Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λίπανση πιπεριάς θερμοκηπίου"
(Νέα σελίδα με '<span style="font-weight:bold;">Βασική λίπανση:</span> Τα νεαρά φυτά αμέσως μετά τ...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
* Αρκετά ποσά [[Φώσφορος|φωσφόρου]], για να ικανοποιήσουν όλες τις ανάγκες της [[Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου|καλλιέργειας]], για ολόκληρη την καλλιεργητική περίοδο. | * Αρκετά ποσά [[Φώσφορος|φωσφόρου]], για να ικανοποιήσουν όλες τις ανάγκες της [[Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου|καλλιέργειας]], για ολόκληρη την καλλιεργητική περίοδο. | ||
| − | * Πρέπει να υπάρχει στο έδαφος ικανοποιητική περιεκτικότητα σε -ΝΟ<sub>3</sub> για να συμβάλλει από την αρχή στην καλή βλαστική ανάπτυξη του φυτού. Το υπόλοιπο [[Άζωτο|άζωτο]] δίδεται | + | * Πρέπει να υπάρχει στο έδαφος ικανοποιητική περιεκτικότητα σε -ΝΟ<sub>3</sub> για να συμβάλλει από την αρχή στην καλή βλαστική ανάπτυξη του φυτού. Το υπόλοιπο [[Άζωτο|άζωτο]] δίδεται επιφανειακά με το νερό ποτίσματος. |
* Μέρος μόνο του [[Κάλιο|καλίου]] προστίθεται από την αρχή για να ικανοποιήσει τις πρώτες ανάγκες της καλλιέργειας. Υψηλά επίπεδα καλίου ανεβάζουν τη συγκέντρωση των αλάτων και παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των ριζών, εξώ από τη μπάλα χώματος ή το γλαστράκι στο έδαφος του θερμοκηπίου. | * Μέρος μόνο του [[Κάλιο|καλίου]] προστίθεται από την αρχή για να ικανοποιήσει τις πρώτες ανάγκες της καλλιέργειας. Υψηλά επίπεδα καλίου ανεβάζουν τη συγκέντρωση των αλάτων και παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των ριζών, εξώ από τη μπάλα χώματος ή το γλαστράκι στο έδαφος του θερμοκηπίου. | ||
| Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
<span style="font-weight:bold;">Επιφανειακή λίπανση:</span> Συνιστάται με κάθε [[Άρδευση πιπεριάς θερμοκηπίου|πότισμα]] να εφαρμόζεται και υγρή λίπανση. Εάν όμως η βασική λίπανση είναι πλούσια, τότε τα πρώτα λιπάσματα γίνονται με καθαρό νερό και η χορήγηση των λιπασμάτων αρχίζει λίγο αργότερα. Κατά κανόνα δίνονται με την επιφανειακή λίπανση το άζωτο και κάλι, ενώ ο φώσφορος ενσωματώνεται στο έδαφος με τη βασική λίπανση. Η σχέση μεταξύ των δύο στοιχείων άζωτο και κάλιο συνίσταται να είναι 1:2, δηλαδή περισσότερο κάλι. Η ποσότητα των στοιχείων αυτών δίνεται από την ανάμειξη 160gr νιτρικού καλίου και 50gr νιτρικής αμμωνίας σε 1lt νερό για την παρασκευή του βασικού διαλύματος. Το βασικό διάλυμα αραιώνεται 200 φορές (1:200) με νερό ποτίσματος, πριν φθάσει στα φυτά. Εάν παρατηρηθεί περιορισμένη βλάστηση αυτή ενθαρρύνεται με αύξηση του αζώτου και η σχέση αζώτου και καλίου γίνεται 1:1 με την ανάμειξη 120gr νιτρικού καλίου και 110gr νιτρικής αμμωνίας σε 1lt νερό για την παρασκευή του βασικού διαλύματος. Και πάλι το βασικό διάλυμα αραιώνεται 200 φορές (1:200) με νερό ποτίσματος, πριν φθάσει στα φυτά. Αυτή η αναλογία χρησιμοποιείται αρχικά αμέσως μετά τη μεταφύτευση, για ενθάρρυνση της πρώτης βλαστικής ανάπτυξης των φυτών και στη συνέχεια δίνεται η πρώτη αναλογία, για να βοηθηθεί η καρποφορία. | <span style="font-weight:bold;">Επιφανειακή λίπανση:</span> Συνιστάται με κάθε [[Άρδευση πιπεριάς θερμοκηπίου|πότισμα]] να εφαρμόζεται και υγρή λίπανση. Εάν όμως η βασική λίπανση είναι πλούσια, τότε τα πρώτα λιπάσματα γίνονται με καθαρό νερό και η χορήγηση των λιπασμάτων αρχίζει λίγο αργότερα. Κατά κανόνα δίνονται με την επιφανειακή λίπανση το άζωτο και κάλι, ενώ ο φώσφορος ενσωματώνεται στο έδαφος με τη βασική λίπανση. Η σχέση μεταξύ των δύο στοιχείων άζωτο και κάλιο συνίσταται να είναι 1:2, δηλαδή περισσότερο κάλι. Η ποσότητα των στοιχείων αυτών δίνεται από την ανάμειξη 160gr νιτρικού καλίου και 50gr νιτρικής αμμωνίας σε 1lt νερό για την παρασκευή του βασικού διαλύματος. Το βασικό διάλυμα αραιώνεται 200 φορές (1:200) με νερό ποτίσματος, πριν φθάσει στα φυτά. Εάν παρατηρηθεί περιορισμένη βλάστηση αυτή ενθαρρύνεται με αύξηση του αζώτου και η σχέση αζώτου και καλίου γίνεται 1:1 με την ανάμειξη 120gr νιτρικού καλίου και 110gr νιτρικής αμμωνίας σε 1lt νερό για την παρασκευή του βασικού διαλύματος. Και πάλι το βασικό διάλυμα αραιώνεται 200 φορές (1:200) με νερό ποτίσματος, πριν φθάσει στα φυτά. Αυτή η αναλογία χρησιμοποιείται αρχικά αμέσως μετά τη μεταφύτευση, για ενθάρρυνση της πρώτης βλαστικής ανάπτυξης των φυτών και στη συνέχεια δίνεται η πρώτη αναλογία, για να βοηθηθεί η καρποφορία. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:28, 26 Νοεμβρίου 2013
Βασική λίπανση: Τα νεαρά φυτά αμέσως μετά τη φύτευσή τους στο θερμοκήπιο, θα πρέπει να βρίσκουν ευνοϊκό εδαφικό περιβάλλον, για να εγκατασταθούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο έδαφος. Η βασική λίπανση θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να δημιουργήσει το θρεπτικό καθεστώς που απαιτεί η πιπεριά. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να επιδιώκονται τα πιο κάτω:
- Η αντίδραση του εδάφους να βρίσκεται γύρω στο pH 5,5 - 6,5 και λίγο πιο υψηλά, αν είναι αναπόφευκτο.
- Αρκετά ποσά φωσφόρου, για να ικανοποιήσουν όλες τις ανάγκες της καλλιέργειας, για ολόκληρη την καλλιεργητική περίοδο.
- Πρέπει να υπάρχει στο έδαφος ικανοποιητική περιεκτικότητα σε -ΝΟ3 για να συμβάλλει από την αρχή στην καλή βλαστική ανάπτυξη του φυτού. Το υπόλοιπο άζωτο δίδεται επιφανειακά με το νερό ποτίσματος.
- Μέρος μόνο του καλίου προστίθεται από την αρχή για να ικανοποιήσει τις πρώτες ανάγκες της καλλιέργειας. Υψηλά επίπεδα καλίου ανεβάζουν τη συγκέντρωση των αλάτων και παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των ριζών, εξώ από τη μπάλα χώματος ή το γλαστράκι στο έδαφος του θερμοκηπίου.
Για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της πιπεριάς σε θρεπτικά στοιχεία, θα πρέπει να γίνει ανάλυση του εδάφους. Εάν δεν γίνει ανάλυση εδάφους, συνίσταται η προσθήκη χωνεμένης κοπριάς 3 - 4 τόνοι/στρέμμα, τριπλό υπερφωσφορικό (0-48-0) 70kg/στρέμμα και θειϊκό κάλι 50kg/στρέμμα. Η τοποθέτηση και ενσωμάτωση της κοπριάς πρέπει να γίνεται πριν από την απολύμανση του εδάφους, ενώ των χημικών λιπασμάτων μετά την απολύμανση. Γενικά οι ανάγκες της πιπεριάς σε ποσότητα λιπασμάτων είναι πιο λίγες απ' ότι οι ανάγκες της ντομάτας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια, σε αρκετές περιπτώσεις, οι καλλιεργητές δεν εφαρμόζουν χημικά λιπάσματα κατά την προετοιμασία του εδάφους, αλλά αρκούνται στις επιφανειακές λιπάνσεις (υδρολίπανση) σε όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης και καρποφορίας των φυτών.
Επιφανειακή λίπανση: Συνιστάται με κάθε πότισμα να εφαρμόζεται και υγρή λίπανση. Εάν όμως η βασική λίπανση είναι πλούσια, τότε τα πρώτα λιπάσματα γίνονται με καθαρό νερό και η χορήγηση των λιπασμάτων αρχίζει λίγο αργότερα. Κατά κανόνα δίνονται με την επιφανειακή λίπανση το άζωτο και κάλι, ενώ ο φώσφορος ενσωματώνεται στο έδαφος με τη βασική λίπανση. Η σχέση μεταξύ των δύο στοιχείων άζωτο και κάλιο συνίσταται να είναι 1:2, δηλαδή περισσότερο κάλι. Η ποσότητα των στοιχείων αυτών δίνεται από την ανάμειξη 160gr νιτρικού καλίου και 50gr νιτρικής αμμωνίας σε 1lt νερό για την παρασκευή του βασικού διαλύματος. Το βασικό διάλυμα αραιώνεται 200 φορές (1:200) με νερό ποτίσματος, πριν φθάσει στα φυτά. Εάν παρατηρηθεί περιορισμένη βλάστηση αυτή ενθαρρύνεται με αύξηση του αζώτου και η σχέση αζώτου και καλίου γίνεται 1:1 με την ανάμειξη 120gr νιτρικού καλίου και 110gr νιτρικής αμμωνίας σε 1lt νερό για την παρασκευή του βασικού διαλύματος. Και πάλι το βασικό διάλυμα αραιώνεται 200 φορές (1:200) με νερό ποτίσματος, πριν φθάσει στα φυτά. Αυτή η αναλογία χρησιμοποιείται αρχικά αμέσως μετά τη μεταφύτευση, για ενθάρρυνση της πρώτης βλαστικής ανάπτυξης των φυτών και στη συνέχεια δίνεται η πρώτη αναλογία, για να βοηθηθεί η καρποφορία.
