Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άρδευση μηδικής"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με 'Η μηδική χρειάζεται σημαντικές ποσότητες νερού για την ανάπτυξή της και για ...')
 
 
(3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η [[μηδική φυτό |μηδική]] χρειάζεται σημαντικές ποσότητες νερού για την ανάπτυξή της και για το λόγο αυτό, στις ξηροθερμικές περιοχές οι μέγιστες αποδόσεις λαμβάνονται με άρδευση. Επιβιώνει όμως και θεωρείται φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία, λόγω του ότι επεκτείνει το ριζικό της σύστημα σε μεγάλο βάθος στο έδαφος από όπου αντλεί υγρασία. Επίσης έχει την ιδιότητα, σε περιόδους ξηρασίας, να αναστέλλει την ανάπτυξή της και όταν της δοθεί επάρκεια υγρασίας να αναβλαστάνει. Δεν αναπτύσσεται όμως καλά στα υγρά εδάφη, στα συνεκτικά και στα εδάφη όπου η υπόγεια στάθμη του νερού, για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι πολύ υψηλή. Με περίσσεια υγρασίας στο έδαφος καταστρέφεται το [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μηδικής |ριζικό της σύστημα]] λόγω έλλειψης οξυγόνου, ανάπτυξης ασθενειών και σχηματισμού διάφορων τοξικών ουσιών στις ρίζες. Επίσης μειώνεται η βλαστική ανάπτυξη και αραιώνει η φυτεία καθώς μειώνεται η αντοχή στον παγετό και δυσχεραίνεται η διαδικασία της σκληραγώγησης. Ανθεκτικότερη στην κατάκλυση είναι η μηδική κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κατάκλυση διάρκειας μεγαλύτερης από 24 ώρες προκαλεί ζημιές στην καλλιέργεια.
+
Τα μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά της [[μηδική φυτό |μηδικής]] της επιτρέπουν να αναπτύσσεται σε διάφορες συνθήκες υγρασίας στο έδαφος. Σε έλλειψη υγρασίας έχει την ικανότητα να απορροφά νερό από τα βαθύτερα στρώματα του εδάφους ή να πίπτει σε λήθαργο και να αναλαμβάνει όταν η υγρασία στο έδαφος αποκατασταθεί. Η μηδική όμως δεν αντέχει στην κατάκλυση του εδάφους με νερό η οποία μπορεί να προέλθει από υπερβολική άρδευση ή από μειωμένη διηθητικότητα του εδάφους. Κατάκλυση σε συνδυασμό με υψηλές θερμοκρασίες προκαλεί σοβαρό αραίωμα των φυτών, μέχρι το σημείο να καταστραφεί ο μηδικεώνας. Οι αποδόσεις της μηδικής είναι σχεδόν ανάλογες με το νερό που χρησιμοποιούν τα φυτά. Κατά τη διάρκεια μιας βλαστικής περιόδου η μηδική καταναλώνει από 400 έως 1900mm νερού, ανάλογα κυρίως με τη θερμοκρασία και το μήκος της βλαστικής περιόδου της κάθε περιοχής. Στη χώρα μας όπου το νερό των βροχοπτώσεων δεν επαρκεί, η άρδευση αυξάνει σημαντικά τις αποδόσεις.
  
Η σποροπαραγωγική καλλιέργεια μηδικής προσαρμόζεται καλύτερα σε περιοχές οι οποίες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού χαρακτηρίζονται από ζεστές ημέρες με ηλιοφάνεια και χαμηλή σχετική υγρασία σε συνδυασμό με περιορισμένες βροχοπτώσεις. Κατάλληλες θεωρούνται θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 20<sup>o</sup>C με άριστες 25-30<sup>o</sup>C. Αυτές οι συνθήκες προάγουν την παραγωγή πολλών ανθέων, είναι κατάλληλες για τη δραστηριότητα των [[έντομα |εντόμων]] και βοηθούν την επικονίαση, περιορίζουν την ανάπτυξη ασθενειών στα φυτά και διευκολύνουν τη συγκομιδή. Απαραίτητος είναι ο σχεδιασμός της κατάλληλης άρδευσης. Η σποροπαραγωγική μηδική έχει μικρότερες απαιτήσεις σε νερό από την καλλιέργεια για χόρτο, σε κανένα όμως στάδιο δεν πρέπει να υποστεί καταπόνηση από έλλειψη νερού.
+
Άρδευση κατά τη διάρκεια του χειμώνα, πριν από την ανοιξιάτικη σπορά της μηδικής, συνιστάται όταν δεν έχουν σημειωθεί αρκετές βροχοπττώσεις, οπότε η προετοιμασία των αγρών για σπορά παρουσιάζει προβλήματα και το φύτρωμα προβλέπεται αμφίβολο. Η ποσότητα του νερού πρέπει να είναι τόση ώστε το έδαφος να κορεσθεί σε βάθος 100-150cm. Μία ελαφρά άρδευση αμέσως μετά τη [[σπορά μηδικής |σπορά]] και μία δεύτερη σε σύντομο χρονικό διάστημα, εάν διαπιστωθεί ανάγκη, επιταχύνει το φύτρωμα. Η επόμενη άρδευση γίνεται συνήθως περίπου τρεις εβδομάδες αργότερα. Σε ορισμένες περιοχές ή σε χρονιές με ξηρασία, ίσως χρειασθεί και μία επιπλέον άρδευση μέχρι την πρώτη κοπή.
 +
 
 +
Στην εγκατεστημένη χορτοδοτική καλλιέργεια συνιστώνται 1-2 αρδεύσεις μεταξύ δύο κοπών. Η δεύτερη άρδευση συνήθως είναι απαραίτητη κατά τους θερινούς μήνες, λόγω της αυξημένης εξατμισοδιαπνοής. Η άρδευση γίνεται αμέσως μετά την απομάκρυνση του χόρτου ώστε να αρχίσει γρήγορα η αναβλάστηση των φυτών. Το νερό της άρδευσης πρέπει να φτάσει μέχρι 80-100cm βάθος, όπου βρίσκεται το 80% περίπου του ριζικού συστήματος. Ανάλογα με τη μηχανική σύσταση του εδάφους η ποσότητα του νερού ανά άρδευση κυμαίνεται από 80 έως 120 m<sup>3</sup>/στρ.
 +
 
 +
Οι μεγαλύτερες αποδόσεις σπόρου από τη σποροπαραγωγική καλλιέργεια λαμβάνονται όταν με την ακολουθούμενη πρακτική άρδευσης τα φυτά δεν στερούνται νερού, αλλά παρουσιάζουν μία αργή, συνεχή ανάπτυξη καθ' όλη τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου. Υπερβολική άρδευση η οποία οδηγεί σε μεγάλη βλαστική ανάπτυξη ή στέρηση νερού που περιορίζει τη βλαστική ανάπτυξη, μειώνουν την απόδοση σε σπόρο. Τη μεγαλύτερη απόδοση δίνουν τα φυτά που έχουν μέτρια, κανονική ανάπτυξη. Άρδευση πρέπει να γίνεται μέχρι το στάδιο σχηματισμού των ταξιανθιών και ποτέ κατά την άνθηση. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των σπόρων συνιστάται άρδευση μόνο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη και με μικρή ποσότητα νερού, για να μην προκληθούν ανεπιθύμητες αναβλαστήσεις, οι οποίες δυσκολεύουν τη συγκομιδή. Η άρδευση μπορεί να γίνει με [[Τεχνητή βροχή |καταιονισμό]] και [[Επιφανειακή άρδευση#Άρδευση με λεκάνες |κατάκλυση]]. Η τεχνητή βροχή πλεονεκτεί σε σχέση με τους άλλους τρόπους άρδευσης. Η ωριαία παροχή και η διάρκεια ρυθμίζονται ανάλογα με τον [[τύποι εδαφών |τύπο του εδάφους]] ώστε να μην κατακλύζεται ο αγρός με νερό. Όσο βαρύτερα είναι τα εδάφη τόσο μικρότερη πρέπει να είναι η ωριαία παροχή και τόσο μεγαλύτερη η διάρκεια.
  
 
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια μηδικής| ]]
 
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια μηδικής| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 09:14, 27 Σεπτεμβρίου 2013

Τα μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά της μηδικής της επιτρέπουν να αναπτύσσεται σε διάφορες συνθήκες υγρασίας στο έδαφος. Σε έλλειψη υγρασίας έχει την ικανότητα να απορροφά νερό από τα βαθύτερα στρώματα του εδάφους ή να πίπτει σε λήθαργο και να αναλαμβάνει όταν η υγρασία στο έδαφος αποκατασταθεί. Η μηδική όμως δεν αντέχει στην κατάκλυση του εδάφους με νερό η οποία μπορεί να προέλθει από υπερβολική άρδευση ή από μειωμένη διηθητικότητα του εδάφους. Κατάκλυση σε συνδυασμό με υψηλές θερμοκρασίες προκαλεί σοβαρό αραίωμα των φυτών, μέχρι το σημείο να καταστραφεί ο μηδικεώνας. Οι αποδόσεις της μηδικής είναι σχεδόν ανάλογες με το νερό που χρησιμοποιούν τα φυτά. Κατά τη διάρκεια μιας βλαστικής περιόδου η μηδική καταναλώνει από 400 έως 1900mm νερού, ανάλογα κυρίως με τη θερμοκρασία και το μήκος της βλαστικής περιόδου της κάθε περιοχής. Στη χώρα μας όπου το νερό των βροχοπτώσεων δεν επαρκεί, η άρδευση αυξάνει σημαντικά τις αποδόσεις.

Άρδευση κατά τη διάρκεια του χειμώνα, πριν από την ανοιξιάτικη σπορά της μηδικής, συνιστάται όταν δεν έχουν σημειωθεί αρκετές βροχοπττώσεις, οπότε η προετοιμασία των αγρών για σπορά παρουσιάζει προβλήματα και το φύτρωμα προβλέπεται αμφίβολο. Η ποσότητα του νερού πρέπει να είναι τόση ώστε το έδαφος να κορεσθεί σε βάθος 100-150cm. Μία ελαφρά άρδευση αμέσως μετά τη σπορά και μία δεύτερη σε σύντομο χρονικό διάστημα, εάν διαπιστωθεί ανάγκη, επιταχύνει το φύτρωμα. Η επόμενη άρδευση γίνεται συνήθως περίπου τρεις εβδομάδες αργότερα. Σε ορισμένες περιοχές ή σε χρονιές με ξηρασία, ίσως χρειασθεί και μία επιπλέον άρδευση μέχρι την πρώτη κοπή.

Στην εγκατεστημένη χορτοδοτική καλλιέργεια συνιστώνται 1-2 αρδεύσεις μεταξύ δύο κοπών. Η δεύτερη άρδευση συνήθως είναι απαραίτητη κατά τους θερινούς μήνες, λόγω της αυξημένης εξατμισοδιαπνοής. Η άρδευση γίνεται αμέσως μετά την απομάκρυνση του χόρτου ώστε να αρχίσει γρήγορα η αναβλάστηση των φυτών. Το νερό της άρδευσης πρέπει να φτάσει μέχρι 80-100cm βάθος, όπου βρίσκεται το 80% περίπου του ριζικού συστήματος. Ανάλογα με τη μηχανική σύσταση του εδάφους η ποσότητα του νερού ανά άρδευση κυμαίνεται από 80 έως 120 m3/στρ.

Οι μεγαλύτερες αποδόσεις σπόρου από τη σποροπαραγωγική καλλιέργεια λαμβάνονται όταν με την ακολουθούμενη πρακτική άρδευσης τα φυτά δεν στερούνται νερού, αλλά παρουσιάζουν μία αργή, συνεχή ανάπτυξη καθ' όλη τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου. Υπερβολική άρδευση η οποία οδηγεί σε μεγάλη βλαστική ανάπτυξη ή στέρηση νερού που περιορίζει τη βλαστική ανάπτυξη, μειώνουν την απόδοση σε σπόρο. Τη μεγαλύτερη απόδοση δίνουν τα φυτά που έχουν μέτρια, κανονική ανάπτυξη. Άρδευση πρέπει να γίνεται μέχρι το στάδιο σχηματισμού των ταξιανθιών και ποτέ κατά την άνθηση. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των σπόρων συνιστάται άρδευση μόνο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη και με μικρή ποσότητα νερού, για να μην προκληθούν ανεπιθύμητες αναβλαστήσεις, οι οποίες δυσκολεύουν τη συγκομιδή. Η άρδευση μπορεί να γίνει με καταιονισμό και κατάκλυση. Η τεχνητή βροχή πλεονεκτεί σε σχέση με τους άλλους τρόπους άρδευσης. Η ωριαία παροχή και η διάρκεια ρυθμίζονται ανάλογα με τον τύπο του εδάφους ώστε να μην κατακλύζεται ο αγρός με νερό. Όσο βαρύτερα είναι τα εδάφη τόσο μικρότερη πρέπει να είναι η ωριαία παροχή και τόσο μεγαλύτερη η διάρκεια.