Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πιπεριάς Αλτερναρίωση"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πιπεριά φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πιπεριά φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά προϊόν| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά προϊόν| ]]
 +
[[είναι ασθένεια της::Πιπεριά θερμοκηπίου φυτό| ]]
 +
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πιπεριά θερμοκηπίου φυτό| ]]
 +
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά θερμοκηπίου προϊόν| ]]
 
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Αλτερναρίωση| ]]
 
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Αλτερναρίωση| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 13:32, 18 Νοεμβρίου 2013

Προσβολή φύλλων πιπεριάς από Αλτερναρίωση

Τα δύο είδη παθογόνων που ευθύνονται για την ασθένεια αυτή είναι οι Alternaria solani και Alternaria alternata. Το Alternaria solani προσβάλλει τα φυτά της πιπεριάς σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του. Αρχικά εμφανίζονται στα κατώτερα παλιά φύλλα με τη μορφή καστανού χρώματος κυκλικών ή γωνιωδών κηλίδων, που παρουσιάζουν συγκεντρικούς κύκλους. Αντίστοιχες κηλίδες και επιπλέον βυθισμένες μπορεί να εμφανιστούν σε όλα τα μέρη του φυτού, ακόμα και στους καρπούς. Στην περίπτωση του Alternaria alternata, τα συμπτώματα είναι μετασυλλεκτικά πάνω στους καρπούς. Συγκεκριμένα στην αρχή οι κηλίδες είναι υδαρείς και γκρίζου χρώματος, ενώ στη συνέχεια καστανές, ελαφρά βυθισμένες και με εξάνθηση μαυρού χρώματος. Το παθογόνο εντοπίζονται στο έδαφος, στα υπολείμματα από προηγούμενη καλλιέργεια, σε μολυσμένους σπόρους, μολυσμένα φυτάρια κατά τη μεταφύτευση και σε ζιζάνια. Η μόλυνση ξεκινάει με σπόρια του μύκητα, που μεταφέρονται τον άνεμο, βροχή ή με τον ίδιο τον άνθρωπο. Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή βλάστησης των σπορίων του μύκητα. Ως προληπτικά μέτρα αναφέρονται η χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού (σπόρου ή νεαρά φυτάρια κατά τη μεταφύτευση). Ακόμα η σωστή θρέψη των φυτών, συντελεί στην ανθεκτικότητα των φυτών στην προσβολή από τα παθογόνα. Η χρήση ποικιλιών ή υβριδίων ανθεκτικών στην ασθένεια και η καταστροφή υπολειμμάτων προηγούμενης καλλιέργειας φυτών πιπεριάς, μελιτζάνας και πατάτας κρίνεται αναγκαία στη περίπτωση αποφυγής της προσβολής.