Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Δενδρολίβανο φυτό"
| Γραμμή 144: | Γραμμή 144: | ||
[[Category:Φυτό_Μ]] | [[Category:Φυτό_Μ]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Αρωματικό φαρμακευτικό φυτό]] |
[[παράγει::Αιθέριο έλαιο δενδρολίβανου| ]] | [[παράγει::Αιθέριο έλαιο δενδρολίβανου| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
Αναθεώρηση της 10:37, 12 Αυγούστου 2013
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Το δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis) της οικογένειας Lamiaceae είναι ένας πολυετής (15-20 χρόνια), αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος τα 1,8m. Τα φύλλα του είναι δερματώδη, γραμμοειδή, άμισχα χρώματος βαθύ πράσινου έως και ασημί. Πολλά από τα κύρια ενεργά πτητικά συστατικά βρίσκονται στον κάλυκα. Τα κλαδιά του θάμνου μετά το δεύτερο χρόνο ξυλοποιούνται. Τα άνθη του είναι γαλάζια μικρά χωρίς ποδίσκο, τα οποία φύονται πολλά μαζί στις μασχάλες των φύλλων. Η κύρια ανθοφορία του φυτού πραγματοποιείται νωρίς την άνοιξη (Απρίλιος-Μάιος) ενώ υπάρχει και δεύτερη ανθοφορία μικρότερης έκτασης το φθινόπωρο (Οκτώβριος-Νοέμβριος).[1] Αυτοφύεται σε πετρώδεις περιοχές με χαμηλή βλάστηση (φρύγανα και μακκί) και εξαπλώνεται στις χώρες της Μεσογειακής λεκάνης και τη Κυρηναϊκή. Γενικά, είναι δύσκολο να διακριθούν οι καλλιεργούμενοι από τους αυτοφυείς πληθυσμούς. Στην Ελλάδα είναι αυτοφυές φυτό στα Κύθηρα και στην περιοχή Ριτσώνας του νομού Ευβοίας. [2]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Σε όξινα όσο και σε αλκαλικά εδάφη (pH 4,5-8,7). Καλύτερη απόδοση και περισσότερο άρωμα παρατηρήθηκε σε εδάφη με ουδέτερο pΗ=6-7, αλλά με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στη μηχανική σύσταση των εδαφών. Έτσι εδάφη αργιλώδη (βαριά) πρέπει να αποφεύγονται. Σε ξηρικά όσο και σε ποτιστικά χωράφια. Προσθήκη οργανικής ουσίας κρίνεται απαραίτητη, τουλάχιστον σε ξηρικές καλλιέργειες, γιατί αυξάνεται στο έδαφος η ικανότητα συγκράτησης θρεπτικών στοιχείων και νερού. Έχει αποδειχθεί ότι όταν το δενδρολίβανο καλλιεργείται κοντά σε φασκόμηλο ευνοείται η ανάπτυξή του. Αναπτύσσεται σε περιοχές με ήπιο, θερμό αλλά και ψυχρό κλίμα αλλά καλύτερα σε ηλιόλουστες περιοχές. Αν επικρατούν ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες τότε είναι καλό να καλύπτονται τα φυτά με φύλλα και κλαδιά για να μην παγώσουν. Υψόμετρο: από πεδινές περιοχές έως 600m. [1]
Πολλαπλασιασμός
Χρησιμοποιείται αγενής πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα μήκους 7-15 cm τα οποία λαμβάνονται από τις κορυφές των βλαστών ή από μεσογονάτια διαστήματα και τοποθετούνται σε μίγμα τύρφης και περλίτη (1:3). Χρήση ορμόνης ριζοβολίας συγκέντρωσης 2000 ppm IBA επιταχύνει τη διαδικασία. Ο πολλαπλασιασμός με σπόρο αποφεύγεται καθώς υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες και υπάρχει περίπτωση διαφοροποίησης. Η ριζοβολία επιτυγχάνεται σε 20 περίπου ημέρες και χρειάζονται περίπου 2 μήνες μέχρι το φυτό να είναι έτοιμο για εγκατάσταση στον αγρό. [2]
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
Ευδοκιμεί στις περιοχές
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 Η καλλιέργεια της ρίγανης και του δενδρολίβανου, της γεωπόνου Γρηγοριάδου Αλεξάνδρας, Κιλκίς 2013.
- ↑ 2,0 2,1 Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013.
