Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Παρασκευή θρεπτικών διαλυμάτων

Αρχικά τα [[Λίπανση στην υδροπονία|λιπάσματα]] τοποθετούνται σε μεγάλα δοχεία (βαρέλια) των 100 - 1000 λίτρων σε πολλαπλάσιες συγκεντρώσεις συνήθως 1ΟΟπλάσιες ή 200πλάσιες από αυτές που πρέπει να υφίστανται στο διάλυμα με το οποίο τροφοδοτούνται τα φυτά. Tα δοχεία τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των πυκνών διαλυμάτων (μητρικά διαλύματα) είναι συνήθως πλαστικά για να αποφεύγεται η διάβρωση τους από τα λιπάσματα και το μέγεθος τους είναι ανάλογο με τις απαιτήσεις της [[Υδροπονικές καλλιέργειες (γενικά)|υδροπονικής καλλιέργειας]]. Πρέπει απαραίτητα να χρησιμοποιούνται δύο τουλάχιστον δοχεία πυκνών διαλυμάτων, επειδή το νιτρικό ασβέστιο αλλά και ο Fe δεν μπορεί να τοποθετηθεί στο ίδιο δοχείο με φωσφορικά και θειικά λιπάσματα σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις. Κάτι τέτοιο θα είχε σαν συνέπεια την κατακρήμνιση Ca(H<sub>2</sub>PO<sub>4</sub>)<sub>2</sub> και CaSO<sub>4</sub>, λόγω της χαμηλής διαλυτότητας που έχουν αυτά τα δύο άλατα. Συνήθως χρησιμοποιείται και ένα τρίτο βαρέλι μητρικού διαλύματος στο οποίο τοποθετείται αποκλειστικά και μόνο οξύ (ΗΝΟ<sub>3</sub> ή Η<sub>3</sub>PO<sub>4</sub>) , για τον έλεγχο του [[pH θρεπτικού διαλύματος|pH του διαλύματος]]. Στο πρώτο δοχείο πυκνού διαλύματος προστίθεται οπωσδήποτε το νιτρικό ασβέστιο και συνήθως ακόμη το νιτρικό αμμώνιο, ένα μέρος του νιτρικού καλίου και ο σίδηρος . Στο δεύτερο δοχείο προστίθεται οπωσδήποτε το θειικό κάλιο, το θειικό μαγνήσιο, το φωσφορικό μονοαμώνιο, το φωσφορικό μονοκάλιο, το φωσφορικό οξύ και τα υπόλοιπα ιχνοστοιχεία εκτός του σιδήρου. Το νιτρικό μαγνήσιο (εάν χρειάζεται να γίνει χρήση του) μπορεί να προστεθεί σε οποιοδήποτε από τα δύο δοχεία πυκνών διαλυμάτων. Αν δεν υπάρχει ξεχωριστό δοχείο για το οξύ , τότε το νιτρικό οξύ μπορεί να προστεθεί είτε στο δοχείο Α, είτε στο δοχείο Β είτε ισόποσο και στα δύο. Tα δοχεία πυκνών διαλυμάτων συνδέονται με ένα σύστημα μίξης, το οποίο αραιώνει ισόποσα τα μητρικά διαλύματα με νερό. Η αναλογία αραίωσης είναι τόση, όσες φορές πιο πυκνά έχουν παρασκευαστεί τα μητρικά διαλύματα σε σχέση με το αραιό διάλυμα που θα τροφοδοτηθούν τα φυτά. Σήμερα κυκλοφορούν στο εμπόριο [[Υδροπονικά συστήματα|συστήματα υδροπονίας]] με περισσότερα δοχεία για τη δημιουργία ταυτόχρονα διαφορετικών μητρικών θρεπτικών διαλυμάτων

Το αραιό διάλυμα που προκύπτει οδηγείται με την βοήθεια μιας αντλίας , στο χώρο ανάπτυξης των φυτών. Αν υπάρχει ειδικό δοχείο για το οξύ, το σύστημα μείξης των πυκνών διαλυμάτων διοχετεύει την απαιτούμενη κάθε φορά ποσότητα οξέος στο αραιό διάλυμα , είτε αυτόματα είτε μετά από ρύθμιση , ώστε το pΗ να συγκρατείται μεταξύ 5,5 και 6. Σπάνια και μόνο σε συστήματα με επανακυκλοφορία του διαλύματος μπορεί να είναι απαραίτητο και ένα τέταρτο βαρέλι με ΚΟΗ για την ανύψωση του pΗ όποτε παρίσταται ανάγκη. Η διαλυτότητα των αλάτων που χρησιμοποιούνται ως λιπάσματα ιχνοστοιχείων είναι πάντοτε πολύ μεγαλύτερη από τις συγκεντρώσεις που επιδιώκονται στο αραιό διάλυμα. Για αυτό στην πράξη συνήθως παρασκευάζεται ένα υπέρπυκνο διάλυμα με όλα τα ιχνοστοιχεία εκτός του σιδήρου. Η συγκέντρωση των ιχνοστοιχείων στο υπέρπυκνο αυτό διάλυμα συνήθως είναι 10.000 έως 25.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή που επιζητείται στο αραιό διάλυμα, με το οποίο τροφοδοτούνται τα φυτά.
__NOTOC__
==Σχετικές σελίδες==

*[[Λίπανση στην υδροπονία]]
*[[Υδροπονικές καλλιέργειες (γενικά)]]
*[[pH θρεπτικού διαλύματος]]
*[[Υδροπονικά συστήματα]]
==Βιβλιογραφία==

*"Επίδραση της θέρμανσης του υποστρώματος σε διάφορους τύπους υποδοχέων σε υδροπονική καλλιέργεια τριανταφυλλιάς για δρεπτό άνθος", Πτυχιακή εργασία του Χανιωτάκη Αντώνη, ΑΤΕΙ Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας, Τμήμα Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας, Ηράκλειο 2006
[[σχετίζεται με::Θρεπτικό διάλυμα υδροπονικών καλλιεργειών| ]]
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση αγροτικών προμηθειών::30| ]]