Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελιτζάνας Βερτισιλλίωση"
Από GAIApedia
(Νέα σελίδα με 'Οφείλεται στον μύκητα Verticillium dahliae. Προκαλεί αδρομύκωση. Τα φυτά που έχουν π...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οφείλεται στον μύκητα Verticillium dahliae. Προκαλεί αδρομύκωση. Τα [[Μελιτζάνα φυτό|φυτά]] που έχουν προσβληθεί εμφανίζουν το σύνδρομο του βραδέως μαρασμού. Πολλές φορές η [[Ασθένειες μελιτζάνας|ασθένεια]] εμφανίζεται με μορφή ημιπληγίας. Στα αρχικά στάδια, η ασθένεια εκδηλώνεται με μαρασμό μεμονωμένων φυλλιδίων ή [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μελιτζάνας|φύλλων]]. Στο έλασμα των κατώτερων φύλλων εμφανίζεται αρχικά χλώρωση μεταξύ των νευρώσεων και εν συνεχεία νέκρωση των χλωρωτικών ιστών, μαρασμός και πτώση φύλλων, Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώνονται αργότερα και στα ανώτερα φύλλα. Ακόμη τα ασθενή φυτά μπορεί να εμφανίσουν νανισμό. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που εμφανίζεται σε επιμήκη ή εγκάρσια τομή του στελέχους. Ο μεταχρωματισμός αυτός είναι εμφανής στις ρίζες, αλλά μπορεί να επεκτείνεται και σ’ όλο το μήκος των στελεχών, ακόμη και μέχρι τα αγγεία των καρπών της μελιτζάνας. | + | [[Image:Προσβολή φύλλων μελιτζάνας απο Βερτισιλλίωση.jpg|thumb|px100|Προσβολή φύλλων μελιτζάνας απο Βερτισιλλίωση]] |
| + | Οφείλεται στον μύκητα Verticillium dahliae. Προκαλεί αδρομύκωση. Τα [[Μελιτζάνα φυτό|φυτά]] που έχουν προσβληθεί εμφανίζουν το σύνδρομο του βραδέως μαρασμού. Πολλές φορές η [[Ασθένειες μελιτζάνας|ασθένεια]] εμφανίζεται με μορφή ημιπληγίας. Στα αρχικά στάδια, η ασθένεια εκδηλώνεται με μαρασμό μεμονωμένων φυλλιδίων ή [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μελιτζάνας|φύλλων]]. Στο έλασμα των κατώτερων φύλλων εμφανίζεται αρχικά χλώρωση μεταξύ των νευρώσεων και εν συνεχεία νέκρωση των χλωρωτικών ιστών, μαρασμός και πτώση φύλλων, Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώνονται αργότερα και στα ανώτερα φύλλα. Ακόμη τα ασθενή φυτά μπορεί να εμφανίσουν νανισμό. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που εμφανίζεται σε επιμήκη ή εγκάρσια τομή του στελέχους. Ο μεταχρωματισμός αυτός είναι εμφανής στις ρίζες, αλλά μπορεί να επεκτείνεται και σ’ όλο το μήκος των στελεχών, ακόμη και μέχρι τα αγγεία των καρπών της μελιτζάνας. Οι κυριότεροι μέθοδοι καταπολέμησης της ασθένειας είναι: | ||
| − | + | * Απομάκρυνση και καταστροφή με φωτιά των υπολειμμάτων της προηγούμενης [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιέργειας]] (τα μικροσκληρώτια του μύκητα επιβιώνουν στο έδαφος απουσία ξενιστών για περισσότερα από 10 χρόνια) | |
| − | προηγούμενης [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιέργειας]] (τα μικροσκληρώτια του μύκητα επιβιώνουν στο έδαφος απουσία ξενιστών για περισσότερα από 10 χρόνια) | + | |
| + | * Η ηλιοαπολύμανση [[Εδαφικές συνθήκες μελιτζάνας|εδάφους]], | ||
| + | |||
| + | * Η ενσωμάτωση φρέσκων οργανικών υλικών (π.χ. μπρόκολα, λάχανα, μαρούλια) στο έδαφος και ταυτόχρονη κάλυψη τους με φύλλο πλαστικού για ηλιοαπολύμανση, | ||
| + | |||
| + | * Η πολυετής αμειψισπορά (5-7 ετών), | ||
| + | |||
| + | * Η έγκαιρη καταπολέμηση των νηματωδών και των εντόμων του εδάφους | ||
| + | |||
| + | * Εφαρμογή ισορροπημένης [[Λίπανση μελιτζάνας|λίπανσης]] και αποφυγή εφαρμογής αυξημένων ποσοτήτων [[Άζωτο|αζώτου]] και [[Φώσφορος|φωσφόρου]]. | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
Αναθεώρηση της 08:44, 17 Ιουνίου 2013
Οφείλεται στον μύκητα Verticillium dahliae. Προκαλεί αδρομύκωση. Τα φυτά που έχουν προσβληθεί εμφανίζουν το σύνδρομο του βραδέως μαρασμού. Πολλές φορές η ασθένεια εμφανίζεται με μορφή ημιπληγίας. Στα αρχικά στάδια, η ασθένεια εκδηλώνεται με μαρασμό μεμονωμένων φυλλιδίων ή φύλλων. Στο έλασμα των κατώτερων φύλλων εμφανίζεται αρχικά χλώρωση μεταξύ των νευρώσεων και εν συνεχεία νέκρωση των χλωρωτικών ιστών, μαρασμός και πτώση φύλλων, Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώνονται αργότερα και στα ανώτερα φύλλα. Ακόμη τα ασθενή φυτά μπορεί να εμφανίσουν νανισμό. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που εμφανίζεται σε επιμήκη ή εγκάρσια τομή του στελέχους. Ο μεταχρωματισμός αυτός είναι εμφανής στις ρίζες, αλλά μπορεί να επεκτείνεται και σ’ όλο το μήκος των στελεχών, ακόμη και μέχρι τα αγγεία των καρπών της μελιτζάνας. Οι κυριότεροι μέθοδοι καταπολέμησης της ασθένειας είναι:
- Απομάκρυνση και καταστροφή με φωτιά των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας (τα μικροσκληρώτια του μύκητα επιβιώνουν στο έδαφος απουσία ξενιστών για περισσότερα από 10 χρόνια)
- Η ηλιοαπολύμανση εδάφους,
- Η ενσωμάτωση φρέσκων οργανικών υλικών (π.χ. μπρόκολα, λάχανα, μαρούλια) στο έδαφος και ταυτόχρονη κάλυψη τους με φύλλο πλαστικού για ηλιοαπολύμανση,
- Η πολυετής αμειψισπορά (5-7 ετών),
- Η έγκαιρη καταπολέμηση των νηματωδών και των εντόμων του εδάφους
