Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κασιμίροα"
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
{{{top_heading|==}}}Επικονίαση και γονιμοποίηση Κασιμίροας{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Επικονίαση και γονιμοποίηση Κασιμίροας{{{top_heading|==}}} | ||
Οι περισσότερες ποικιλίες της κασιμίροα είναι αυτογόνιμες και κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητη η συγκαλλιέργεια συνανθουσών και συμβιβαστών ποικιλιών για την εξασφάλιση ικανοποιητικής καρπόδεσης, εκτός και αν κάποια ποικιλία είναι αυτόστειρη. Η μεταφορά της γύρης γίνεται βασικά με τα έντομα. | Οι περισσότερες ποικιλίες της κασιμίροα είναι αυτογόνιμες και κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητη η συγκαλλιέργεια συνανθουσών και συμβιβαστών ποικιλιών για την εξασφάλιση ικανοποιητικής καρπόδεσης, εκτός και αν κάποια ποικιλία είναι αυτόστειρη. Η μεταφορά της γύρης γίνεται βασικά με τα έντομα. | ||
| + | |||
| + | {{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός και υποκείμενα Κασιμίροας{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Ο πολλαπλασιασμός της κασιμίροα γίνεται με σπόρο, που φυτρώνει σε χρονικό διάστημα 3-4 εβδομάδων, και εμβολιασμό των σποροφύτων με τις επιθυμητές ποικιλίες. Ως μέθοδος εμβολιασμού χρησιμοποιείται ο ενοφθαλμισμός ή ο εγκεντρισμός (υπόφλοιος στεφανίτης). Οι σπόροι της κασιμίροα χάνουν γρήγορα τη βλαστική τους ικανότητα, γι' αυτό συνιστάται άμεση σπορά μετά την εξαγωγή τους από τον καρπό. Η διατήρησή τους σε κάποιο υγροσκοπικό υλικό στο ψυγείο για κάποιο μικρό διάστημα είναι δυνατή. | ||
Αναθεώρηση της 10:09, 21 Απριλίου 2015
Περιεχόμενα
Γενικά Στοιχεία Κασιμίροας
Η κασιμίροα κατάγεται από τα υψίπεδα της κεντρικής Αμερικής και ευδοκιμεί υπό παρόμοιες κλιματικές συνθήκες με τα εσπεριδοειδή. Στην Ελλάδα απαντά σποραδικά σε κάποιες περιοχές της νησιωτικής Ελάδας. O καρπός της τρώγεται ως νωπός και χρησιμοποιείται για την παρασκευή μαρμελάδας, ζελέ και αναψυκτικών ποτών.
Βοτανική ταξινόμηση-Κασιμίροας
Η κασιμίροα ανήκει στην οικογένεια Rutaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Casimiroa edulis Llave and Lex. Είναι δένδρο αειθαλές, μέσου έως μεγάλου μεγέθους. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, έχουν σχήμα παλαμοειδές και φέρουν 3-7 φυλλάρια. Τα φυλλάρια έχουν σχήμα ελλειψοειδές ή ωοειδές, μήκος 7.5-12.5cm και χρώμα κατά την ενηλικίωσή τους ανοικτό πράσινο έως βαθυπράσινο. Τα άνθη φέρονται σε ταξιανθίες των 15-20 ή περισσότερων σε αριθμό σε επάκρια βλάστηση ή στις μασχάλες ενήλικων φύλλων, δεν είναι εντυπωσιακά, εμφανίζονται το χειμώνα και έχουν πρασινοκίτρινο χρωματισμό. Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό έως ελαφρά ωοειδές και διάμετρο 5-10cm. Ο φλοιός είναι βαθυπράσινος έως πρασινοκίτρινος και πολύ λεπτός. Η σάρκα είναι λευκοκίτρινη, μαλακή και γλυκιά στις επιθυμητές ποικιλίες. Οι σπόροι έχουν σχήμα ωοειδές (2-5 κατά καρπό), είναι μεγάλου μεγέθους, σκληροκέλυφοι, τοξικοί, ακόμα και θανατηφόροι αν φαγωθούν.
Επικονίαση και γονιμοποίηση Κασιμίροας
Οι περισσότερες ποικιλίες της κασιμίροα είναι αυτογόνιμες και κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητη η συγκαλλιέργεια συνανθουσών και συμβιβαστών ποικιλιών για την εξασφάλιση ικανοποιητικής καρπόδεσης, εκτός και αν κάποια ποικιλία είναι αυτόστειρη. Η μεταφορά της γύρης γίνεται βασικά με τα έντομα.
Πολλαπλασιασμός και υποκείμενα Κασιμίροας
Ο πολλαπλασιασμός της κασιμίροα γίνεται με σπόρο, που φυτρώνει σε χρονικό διάστημα 3-4 εβδομάδων, και εμβολιασμό των σποροφύτων με τις επιθυμητές ποικιλίες. Ως μέθοδος εμβολιασμού χρησιμοποιείται ο ενοφθαλμισμός ή ο εγκεντρισμός (υπόφλοιος στεφανίτης). Οι σπόροι της κασιμίροα χάνουν γρήγορα τη βλαστική τους ικανότητα, γι' αυτό συνιστάται άμεση σπορά μετά την εξαγωγή τους από τον καρπό. Η διατήρησή τους σε κάποιο υγροσκοπικό υλικό στο ψυγείο για κάποιο μικρό διάστημα είναι δυνατή.
