Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διατροφική αξία χοιρινού κρέατος"
| (3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Μπιφτέκια χοιρινά.jpg|thumb|px100|Μπιφτέκια χοιρινά]] | [[Image:Μπιφτέκια χοιρινά.jpg|thumb|px100|Μπιφτέκια χοιρινά]] | ||
[[Image:Μπριζόλες χοιρινές.jpg|thumb|px100|Μπριζόλες χοιρινές]] | [[Image:Μπριζόλες χοιρινές.jpg|thumb|px100|Μπριζόλες χοιρινές]] | ||
| + | [[Image:Χοιρινός κιμάς.jpg|thumb|px100|Χοιρινός κιμάς]] | ||
| − | Το κρέας των [[ | + | Το χοιρινό κρέας είναι καλή πηγή βιταμινών <ref name="Διατροφική αξία"/>, 100γρ χοιρινού δίνουν πάνω από το 50% των αναγκών σε θειαμίνη, πάνω από το 35% νιασίνη, πάνω από 35% σε Β6. Περιέχει καλές ποσότητες σιδήρου, ψευδαργύρου. Τα 100γρ χοιρινού προσφέρουν 0,7-1,1mg ποιοτικού και καλά απορροφήσιμου σιδήρου και 2,6-2,7mg ψευδαργύρου, δηλαδή το 10% και 25%, αντίστοιχα, των ημερήσιων αναγκών. Ίδια ποσότητα μοσχαριού (100γρ) προσφέρει κοντά στο 20% και 50% των αναγκών μας σε σίδηρο και ψευδάργυρο, αντίστοιχα. Το λίπος του χοιρινού είναι ορατό, κάτι που δίνει το πλεονέκτημα να αφαιρείται, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να περιέχει λιγότερα λιπαρά. Σημειώνεται ότι ο διαχωρισμός λίπους στο [[βόειο κρέας |μοσχάρι]] είναι δυσκολότερος έως αδύνατος. Υπάρχουν κομμάτια χοιρινού που περιέχουν μόνο 6% λίπος (ψαρονέφρι, «το μάτι» μπριζόλας με κόκκαλο). Βέβαια, υπάρχουν κομμάτια χοιρινού (όπως είναι οι παντσέτες) που ξεπερνάνε το 30% σε λίπος. |
| − | + | Κατά μέσο όρο το χοιρινό περιέχει λιγότερη χοληστερόλη από το μοσχάρι. 100 γρ χοιρινού περιέχουν περί τα 100mg χοληστερόλης. Η πρωτεΐνη που περιέχει είναι καλής ποιότητας, με πολλά απαραίτητα αμινοξέα (που δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ανθρώπινος οργανισμός), όπως ισχύει με τα περισσότερα κόκκινα κρέατα. Κατά μέσο όρο το χοιρινό έχει λιγότερη ποσοτικά πρωτεΐνη από το μοσχάρι. Όμως ένα κομμάτι «χοιρινό κόντρα» διαχωρισμένο από λίπος (sirloin), έχει ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με το αντίστοιχο κομμάτι μοσχαριού (sirloin). Μάλιστα, ένα τέτοιο κομμάτι χοιρινού έχει 2 γρ λιγότερα σε λίπος. | |
| − | + | Στο σύνδεσμο που ακολουθεί γίνεται λόγος για τους παράγοντες εκείνους που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος. [[media:Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος.pdf|Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος]] | |
| − | + | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | |
| − | + | [[σχετίζεται με::Χοιρινό κρέας| ]] | |
| − | + | ==Βιβλιογραφία== | |
| − | + | <references> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | <ref name="Διατροφική αξία"> Τριχοπούλου Α. Πίνακες Σύνθεσης Τροφίμων και Ελληνικών Πιάτων, 2004, Εκδόσεις Παρισιάνου, ΠΑΣΕΓΕΣ, Αυτάρκεια Αγροτικών Διατροφικών Προϊόντων, Αύγουστος 2012, Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Διατροφή και τις Διατροφικές Διαταραχές 2008-2012, Αθήνα 2008</ref> | |
| − | + | </references> | |
| − | + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | [[ | + | |
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:25, 19 Ιουνίου 2015
Το χοιρινό κρέας είναι καλή πηγή βιταμινών [1], 100γρ χοιρινού δίνουν πάνω από το 50% των αναγκών σε θειαμίνη, πάνω από το 35% νιασίνη, πάνω από 35% σε Β6. Περιέχει καλές ποσότητες σιδήρου, ψευδαργύρου. Τα 100γρ χοιρινού προσφέρουν 0,7-1,1mg ποιοτικού και καλά απορροφήσιμου σιδήρου και 2,6-2,7mg ψευδαργύρου, δηλαδή το 10% και 25%, αντίστοιχα, των ημερήσιων αναγκών. Ίδια ποσότητα μοσχαριού (100γρ) προσφέρει κοντά στο 20% και 50% των αναγκών μας σε σίδηρο και ψευδάργυρο, αντίστοιχα. Το λίπος του χοιρινού είναι ορατό, κάτι που δίνει το πλεονέκτημα να αφαιρείται, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να περιέχει λιγότερα λιπαρά. Σημειώνεται ότι ο διαχωρισμός λίπους στο μοσχάρι είναι δυσκολότερος έως αδύνατος. Υπάρχουν κομμάτια χοιρινού που περιέχουν μόνο 6% λίπος (ψαρονέφρι, «το μάτι» μπριζόλας με κόκκαλο). Βέβαια, υπάρχουν κομμάτια χοιρινού (όπως είναι οι παντσέτες) που ξεπερνάνε το 30% σε λίπος.
Κατά μέσο όρο το χοιρινό περιέχει λιγότερη χοληστερόλη από το μοσχάρι. 100 γρ χοιρινού περιέχουν περί τα 100mg χοληστερόλης. Η πρωτεΐνη που περιέχει είναι καλής ποιότητας, με πολλά απαραίτητα αμινοξέα (που δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ανθρώπινος οργανισμός), όπως ισχύει με τα περισσότερα κόκκινα κρέατα. Κατά μέσο όρο το χοιρινό έχει λιγότερη ποσοτικά πρωτεΐνη από το μοσχάρι. Όμως ένα κομμάτι «χοιρινό κόντρα» διαχωρισμένο από λίπος (sirloin), έχει ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με το αντίστοιχο κομμάτι μοσχαριού (sirloin). Μάλιστα, ένα τέτοιο κομμάτι χοιρινού έχει 2 γρ λιγότερα σε λίπος.
Στο σύνδεσμο που ακολουθεί γίνεται λόγος για τους παράγοντες εκείνους που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος. Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος
Βιβλιογραφία
- ↑ Τριχοπούλου Α. Πίνακες Σύνθεσης Τροφίμων και Ελληνικών Πιάτων, 2004, Εκδόσεις Παρισιάνου, ΠΑΣΕΓΕΣ, Αυτάρκεια Αγροτικών Διατροφικών Προϊόντων, Αύγουστος 2012, Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Διατροφή και τις Διατροφικές Διαταραχές 2008-2012, Αθήνα 2008
