Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εντεροτοξιναιμία αιγοπροβάτων"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με 'Η εντεροτοξιναιμία είναι απύρετη οξεία νόσος κυρίως των προβάτω...')
 
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η εντεροτοξιναιμία είναι απύρετη οξεία [[ασθένειες αιγοπροβάτων |νόσος]] κυρίως των προβάτων και λιγότερο των [[αιγοπρόβατα |αιγών]] και άλλων ζώων εμφανιζόμενη ξαφνικά σε υγιή [[κατάλογος ζώων |ζώα]] κάθε ηλικίας και εξαπλωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο.
+
Η εντεροτοξιναιμία <ref name="Ασθένειες αιγοπροβάτων"/> είναι απύρετη οξεία [[ασθένειες αιγοπροβάτων |νόσος]] κυρίως των προβάτων και λιγότερο των [[αιγοπρόβατα |αιγών]] και άλλων ζώων εμφανιζόμενη ξαφνικά σε υγιή [[κατάλογος ζώων |ζώα]] κάθε ηλικίας και εξαπλωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο.
  
 
Οφείλεται στο Clostridium perfringens, το οποίο παράγει τοξίνες έξι τύπων (A,B,C,D,E και F), από τους οποίους οι εξής τρεις είναι σημαντικοί:
 
Οφείλεται στο Clostridium perfringens, το οποίο παράγει τοξίνες έξι τύπων (A,B,C,D,E και F), από τους οποίους οι εξής τρεις είναι σημαντικοί:
Γραμμή 8: Γραμμή 8:
 
Προδιαθέτοντα αίτια για την εκδήλωση της νόσου είναι η σοβαρή παρασίτωση των ζώων από στρογγύλους, η ψύξη κατά τη βόσκηση τις πρωινές ώρες και η υπερβολική τροφή.
 
Προδιαθέτοντα αίτια για την εκδήλωση της νόσου είναι η σοβαρή παρασίτωση των ζώων από στρογγύλους, η ψύξη κατά τη βόσκηση τις πρωινές ώρες και η υπερβολική τροφή.
  
 +
Η νόσος παρουσιάζεται ξαφνικά πολλές φορές με αιφνίδιους θανάτους των πιο καλοθρεμμένων προβάτων ή αμνών, πριν ακόμη εμφανισθούν συμπτώματα. Άλλα ζώα όταν προσβληθούν απ' τη νόσο, παρουσιάζουν εγκεφαλικά συμπτώματα, όπως οπισθότονο, αδιαφορία, κυκλική κίνηση και επιπίπτουν σε εμπόδια.
  
 +
Στον τύπο C παρατηρείται αιμορραγική διάρροια, ενώ στον τύπο B της δυσεντερίας των αμνών παρατηρείται δύσοσμη διάρροια μερικές φορές αιμορραγική.
 +
 +
Η διάγνωση στηρίζεται στα παραπάνω συμπτώματα και στη διαπίστωση της τοξίνης στο εντερικό περιεχόμενο, η οποία γίνεται με ενοφθαλμισμό σε πειραματόζωα. Η διάγνωση μπορεί ακόμη να γίνει και με τη διαπίστωση του μικροβίου με καλλιέργεια από δείγμα του εντερικού περιεχομένου. Μπορεί να επιχειρηθεί θεραπεία σε προσβεβλημένα ζώα με χορήγηση αντιτοξίνης (ορού), δηλαδή με προσωρινή παθητική ανοσία.
 +
 +
Για την πρόληψη της νόσου γίνεται εμβολιασμός όλως των υγιών ζώων και μάλιστα με πολυδύναμο εμβόλιο, για να καλύπτει όλους τους τύπους του βακτηριδίου. Ο εμβολιασμός πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε εξάμηνο.
 +
 +
Για να αποκλεισθούν οι προδιαθέτοντες παράγοντες της νόσου, πρέπει να αποφεύγεται η έξοδος στη βοσκή, όταν υπάρχει η πρωινή πάχνη, να καταπολεμείται τακτικά η παρασίτωση των ζώων με αντιπαρασιτικά και να αποφεύγεται η πολυφαγία.
  
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Αιγοπρόβατα| ]]
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Αιγοπρόβατα| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]]
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 +
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
 +
<references>
 +
 +
<ref name="Ασθένειες αιγοπροβάτων"> "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα</ref>
 +
 +
</references>
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
__NOTOC__
 
__NOTOC__

Τελευταία αναθεώρηση της 11:13, 16 Ιουνίου 2015

Η εντεροτοξιναιμία [1] είναι απύρετη οξεία νόσος κυρίως των προβάτων και λιγότερο των αιγών και άλλων ζώων εμφανιζόμενη ξαφνικά σε υγιή ζώα κάθε ηλικίας και εξαπλωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο.

Οφείλεται στο Clostridium perfringens, το οποίο παράγει τοξίνες έξι τύπων (A,B,C,D,E και F), από τους οποίους οι εξής τρεις είναι σημαντικοί:

  • Ο τύπος B της δυσεντερίας των αμνών (Lamb dysentery), που έχει βρεθεί και σε πώλους και μόσχους.
  • Ο τύπος C της αιμορραγικής εντεροτοξιναιμίας των προβάτων (Hemorrhagic enterotoxemia, Struck).
  • Ο τύπος D της εντεροτοξιναιμίας των προβάτων και λιγότερο συχνά των αιγών και των μόσχων (Pulpy-kidney disease, Overeating).

Προδιαθέτοντα αίτια για την εκδήλωση της νόσου είναι η σοβαρή παρασίτωση των ζώων από στρογγύλους, η ψύξη κατά τη βόσκηση τις πρωινές ώρες και η υπερβολική τροφή.

Η νόσος παρουσιάζεται ξαφνικά πολλές φορές με αιφνίδιους θανάτους των πιο καλοθρεμμένων προβάτων ή αμνών, πριν ακόμη εμφανισθούν συμπτώματα. Άλλα ζώα όταν προσβληθούν απ' τη νόσο, παρουσιάζουν εγκεφαλικά συμπτώματα, όπως οπισθότονο, αδιαφορία, κυκλική κίνηση και επιπίπτουν σε εμπόδια.

Στον τύπο C παρατηρείται αιμορραγική διάρροια, ενώ στον τύπο B της δυσεντερίας των αμνών παρατηρείται δύσοσμη διάρροια μερικές φορές αιμορραγική.

Η διάγνωση στηρίζεται στα παραπάνω συμπτώματα και στη διαπίστωση της τοξίνης στο εντερικό περιεχόμενο, η οποία γίνεται με ενοφθαλμισμό σε πειραματόζωα. Η διάγνωση μπορεί ακόμη να γίνει και με τη διαπίστωση του μικροβίου με καλλιέργεια από δείγμα του εντερικού περιεχομένου. Μπορεί να επιχειρηθεί θεραπεία σε προσβεβλημένα ζώα με χορήγηση αντιτοξίνης (ορού), δηλαδή με προσωρινή παθητική ανοσία.

Για την πρόληψη της νόσου γίνεται εμβολιασμός όλως των υγιών ζώων και μάλιστα με πολυδύναμο εμβόλιο, για να καλύπτει όλους τους τύπους του βακτηριδίου. Ο εμβολιασμός πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε εξάμηνο.

Για να αποκλεισθούν οι προδιαθέτοντες παράγοντες της νόσου, πρέπει να αποφεύγεται η έξοδος στη βοσκή, όταν υπάρχει η πρωινή πάχνη, να καταπολεμείται τακτικά η παρασίτωση των ζώων με αντιπαρασιτικά και να αποφεύγεται η πολυφαγία.




Βιβλιογραφία

  1. "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα