Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κλιματικές συνθήκες σίκαλης"
(Νέα σελίδα με 'Η σίκαλη είναι πολύ ανθεκτική (το ανθεκτικότερο είδος των αγρωστωδών) σε χαμη...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η [[Σίκαλη φυτό |σίκαλη]] είναι πολύ ανθεκτική (το ανθεκτικότερο είδος των αγρωστωδών) σε χαμηλές θερμοκρασίες. Οι πιο ανθεκτικές και σκληραγωγημένες ποικιλίες επιζούν σε θερμοκρασίες μέχρι -30<sup>o</sup>C. Για εαρινοποίηση χρειάζεται θερμοκρασίες 2-10<sup>o</sup>C. Η βλαστητική ανάπτυξη ευνοείται από θερμοκρασίες 15-17<sup>o</sup>C, ενώ θερμοκρασίες υψηλότερες από 25<sup>o</sup>C κατά την [[Ωρίμαση (ripeness) σιτηρών |ωρίμαση]] δημιουργούν προβλήματα. | + | Η [[Σίκαλη φυτό |σίκαλη]] είναι πολύ ανθεκτική (το ανθεκτικότερο είδος των αγρωστωδών) σε χαμηλές θερμοκρασίες. Οι πιο ανθεκτικές και σκληραγωγημένες [[Ποικιλίες σίκαλης |ποικιλίες]] επιζούν σε θερμοκρασίες μέχρι -30<sup>o</sup>C. Για εαρινοποίηση χρειάζεται θερμοκρασίες 2-10<sup>o</sup>C. Η βλαστητική [[Ανάπτυξη του φυτού της σίκαλης |ανάπτυξη]] ευνοείται από θερμοκρασίες 15-17<sup>o</sup>C, ενώ θερμοκρασίες υψηλότερες από 25<sup>o</sup>C κατά την [[Ωρίμαση (ripeness) σιτηρών |ωρίμαση]] δημιουργούν προβλήματα. |
Είναι τυπικά φυτό μεγάλης ημέρας. Είναι το λιγότερο απαιτητικό από τα [[Χειμερινά σιτηρά |χειμωνιάτικα σιτηρά]] σε εδαφική υγρασία. Σε αυτό συμβάλλει κυρίως το πολύ ανεπτυγμένο ριζικό του σύστημα. Για το σχηματισμό 1kg ξηρής ουσίας χρειάζεται περίπου 165 l Η<sub>2</sub>0 (το [[Σιτάρι φυτό |σιτάρι]] χρειάζεται 235 l, το [[Κριθάρι φυτό |κριθάρι]] 245 l, και η [[Βρώμη φυτό |βρώμη]] 455 l). Καλλιεργείται κυρίως ως ξηρική. | Είναι τυπικά φυτό μεγάλης ημέρας. Είναι το λιγότερο απαιτητικό από τα [[Χειμερινά σιτηρά |χειμωνιάτικα σιτηρά]] σε εδαφική υγρασία. Σε αυτό συμβάλλει κυρίως το πολύ ανεπτυγμένο ριζικό του σύστημα. Για το σχηματισμό 1kg ξηρής ουσίας χρειάζεται περίπου 165 l Η<sub>2</sub>0 (το [[Σιτάρι φυτό |σιτάρι]] χρειάζεται 235 l, το [[Κριθάρι φυτό |κριθάρι]] 245 l, και η [[Βρώμη φυτό |βρώμη]] 455 l). Καλλιεργείται κυρίως ως ξηρική. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:28, 26 Αυγούστου 2013
Η σίκαλη είναι πολύ ανθεκτική (το ανθεκτικότερο είδος των αγρωστωδών) σε χαμηλές θερμοκρασίες. Οι πιο ανθεκτικές και σκληραγωγημένες ποικιλίες επιζούν σε θερμοκρασίες μέχρι -30oC. Για εαρινοποίηση χρειάζεται θερμοκρασίες 2-10oC. Η βλαστητική ανάπτυξη ευνοείται από θερμοκρασίες 15-17oC, ενώ θερμοκρασίες υψηλότερες από 25oC κατά την ωρίμαση δημιουργούν προβλήματα.
Είναι τυπικά φυτό μεγάλης ημέρας. Είναι το λιγότερο απαιτητικό από τα χειμωνιάτικα σιτηρά σε εδαφική υγρασία. Σε αυτό συμβάλλει κυρίως το πολύ ανεπτυγμένο ριζικό του σύστημα. Για το σχηματισμό 1kg ξηρής ουσίας χρειάζεται περίπου 165 l Η20 (το σιτάρι χρειάζεται 235 l, το κριθάρι 245 l, και η βρώμη 455 l). Καλλιεργείται κυρίως ως ξηρική.
Μπορεί να αναπτύσσεται σε αρκετά μεγάλα υψόμετρα που στους τροπικούς φθάνουν και τα 4000m. Οι ζώνες καλλιέργειάς της εντοπίζονται κυρίως στις εύκρατες περιοχές (στην κεντρική, βόρεια και ανατολική Ευρώπη) μέχρι βόρειο γεωγραφικό πλάτος 70o (Νορβηγία).
