαλύματος σε χρωστικές. Η απορρόφηση δίνεται από την εξίσωση Α = Ε*c*L, όπου Ε = μήκος κύματος, c = η περιεκτικότητα σε χρωστική και L = το μήκος σε cm του σωληναρίου του οργάνου εντός του οποίου τοποθετείται το δείγμα. Για την μέτρηση της περιεκτικότητας σε χρωστικές ενός τροφίμου, θα πρέπει να βρεθεί με την κατασκευή σχετικής καμπύλης το μήκος κύματος, στο οποίο παρουσιάζει τη μέγιστη απορρόφηση.

Αναλυτικές μέθοδοι: Χρησιμοποιούνται κυρίως για την ποιοτική και ποσοτική διαπίστωση των φυσικών ή συνθετικών χρωστικών που υπάρχουν στα τρόφιμα. Σε πολλές περιπτώσεις που άλλες μέθοδοι δεν αποδίδουν χρησιμοποιείται και η χρωματογραφία για τον προσδιορισμό μικροποσοτήτων χρωστικών που είτε υπάρχουν φυσιολογικά στα τρόφιμα, είτε έχουν προστεθεί σε αυτά.

Διαλογείς χρώματος: Είναι μηχανήματα που τοποθετούνται στη γραμμή παραγωγής σε εγκαταστάσεις διαλογής, τυποποιήσεως και συσκευασίας φρούτων με σκοπό την προταξινόμηση τούτων ανάλογα με το χρώμα. Χρησιμοποιούνται κυρίως για τις ντομάτες, τα μήλα και τα λεμόνια και έχουν την ικανότητα διαχωρισμού των φρούτων, συνήθως σε 4 κατηγορίες ανάλογα με το χρώμα. Οι γραμμές τροφοδοσίας μπορεί να είναι 4, 6 ή 8 και η δυναμικότητα από 9 - 27 τόννους ανά ώρα ανάλογα με τον αριθμό γραμμών και το είδος του προϊόντος.