Γενικά στοιχεία σκόρδου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Στις λιγότερο ανεπτυγµένες χώρες, το σκόρδο καταναλώνεται νωπό. Στις Η.Π.Α και τις Β. Ευρωπαϊκές χώρες, µεγάλο ποσοστό των παραγόµενων σκόρδων, αποξηραίνεται, αλέθεται και κυκλοφορεί συσκευασµένο. Η κατανάλωση σκόρδου είναι χαµηλή στις Β. Ευρωπαϊκές χώρες, στις Η.Π.Α και στον Καναδά. Στις χώρες αυτές σπάνια χρησιµοποιείται στην µαγειρική. Χρησιµοποιείται όµως από τους µετανάστες για την παρασκευή των παραδοσιακών τους φαγητών. Για τον λόγο αυτό, γίνονται εισαγωγές σκόρδου στην Αγγλία και άλλες Β. Ευρωπαϊκές χώρες από την Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αίγυπτο, κ.λπ. Αντίθετα, η κατανάλωση είναι µεγάλη σε χώρες της Ν. Ευρώπης, Β. Αφρικής, µερικές περιοχές της Ασίας και της Ν. Αµερικής. Καταναλώνεται σαν νεαρό φυτό (σκορδάκια), ή υπό µορφή βολβού ή τουρσί σε ξύδι, ή αποξηραµένο σε σκόνη ο βολβός όπως έχει ή σαν άρτυµα σε διάφορα φαγητά, σκορδαλιά, ταλατόρι, κ.λπ. Σε µερικές χώρες η χρήση του σκόρδου, γίνεται σχεδόν στον ίδιο βαθµό, όπως και αυτή του κρεµµυδιού. Για παράδειγµα, στη ∆ηµοκρατία της Κορέας, παράγονται 393.000 τόνοι κρεµµύδι από 15.000 εκτάρια και 417.000 τόνοι σκόρδου από 44.000 εκτάρια, δηλ. περισσότερη έκταση γης καλλιεργείται για παραγωγή σκόρδου. Στην Ταϊλάνδη παράγονται 160.000 τόνοι κρεµµύδι και 120.000 τόνοι σκόρδο. Στην Ελλάδα, το σκόρδο καλλιεργείται τόσο για τους βολβούς του, όσο και για νωπά σκορδάκια. Οι κυριότερες περιοχές παραγωγής σκόρδου στη χώρα μας είναι οι νομοί Έβρου (περιοχή Ορεστιάδας), Ροδόπης, Καρδίτσης, Αρκαδίας (Λιβοβούνια), Ευβοίας, Αιτωλοακαρνανίας, Κερκύρας, Δράμας, Σερρών, Τρικάλων.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Η καλλιέργεια του σκόρδου και οι θεραπευτικές του ιδιότητες, πτυχιακή μελέτη του φοιτητή Λέκκα Στυλιανού, Ηράκλειο 2006.