Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Βοτανικά χαρακτηριστικά σόργου"

Αναθεώρηση της 14:36, 3 Ιουλίου 2013

Ριζικό σύστημα

Αποτελείται από μία δευτερογενή εμβρυακή ρίζα με κατακόρυφη διαύθυνση και πολλές πλευρικές κατά μήκος αυτής. Υπάρχουν επίσης μόνιμες και εναέριες ρίζες. Το βάθος του ενεργού ριζοστρώματος σε πλήρως ανεπτυγμένα φυτά σόργου βρίσκεται μεταξύ 0.9-1.2m, ενώ υπάρχουν δυνατότητες να φθάσουν ρίζες μέχρι 1.8-2.7m. Γενικά, είναι καλά ανεπτυγμένο, παρόμοιο με του αραβόσιτου αλλά λεπτότερο και περισσότερο ινώδες. Οι μόνιμες ρίζες κατά μονάδα μήκους δευτερογενούς εμβρυακής είναι διπλάσιες στο σόργο σε σύγκριση με τον αραβόσιτο. Επομένως υπάρχει μεγαλύτερη (περίπου διπλάσια) ικανότητα απορρόφησης νερού στο σόργο, σε σύγκριση με τον αραβόσιτο. Αυτό έχει μεγάλη οικολογική σημασία εάν ληφθεί υπόψη ότι η φυλλική επιφάνεια του σόργου είναι η μισή από εκείνη του αραβόσιτου.

Βλαστός

Είναι κατακόρυφος με ύψος από 50cm-5m, ανάλογα με την ποικιλία. Το ύψος του εξαρτάται κια από το μήκος των μεσογονατίων, το οποίο καθορίζεται από τέσσερις ανεξάρτητους γόνους που δρουν προσθετικά (Dw₁, Dw₂, Dw₃, Dw₄). Αυτοί επηρεάζουν το μήκος του μεσογονατίου χωρίς να επηρεάζουν τον αριθμό των φύλλων ή τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Με τους κατάλληλους βελτιωτικούς χειρισμούς επιτεύχθηκε σήμερα η δημιουργία μικρόσωμων ποικιλιών που είναι πολύ παραγωγικές και μπορούν να θεριζοαλωνισθούν. Έτσι υπάρχουν, ανάλογα με τη σχέση κυρίαρχων (Dw) προς επικαλυπτόμενους γόνους (dw), οι εξής περιπτώσεις (ibid.):

• υψηλές ποικιλίες (τρεις Dw, ένας dw): ύψος 120-207cm
• νάνες ποικιλίες (δύο Dw, δύο dw): ύψος 82-126cm
• πολύ νάνες ποικιλίες (ένας Dw, τρεις dw): ύψος 52-81cm

Δεν υπάρχουν ποικιλίες με τέσσερις επικαλυπτόμενους γόνους, επειδή συνήθως δεν έχουν οικονομική σημασία.

Ο βλαστός έχει εντεριώνη που μπορεί να είναι χυμώδης ή να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, όπως στα ζαχαροφόρα σόργα.

Στο κεντρικό στέλεχος αναπτύσσονται 7-18 ή και περισσότεροι κόμβοι με οφθαλμούς κατ' εναλλαγή. Από τους οφθαλμούς της βάσης αναπτύσσονται αδέλφια με ανεξάρτητα ριζικά συστήματα. Ο αριθμός των αδελφιών εξαρτάται και από την ποικιλία για δεδομένο περιβάλλον. Το αδέλφωμα ευνοείται από σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Πιθανόν σε μεταγενέστερα στάδια ανάπτυξης να εκπτύσσονται πλευρικού βλαστοί από τους ανώτερους οφθαλμούς του στελέχους.

Φύλλα

Ποικίλλουν σε αριθμό από 7-27, αλλά συνήθως είναι 7-18. Οι πρώιμες ποικιλίες έχουν λιγότερα φύλλα (και μικρότερες αποδόσεις) από τις οψιμότερες. Κάθε φύλλο προσθέτει 3-4 ημέρες στην περίοδο της ανάπτυξης. Τα φύλλα μοιάζουν με του αραβοσίτου αλλά φέρουν οδοντώσεις στις παρυφές του ελάσματος και είναι μικρότερα κατά 50-60%. Στις νάνες ποικιλίες οι κολεοί αλληλοεπικαλύπτονται και δεν ξεχωρίζει το καλάμι.

Τα φύλλα έχουν χαρακτηριστικά που φανερώνουν αντοχή στην ξηρασία. Συγκεκριμένα, φέρουν εφυμενίδα με κηρώδες επίχρισμα και πολλά μηχανικά κύτταρα στην άνω επιδερμίδα που προσδίδουν ικανότητα συστροφής του ελάσματος σε περιόδους ξηρασίας και μειώνουν τις απώλειες νερού. Επίσης μπορεί να φέρουν τρίχωμα, το οποίο προσδίδει αντοχή σε ορισμένους εχθρούς. Το μεσόφυλλο έχει την «πανικοειδή» μορφολογία του τύπου C₄.