Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διατροφική αξία αχλαδιού"
| Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Αχλάδι| ]] | [[σχετίζεται με::Αχλάδι| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:26, 10 Ιουνίου 2015
Λόγω των φυτικών ινών που περιέχει το αχλάδι αποτελεί εξαιρετική επιλογή φρούτου για άτομα που ταλαιπωρούνται από δυσκοιλιότητα και δυσλειτουργίες του πεπτικού συστήματος. Φαίνεται ότι η τακτική κατανάλωση τους μπορεί να προσφέρει σημαντική προστασία έναντι του καρκίνου του παχέος εντέρου .Όπως και το σταφύλι έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, η οποία διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στην λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το αχλάδι είναι από τα πιο χαμηλά σε θερμίδες φρούτα αφού παρέχει 58 θερμίδες ανά 100 γρ. Το αχλάδι μπορεί μάλιστα να επιφέρει σημαντική βελτίωση των επιπέδων LDL χοληστερόλης, λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες.Είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή όπως το β-καροτένιο, η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη.
Τα φλαβονοειδή είναι πολύτιμες ουσίες που βοηθούν στην πρόληψη πολλών νοσημάτων.Σε συνδυασμό με τις βιταμίνες C και Α βοηθούν στην προστασία από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες και εμποδίζουν την πρόωρη γήρανση. Το αχλάδι είναι μια καλή πηγή μετάλλων όπως ο χαλκός, ο σίδηρος, το κάλιο, το μαγγάνιο και το μαγνήσιο καθώς και βιταμινών του συμπλέγματος β όπως η ριβοφλαβίνη και πυριδοξίνη. Τα αχλάδια συγκαταλέγονται μεταξύ των λιγότερο αλλεργιογόνων από όλα τα φρούτα και, συνεπώς αποτελούν μία ασφαλή λύση όσους πάσχουν από τροφικές αλλεργίες.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι τα αχλάδια μπορούν να είναι χρήσιμα στη θεραπεία της κολίτιδας, σε χρόνιες παθήσεις της χοληδόχου κύστης, στην αρθρίτιδα και ουρική αρθρίτιδα.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ "Αχλάδι. Η θρεπτική του αξία", της Παπαεμμανουήλ Βιργινίας Κλινικής Διαιτολόγου – Διατροφολόγου.
