Άρδευση πατάτας

Οι πατάτες είναι καλλιέργεια πολύ ευαίσθητη στην έλλειψη εδαφικής υγρασίας. Οι ανάγκες των πατατών σε νερό εξαρ­τώνται από τις κλιµατολογικές συνθήκες κάθε περιοχής και από το στάδιο ανάπτυξης της φυτείας. Οι ανάγκες αυτές είναι µικρότερες στα αρχικά στάδια ανάπτυξης και στο τελικό στά­διο ωρίµανσης της φυτείας και µεγαλύτερες στα στάδια κον­δυλοποίησης και ανάπτυξης των κονδύλων. Η ελάττωση της διαθέσιµης υγρασίας στο έδαφος δεν πρέπει να ξεπερνά το 50% ιδιαίτερα στα κρίσιµα στάδια ανάπτυξης της πατατοφυτείας και τούτο επιτυγχάνεται µε το συχνό πό­τισµα.

Η συχνότητα άρδευσης εξαρτάται από τον τύπο του εδάφους και το στάδιο ανάπτυξης των πατατών. Οι τρόποι προσδιορι­σµού της συχνότητας άρδευσης είναι τα τενσιόµετρα και το πότισµα µε βάση την εξάτµιση. Οι συνολικές ετήσιες ανάγκες σε νερό των πατατών υπό κα­νονικές συνθήκες ανέρχονται σε 250-300 τόνους για τις πρώ­ιµες ανοιξιάτικες, 350-400 τόνους για τις όψιµες ανοιξιάτικες και 400-450 τόνους για τις χειµερινές (Αύγουστος-Σεπτέµβριος), κατά στρέμμα. Για καλύτερη εφαρµογή της ποσότητας του νερού που δίνεται κατά πότισµα είναι απαραίτητη η χρήση υδροµετρητή. Στην πατάτα μπορούν να χρησιμοποιηθούν δύο βασικά συστήματα άρδευσης, η άρδευση με αυλάκια και το σύστημα της τεχνητής βροχής. Το σύστημα άρδευσης στάγδην δεν εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα, αλλά είναι υποχρεωτικό στην καλλιέργεια της πατάτας με εδαφοκάλυψη.