Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποικιλίες Παπάγιας"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Εφόσον η παπάγια πολλαπλασιάζεται με σπόρο δεν είναι | + | Εφόσον η [[παπάγια]] <ref name="Παπάγια"/> [[Επικονίαση-γονιμοποίηση και πολλαπλασιασμός της παπάγιας |πολλαπλασιάζεται]] με σπόρο δεν είναι ορθό να γίνεται λόγος για μία και μόνο ποικιλία. Παρόλα αυτά, σε μερικά στελέχη παπάγιας ο τύπος διατηρείται με ομομιξία. Κατά συνέπεια μπορούμε να τα θεωρήσουμε ποικιλίες. Ο Storey (1969) αναφέρει τις εξής ποικιλίες: Τη <span style="font-weight:bold;">Solo</span> της Χαβάης, πιθανόν τη <span style="font-weight:bold;">Hortus Gold</span> της νότιας Αφρικής, την <span style="font-weight:bold;">Improved Petersen</span> της Αυστραλίας και την <span style="font-weight:bold;">Betty</span> της Φλόριδας. Αρκετές ακόμα βελτιωμένες σειρές της <span style="font-weight:bold;">Solo</span> έχουν αναπτυχθεί, όπως η <span style="font-weight:bold;">Solo 5</span>, <span style="font-weight:bold;">Solo 8</span>, <span style="font-weight:bold;">Bush</span> και <span style="font-weight:bold;">Sunrise</span>. Όλες είναι ερμαφρόδιτες, με καρπούς αχλαδόμορφους και βάρος καρπών 0.5kg περίπου. Οι δυο τελευταίες ποικιλίες έχουν κόκκινη σάρκα. Η <span style="font-weight:bold;">Hortus Gold</span> συμπεριφέρεται ως δίοικη και μόνον οι σπόροι, που προέρχονται από καρπούς οι οποίοι προέκυψαν με τεχνητή επικονίαση, χρησιμοποιούνται για πολλαπλασιασμό. Ο φλοιός των καρπών της έχει χρυσάφι χρωματισμό, η σάρκα παραμένει συνεκτική και το βάρος των καρπών κυμαίνεται από 1.5-2kg. |
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | Στην Ινδία η <span style="font-weight:bold;">Goorg Honey</span> είναι μια από τις καλύτερες δισεξουαλικές ποικιλίες. Η <span style="font-weight:bold;">Semanka</span> της Ινδονησίας δίνει μεγάλου μεγέθους καρπούς, με κόκκινη σάρκα. Επίσης καλλιεργούνται στην Αυστραλία η δισεξουαλική <span style="font-weight:bold;">Guinea Gold</span> και οι μόνοικες <span style="font-weight:bold;">Sannyback</span> και <span style="font-weight:bold;">Hybrid 5</span>. | ||
| + | |||
| + | Η βελτίωση των ποικιλιών της παπάγιας αποσκοπεί στο να δημιουργηθούν νέες ποικιλίες, που να παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: υψηλή παραγωγή, υψηλή ποιότητα καρπών, συνεκτική σάρκα, υψηλή περιεκτικότητα σακχάρων, καρπούς μέσου μεγέθους και ανθεντικούς σε μύκητες, βακτήρια και έντομα. | ||
| + | |||
| + | [[Category:Κατάλογος]] | ||
| + | [[σχετίζεται με::Παπάγια| ]] | ||
| + | [[είναι ποικιλία της::Παπάγια| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| − | + | ||
<ref name="Παπάγια"> Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.</ref> | <ref name="Παπάγια"> Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.</ref> | ||
| + | |||
</references> | </references> | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 12:01, 21 Μαΐου 2015
Εφόσον η παπάγια [1] πολλαπλασιάζεται με σπόρο δεν είναι ορθό να γίνεται λόγος για μία και μόνο ποικιλία. Παρόλα αυτά, σε μερικά στελέχη παπάγιας ο τύπος διατηρείται με ομομιξία. Κατά συνέπεια μπορούμε να τα θεωρήσουμε ποικιλίες. Ο Storey (1969) αναφέρει τις εξής ποικιλίες: Τη Solo της Χαβάης, πιθανόν τη Hortus Gold της νότιας Αφρικής, την Improved Petersen της Αυστραλίας και την Betty της Φλόριδας. Αρκετές ακόμα βελτιωμένες σειρές της Solo έχουν αναπτυχθεί, όπως η Solo 5, Solo 8, Bush και Sunrise. Όλες είναι ερμαφρόδιτες, με καρπούς αχλαδόμορφους και βάρος καρπών 0.5kg περίπου. Οι δυο τελευταίες ποικιλίες έχουν κόκκινη σάρκα. Η Hortus Gold συμπεριφέρεται ως δίοικη και μόνον οι σπόροι, που προέρχονται από καρπούς οι οποίοι προέκυψαν με τεχνητή επικονίαση, χρησιμοποιούνται για πολλαπλασιασμό. Ο φλοιός των καρπών της έχει χρυσάφι χρωματισμό, η σάρκα παραμένει συνεκτική και το βάρος των καρπών κυμαίνεται από 1.5-2kg.
Στην Ινδία η Goorg Honey είναι μια από τις καλύτερες δισεξουαλικές ποικιλίες. Η Semanka της Ινδονησίας δίνει μεγάλου μεγέθους καρπούς, με κόκκινη σάρκα. Επίσης καλλιεργούνται στην Αυστραλία η δισεξουαλική Guinea Gold και οι μόνοικες Sannyback και Hybrid 5.
Η βελτίωση των ποικιλιών της παπάγιας αποσκοπεί στο να δημιουργηθούν νέες ποικιλίες, που να παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: υψηλή παραγωγή, υψηλή ποιότητα καρπών, συνεκτική σάρκα, υψηλή περιεκτικότητα σακχάρων, καρπούς μέσου μεγέθους και ανθεντικούς σε μύκητες, βακτήρια και έντομα.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.
