Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κυριότερες ποικιλίες μαλακού σιταριού για ψυχρές περιοχές"
(Νέα σελίδα με '<span style="font-weight:bold;">Για εδάφη φτωχά και ξηρά:</span> {{{top_heading|==}}}Ποικιλία μαλακού σιταριού Γ-46025 |Γ...') |
|||
| Γραμμή 15: | Γραμμή 15: | ||
{{{top_heading|==}}}[[Ποικιλία μαλακού σιταριού Γ-85458 |Γ-85458]]{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}[[Ποικιλία μαλακού σιταριού Γ-85458 |Γ-85458]]{{{top_heading|==}}} | ||
{{:Ποικιλία μαλακού σιταριού Γ-85458|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Ποικιλία μαλακού σιταριού Γ-85458|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
| + | |||
| + | Στα γονιμότερα και υγρά εδάφη υπάγονται και δύο νέες [[Ποικιλίες σιταριού |ποικιλίες]] του Ινστιτούτου Σιτηρών, οι Δωδώνη (Γ-04779) και Μελία (Γ-06594) που εισήχθησαν πρόσφατα στη διαδικασία της σποροπαραγωγής. | ||
[[Category:Κατάλογος]] | [[Category:Κατάλογος]] | ||
Αναθεώρηση της 12:11, 5 Αυγούστου 2013
Για εδάφη φτωχά και ξηρά:
Γ-46025
Πρόκειται για ποικιλία [1] αγανοφόρο, με επιμήκη στάχυ και καρπό κόκκινο. Δίνει αλεύρι καλής ποιότητας. Είναι βραδείας ανάπτυξης ποικιλία, με ικανοποιητική αντοχή στις σκωριάσεις. Είναι η ανθεκτικότερη ποικιλία στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Γ-07783 (Δίο)
Πρόκειται για μία ποικιλία [1] που προήλθε από μετάλλαξη της Γ-38290. Είναι μη αγανοφόρος, με στέλεχος βραχύ και καρπό κόκκινο. Έχει καλή αρτοποιητική αξία. Έχει άριστη αντοχή στο πλάγιασμα και τις σκωριάσεις. Είναι πρώιμη, ευρείας προσαρμοστικότητας και πολύ αποδοτική.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Πτολεμαΐδα 1001
Είναι αγανοφόρος ποικιλία [1], με επιμήκη στάχυ και καρπό κόκκινο. Έχει καλή αρτοποιητική αξία. Η πρώτη ανάπτυξή της είναι έρπουσα, έχει ικανοποιητικό αδέλφωμα, σχετικά καλή αντοχή στο πλάγιασμα και μέτρια αντοχή στις σκωριάσεις.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Για εδάφη γονιμότερα και υγρά:
Αμύντας 417
Είναι αγανοφόρος ποικιλία [1], με επιμήκη στάχυ, κόκκινο καρπό και μέτριο στέλεχος. Έχει πολυ καλή αρτοποιητική αξία. Έχει μέτρια αντοχή στο πλάγιασμα και τις σκωριάσεις, είναι μεσοπρώιμη ποικιλία και πολύ αποδοτική.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Γ-85458
Είναι αγανοφόρος ποικιλία [1], με κόκκινο καρπό και βραχύ στέλεχος. Έχει καλή αρτοποιητική αξία. Έχει άριστη αντοχή στο πλάγιασμα και σχετικά καλή αντοχή στις σκωριάσεις, είναι μεσοπρώιμη και πολύ αποδοτική.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Στα γονιμότερα και υγρά εδάφη υπάγονται και δύο νέες ποικιλίες του Ινστιτούτου Σιτηρών, οι Δωδώνη (Γ-04779) και Μελία (Γ-06594) που εισήχθησαν πρόσφατα στη διαδικασία της σποροπαραγωγής.
