Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αμυγδαλιάς Πολυστιγμάτωση"
μ (Ο A papageorgiou μετακίνησε τη σελίδα Ασθένεια αμυγδαλιάς Πολυστιγµάτωση στη Ασθένεια αμυγδαλιάς Πολυστιγμάτωση χωρίς να αφήσει ανακατεύ...) |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 06:47, 13 Αυγούστου 2013
Είναι μια ασθένεια των φύλλων της αμυγδαλιάς που μπορεί να προκαλέσει έντονη φυλλόπτωση και εξασθένηση των δέντρων. Οι προσβολές εμφανίζονται μόνο στα φύλλα υπό μορφή κυκλικών ή ακανόνιστων κηλίδων που αρχικά είναι σαν υποκίτρινα στίγματα οι οποίες αργότερα μεγαλώνουν και γίνονται υπέρυθρες. Ανάμεσα στις κηλίδες σχηματίζονται εντός των ιστών του ελάσματος πολυάριθμα μικροσκοπικά πυκνίδια. Τα φύλλα παχύνονται, κατσαρώνουν, καρουλιάζουν και μπορεί να πέσουν πρόωρα. Τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται αργά την άνοιξη ή με την έναρξη του καλοκαιριού.
Η ασθένεια οφείλεται στον ασκομύκητα Polystigma ochraceum ο οποίος διαχειμάζει στα πεσμένα φύλλα στο έδαφος και κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και χειμώνα σχηματίζει τα περιθήκιά του. Τα περιθήκια ωριμάζουν αργά το χειμώνα και τα ασκοσπόρια εκτοξεύονται στον αέρα με την έναρξη της βλάστησης και την εμφάνιση των νέων φύλλων. Τα ασκοσπόρια μεταφέρονται με τον αέρα και αποτελούν τη μοναδική πηγή μολυσμάτων της ασθένειας. Τα φύλλα είναι ευπαθή στις μολύνσεις όλη τη βλαστική περίοδο. Υγρός και βροχερός καιρός είναι απαραίτητος για την εκτόξευση, βλάστηση των ασκοσπορίων και πραγματοποίηση των μολύνσεων. Οι βροχοπτώσεις και η διάρκεια διαβροχής των φύλλων είναι καθοριστικοί παράγοντες για τις μολύνσεις και την πρόκληση επιδημιών.
Η αντιμετώπιση της ασθένειας βασίζεται κυρίως στην εφαρμογή προληπτικών ψεκασμών από την έκπτυξη των πρώτων φύλλων μέχρι τέλος Μαΐου-αρχές Ιουνίου. Κατάλληλα μυκητοκτόνα είναι τα διθειοκαρβαμιδικά (zineb, maneb, mancozeb κ.ά.) και τα χαλκούχα σε διάστημα 15 ημερών. Το triforine είναι το πλέον αποτελεσματικό μυκητοκτόνο εναντίον της ασθένειας. Για τον περιορισμό ή την εξάλειψη των μολυσμάτων συνιστάται το πολύ βαθύ παράχωμα των φύλλων με όργωμα το χειμώνα. Καταστροφή του μολύσματος στα πεσμένα φύλλα μπορεί να γίνει και με ψεκασμούς πενταχλωροφαινόλης, dinoseb, DNOC και ουρίας. Φύτευση στα νέα δενδροκομεία ανθεκτικών ποικιλιών.
