Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σπορά σιταριού"
(Νέα σελίδα με '{{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιαστικό υλικό{{{top_heading|==}}} {{{top_heading|===}}}Καθαρισμός{{{top_heading|===}}} Οι καινούρ...') |
|||
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
{{{top_heading|===}}}Καθαρισμός{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Καθαρισμός{{{top_heading|===}}} | ||
| − | Οι καινούριες τελειοποιημένες θεραλωνιστικές μηχανές | + | Οι καινούριες τελειοποιημένες θεραλωνιστικές μηχανές απομακρύνουν ένα μεγάλο ποσοστό ξένων υλών από τους σπόρους του σιταριού. Πάντοτε όμως υπάρχει ένα ποσοστό ακαθαρσιών καθώς και ορισμένοι ξένοι ή σπασμένοι σπόροι που πρέπει να απομακρυνθούν. Αυτό γίνεται με τον καθαρισμό της παρτίδας του σπόρου σε ειδικές συσκευές, τα διάφορα καθαριστήρια σπόρων. Ο βασικός τύπος καθαριστηρίου συνίσταται από μία σειρά κοσκίνων με οπές διαφόρων μεγεθών και σχημάτων όπου απομακρύνονται αντικείμενα μεγαλύτερα, μικρότερα ή διαφορετικού σχήματος από τους σπόρους του [[Σιτάρι φυτό |σιταριού]]. |
| + | |||
| + | {{{top_heading|===}}}Απολύμανση{{{top_heading|===}}} | ||
| + | |||
| + | Η απολύμανση του σπόρου του σιταριού αποτελεί σήμερα μια συνηθισμένη και απαραίτητη καλλιεργητική πρακτική. Αποσκοπεί στον έλεγχο ορισμένων ασθενειών που μεταφέρονται με το σπόρο (κυρίως του [[Ασθένεια σιταριού Δαυλίτης |δαυλίτη]]) και στην προστασία του σπόρου και των αρτιβλάστων υπό προσβολές μυκήτων εδάφους. Τα διάφορα σκευάσματα εφαρμόζονται υπό μορφή σκόνης με επίπαση του σπόρου, υπό μορφή διαλύματος στο οποίο βυθίζεται για ορισμένο χρονικό διάστημα ο σπόρος και μετά ξηραίνεται ή υπό μορφή πολτού που σχηματίζεται με πυκνή διάλυση της σκόνης του σκευάσματος σε νερό. Ανεξάρτητα από τον τρόπο εφαρμογής, μεγάλη σημασία έχει η ομοιόμορφη επένδυση του σπόρου που εξασφαλίζει την αποτελεσματική του προστασία. Τα πιο συνηθισμένα για το σιτάρι είναι το carboxin (διασυστηματικό που καταπολεμά αποτελεσματικά εκτός από το δαυλίτη και το [[Ασθένεια σιταριού Άνθρακας |γυμνό άνθρακα]]), το thiram, το chloroneb, το mancozeb, το benomyl, κ.ά. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι το oxycarboxin έχει βρεθεί να μειώνει τις εντάσεις προσβολών από [[Ασθένεια σιταριού Σκωριάσεις |σκωριάσεις]], ενώ το διασυστηματικό ethirimol τις προσβολές από [[Ασθένεια σιταριού Ωίδιο |ωίδιο]]. Στην πράξη χρησιμοποιούνται μίγματα από διάφορα μυκητοκτόνα που ορισμένες φορές περιέχουν και εντομοκτόνα για προστασία των φυταρίων από τους [[Εχθρός σιταριού Σιδηροσκώληκες |σιδηροσκώληκες]], τον [[Εχθρός σιταριού Κάραβος |κάραβο]] και ορισμένα [[Δίπτερα |δίπτερα]]. | ||
| + | |||
| + | Έχει διαπιστωθεί ότι η απολύμανση δεν επηρεάζει τη βλαστικότητα του σπόρου σχεδόν για μια τριετία, με την προϋπόθεση ότι η αποθήκευση γίνεται σε ξηρό και καλά αεριζόμενο περιβάλλον. Αντίθετα, σπόροι σπασμένοι, με ρωγμές στο περικάρπιο ή με υγρασία ανώτερη από 14% ζημιώνονται από την απολύμανση. | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
Αναθεώρηση της 12:26, 7 Αυγούστου 2013
Πολλαπλασιαστικό υλικό
Καθαρισμός
Οι καινούριες τελειοποιημένες θεραλωνιστικές μηχανές απομακρύνουν ένα μεγάλο ποσοστό ξένων υλών από τους σπόρους του σιταριού. Πάντοτε όμως υπάρχει ένα ποσοστό ακαθαρσιών καθώς και ορισμένοι ξένοι ή σπασμένοι σπόροι που πρέπει να απομακρυνθούν. Αυτό γίνεται με τον καθαρισμό της παρτίδας του σπόρου σε ειδικές συσκευές, τα διάφορα καθαριστήρια σπόρων. Ο βασικός τύπος καθαριστηρίου συνίσταται από μία σειρά κοσκίνων με οπές διαφόρων μεγεθών και σχημάτων όπου απομακρύνονται αντικείμενα μεγαλύτερα, μικρότερα ή διαφορετικού σχήματος από τους σπόρους του σιταριού.
Απολύμανση
Η απολύμανση του σπόρου του σιταριού αποτελεί σήμερα μια συνηθισμένη και απαραίτητη καλλιεργητική πρακτική. Αποσκοπεί στον έλεγχο ορισμένων ασθενειών που μεταφέρονται με το σπόρο (κυρίως του δαυλίτη) και στην προστασία του σπόρου και των αρτιβλάστων υπό προσβολές μυκήτων εδάφους. Τα διάφορα σκευάσματα εφαρμόζονται υπό μορφή σκόνης με επίπαση του σπόρου, υπό μορφή διαλύματος στο οποίο βυθίζεται για ορισμένο χρονικό διάστημα ο σπόρος και μετά ξηραίνεται ή υπό μορφή πολτού που σχηματίζεται με πυκνή διάλυση της σκόνης του σκευάσματος σε νερό. Ανεξάρτητα από τον τρόπο εφαρμογής, μεγάλη σημασία έχει η ομοιόμορφη επένδυση του σπόρου που εξασφαλίζει την αποτελεσματική του προστασία. Τα πιο συνηθισμένα για το σιτάρι είναι το carboxin (διασυστηματικό που καταπολεμά αποτελεσματικά εκτός από το δαυλίτη και το γυμνό άνθρακα), το thiram, το chloroneb, το mancozeb, το benomyl, κ.ά. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι το oxycarboxin έχει βρεθεί να μειώνει τις εντάσεις προσβολών από σκωριάσεις, ενώ το διασυστηματικό ethirimol τις προσβολές από ωίδιο. Στην πράξη χρησιμοποιούνται μίγματα από διάφορα μυκητοκτόνα που ορισμένες φορές περιέχουν και εντομοκτόνα για προστασία των φυταρίων από τους σιδηροσκώληκες, τον κάραβο και ορισμένα δίπτερα.
Έχει διαπιστωθεί ότι η απολύμανση δεν επηρεάζει τη βλαστικότητα του σπόρου σχεδόν για μια τριετία, με την προϋπόθεση ότι η αποθήκευση γίνεται σε ξηρό και καλά αεριζόμενο περιβάλλον. Αντίθετα, σπόροι σπασμένοι, με ρωγμές στο περικάρπιο ή με υγρασία ανώτερη από 14% ζημιώνονται από την απολύμανση.
