Μετάδοση

Ο αγενής πολλαπλασιασμός και η ανεξέλεγκτη χρήση προσβεβλημένου πολλαπλασιαστικού υλικού κατά τον εμβολιασμό είναι οι κυριότερες αιτίες για την ευρεία εξάπλωση της ασθένειας. Η ασθένεια δε μεταδίδεται μηχανικά αλλά υπάρχουν αναφορές φυσικής εξάπλωσης της ασθένειας σε αμπελώνες στην πρώην Γιουγκοσλαβία, την Κύπρο, την Ιταλία, την Ισπανία (από 33% σε 83% σε διάστημα τεσσάρων χρόνων), την Αυστραλία (από 23% σε 52% σε διάστημα ένδεκα χρόνων), τη Νέα Ζηλανδία, κλπ. Έχει επίσης αναφερθεί πειραματική μετάδοση των GLRaV-1, και -3 με είδη των οικογενειών Pseudococcidae και Coccidae, ενώ δεν υπάρχουν δεδομένα για τους GLRaV-2, -4, -5, -6, -7, και -8. Σύμφωνα με τον Κarasev (2000) με βάση την φυλογενετική σχέση των πρωτεϊνών αυτών είναι δυνατό να προβλέψουμε τον πιθανό τρόπο μετάδοσης ενός clostero-ιού για τον οποίο οι φορείς είναι άγνωστοι. Με βάση την υπόθεση αυτή οι GLRaV-4, -5 οι οποίοι σχετίζονται φυλογενετικά με τους GLRaV-1 και -3 είναι πιθανό να μεταδίδονται επίσης με κοκκοειδή, ο GLRaV-2 φυλογενετικά συγγενής των ΒΥV και CTV είναι πιθανό να μεταδίδεται με αφίδες, ενώ ο GLRaV-7 φυλογενετικά συγγενής των TICV, ToCV, BPYV και CYSDV είναι πιθανό να μεταδίδεται με αλευρώδεις. Ο GLRaV-2 είναι ο μοναδικός μηχανικά μεταδιδόμενος clostero-ιός που προσβάλλει το αμπέλι, και μεταδόθηκε στο Nicotiana benthamiana.