Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τροφοπενία καλίου πυρηνόκαρπων"
(Νέα σελίδα με 'Τα τροφοπενιακά φύλλα αρχίζουν να εμφανίζουν τα συμπτώμτα στις αρχές έως τα μέσα του καλοκα...') |
|||
| Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
Η τροφοπενία καλίου στα πολύ [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]] διορθώνεται με την παροχή θειικού καλίου 1-15Kg κατά δένδρο κάθε 3 ή 4 χρόνια. Για δένδρα, που αναπτύσσονται σε [[Πηλώδη εδάφη|πηλώδη]] έως [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη εδάφη]], αρχικά πρέπει να προσέξουμε τα [[Άρδευση δαμασκηνιάς|ποτίσματα]], που θα πρέπει να γίνονται σε συχνά χρονικά διαστήματα, για να διατηρείται αρκετά υγρή η ριζόσφαιρα του δένδρου. Τα ποτίσματα πρέπει να συνεχίζονται και μετά τη [[Συγκομιδή δαμάσκηνων|συλλογή]] των καρπών, για να διατηρηθεί ενεργό το ριζικό σύστημα του δένδρου, μέχρι τη φυλλόπτωση. Αν το πότισμα είναι επαρκές, τότε ενδείκνυται η παροχή 10-12 Kg θειικού καλίου κατά δένδρο. Η επίδραση συνήθως εμφανίζεται σ' ένα ή δυο χρόνια. Η τροφοπενία καλίου μπορεί να διορθωθεί πιο γρήγορα με διαφυλλικούς ψεκασμούς νιτρικού καλίου (3-4%), αλλά τα δένδρα πρέπει να ψεκάζονται αρκετές φορές το χρόνο και κάθε χρόνο. Η διόρθωση τροφοπενιακών καταστάσεων καλίου, όπως έδειξαν πρόσφατες έρευνες, μπορεί να γίνει, και μάλιστα πιο αποτελεσματικά, με την παροχή καλίου δια μέσου του στάγδην ποτίσματος ή με απευθείας τοποθετήσεώς του ακριβώς κάτω από τα μπεκ παροχής νερού. Η επίδραση αρχίζει να φαίνεται μετά από 4-6 βδομάδες, από τότε που έγινε η παροχή. | Η τροφοπενία καλίου στα πολύ [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη εδάφη]] διορθώνεται με την παροχή θειικού καλίου 1-15Kg κατά δένδρο κάθε 3 ή 4 χρόνια. Για δένδρα, που αναπτύσσονται σε [[Πηλώδη εδάφη|πηλώδη]] έως [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη εδάφη]], αρχικά πρέπει να προσέξουμε τα [[Άρδευση δαμασκηνιάς|ποτίσματα]], που θα πρέπει να γίνονται σε συχνά χρονικά διαστήματα, για να διατηρείται αρκετά υγρή η ριζόσφαιρα του δένδρου. Τα ποτίσματα πρέπει να συνεχίζονται και μετά τη [[Συγκομιδή δαμάσκηνων|συλλογή]] των καρπών, για να διατηρηθεί ενεργό το ριζικό σύστημα του δένδρου, μέχρι τη φυλλόπτωση. Αν το πότισμα είναι επαρκές, τότε ενδείκνυται η παροχή 10-12 Kg θειικού καλίου κατά δένδρο. Η επίδραση συνήθως εμφανίζεται σ' ένα ή δυο χρόνια. Η τροφοπενία καλίου μπορεί να διορθωθεί πιο γρήγορα με διαφυλλικούς ψεκασμούς νιτρικού καλίου (3-4%), αλλά τα δένδρα πρέπει να ψεκάζονται αρκετές φορές το χρόνο και κάθε χρόνο. Η διόρθωση τροφοπενιακών καταστάσεων καλίου, όπως έδειξαν πρόσφατες έρευνες, μπορεί να γίνει, και μάλιστα πιο αποτελεσματικά, με την παροχή καλίου δια μέσου του στάγδην ποτίσματος ή με απευθείας τοποθετήσεώς του ακριβώς κάτω από τα μπεκ παροχής νερού. Η επίδραση αρχίζει να φαίνεται μετά από 4-6 βδομάδες, από τότε που έγινε η παροχή. | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μη μεταδοτικές ασθένειες φυτών| ]] | ||
Αναθεώρηση της 14:22, 5 Αυγούστου 2013
Τα τροφοπενιακά φύλλα αρχίζουν να εμφανίζουν τα συμπτώμτα στις αρχές έως τα μέσα του καλοκαιριού, αλλά σε έντοντες τροφοπενιακές περιπτώσεις, τα συμπτώματα εμφανίζονται κατά τα τέλη της άνοιξης, προτού ακόμα τα φύλλα ωριμάσουν πλήρως. Τα φύλλα γίνονται χλωρωτικά (μοιάζει με τροφοπενία αζώτου ή μερικές φορές με χλώρωση σιδήρου). Το μέγεθος των φύλλων, η αύξηση της βλάστησης και το μέγεθος των καρπών αναστέλλεται. Τα φύλλα, σε έντονες τροφοπενιακές περιπτώσεις, περιφερειακά αναπτύσσουν καψάλισμα, που ξαφνικά μπορεί να επεκταθεί σ' όλο το φύλλο, κυρίως μετά από μια περίοδο πολύ ζεστών ημερών και με συνθήκες ψηλής παραγωγής. Οι καρποί επειδή εκτίθενται στον ήλιο μπορεί να παρουσιάσουν κατά τα τέλη του καλοκαιριού ηλιοεγκαύματα. Ακόμα ενδέχεται να επισυμβούν και αποξηράνσεις βλαστών. Τα τροφοπενιακά συμπτώματα καλίου είναι πιο συχνά τις χρονιές, όταν ο ανοιξιάτικος καιρός είναι ψυχρός, γιατί αναστέλλεται η αύξηση και λειτουργικότητα των ριζών. Η τροφοπενία καλίου διορθώνεται με πότισμα, όταν η διείσδυση του καλίου δια μέσου του εδάφους στην επιφάνεια των ριζών, περιορίζεται πάρα πολύ σε ξηρά εδάφη. Η παραγωγή επηρεάζει τη συγκέντρωση του καλίου, γιατί καθώς ο καρπός αναπτύσσεται, ανταγωνίζεται το ριζικό σύστημα για ενέργεια. Σε χρονιές μεγάλων σοδειών, που ο ανταγωνισμός μειώνει την ικανότητα του δένδρου να απορροφήσει κάλι, οδηγεί στην εκδήλωση συμπτωμάτων τροφοπενίας καλίου.
Μερικές φορές η μεγάλη περιεκτικότητα του εδάφους σε μαγνήσιο οδηγεί σε τροφοπενία καλίου. Η περίπτωση όμως αυτή διορθώνεται καλύτερα με τη χρησιμοποίηση του κατάλληλου υποκείμενου. Από τα μέχρι σήμερα γνωστά υποκείμενα, τα υποκείμενα τύπου δαμασκηνιάς Marianna 2624 και Myrobalan 29C είναι καλύτερα από της ροδακινιάς στην παροχή καλίου στο δένδρο.
Η τροφοπενία καλίου στα πολύ αμμώδη εδάφη διορθώνεται με την παροχή θειικού καλίου 1-15Kg κατά δένδρο κάθε 3 ή 4 χρόνια. Για δένδρα, που αναπτύσσονται σε πηλώδη έως αργιλώδη εδάφη, αρχικά πρέπει να προσέξουμε τα ποτίσματα, που θα πρέπει να γίνονται σε συχνά χρονικά διαστήματα, για να διατηρείται αρκετά υγρή η ριζόσφαιρα του δένδρου. Τα ποτίσματα πρέπει να συνεχίζονται και μετά τη συλλογή των καρπών, για να διατηρηθεί ενεργό το ριζικό σύστημα του δένδρου, μέχρι τη φυλλόπτωση. Αν το πότισμα είναι επαρκές, τότε ενδείκνυται η παροχή 10-12 Kg θειικού καλίου κατά δένδρο. Η επίδραση συνήθως εμφανίζεται σ' ένα ή δυο χρόνια. Η τροφοπενία καλίου μπορεί να διορθωθεί πιο γρήγορα με διαφυλλικούς ψεκασμούς νιτρικού καλίου (3-4%), αλλά τα δένδρα πρέπει να ψεκάζονται αρκετές φορές το χρόνο και κάθε χρόνο. Η διόρθωση τροφοπενιακών καταστάσεων καλίου, όπως έδειξαν πρόσφατες έρευνες, μπορεί να γίνει, και μάλιστα πιο αποτελεσματικά, με την παροχή καλίου δια μέσου του στάγδην ποτίσματος ή με απευθείας τοποθετήσεώς του ακριβώς κάτω από τα μπεκ παροχής νερού. Η επίδραση αρχίζει να φαίνεται μετά από 4-6 βδομάδες, από τότε που έγινε η παροχή.
