Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αναπαραγωγή όρνιθας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(13 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Αναπαραγωγή όρνιθας.jpg|thumb|px100|Αναπαραγωγή όρνιθας]]
 
[[Image:Αναπαραγωγή όρνιθας.jpg|thumb|px100|Αναπαραγωγή όρνιθας]]
 +
[[Image:Κότα με τα μικρά της.jpg|thumb|px100|Κότα με τα μικρά της]]
 +
[[Image:Αναπαραγωγή όρνιθας II.jpg|thumb|px100|Όρνιθα]]
 +
[[Image:Κότα με τα μικρά της II.jpg|thumb|px100|Κότα με τα μικρά της]]
  
Όταν ένας κόκκορας θέλει να ζευγαρώσει θα κάνει έναν μικρό χορό γύρω από την υποψήφια κότα. Συνήθως οι [[Όρνιθες |κότες]] δεν ενδιαφέρονται φέυγουν.
+
Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου οι όρχεις του αρσενικού ατόμου αποτελούν πολύ μικρά σώματα σχήματος φασολιού. Όμως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου <ref name="Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου"/>  μεγεθύνονται πολύ: μέχρι 300 φορές από το αρχικό τους μέγεθος στο οποίο επιστρέφουν μετά την αναπαραγωγική περίοδο. Οι σπερματικές κύστεις αποθηκεύουν εκατομμύρια σπερματοζωαρίων και όπως και οι όρχεις, μεγεθύνονται εξαιρετικά κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Καθώς στα περισσότερα είδη, τα αρσενικά δεν έχουν πέος, κατά τη σύζευξη έρχονται σε επαφή οι κοιλότητες της αμάρας, όταν το αρσενικό στέκεται πάνω στη πλάτη του θηλυκού.
  
Αν ο κόκκορας είναι αρκετά γρήγορος για να την πιάσει, θα την γραπώσει από τα πούπουλα και θα την καθηλώσει. Έτσι, θα αρπάξει την πλάτη της με τα νύχια του και το κεφάλι της με το ράμφος του και θα σκαρφαλώσει πάνω της. Κατά την πράξη αυτή, ανασηκώνονται τα πούπουλα της κότας και έρχονται και τα δυο τους σε πιο στενή επαφή, χωρίς σχεδόν τα πούπουλα.
+
Στα θηλυκά των περισσότερων ειδών αναπτύσσεται μόνο η αριστερή ωοθήκη και ο αριστερός ωαγωγός, ενώ τα αντίστοιχα όργανα της δεξιάς πλευράς υποπλάσσονται και μετατρέπονται σε υπολειμματικές δομές. Τα ωάρια που αποβάλλονται προσλαμβάνονται από το προτεταμένο άκρο του ωαγωγού, τον κώδωνα του ωαγωγού. Ο ωαγωγός εκτείνεται προς τα πίσω και καταλήγει στην αμάρα. Καθώς τα ωάρια περνούν από τον ωαγωγό προστίθεται αλβουμίνη (το λευκό του αβγού) από ειδικούς αδένες, ενώ σε κατώτερο σημείο του ωαγωγού προστίθεται το κέλυφος του αβγού, η μεμβράνη του κελύφους και οι χρωστικές του κελύφους. Το σπερματικό υλικό παραμένει ζωντανό στον ωαγωγό του θηλυκού για πολλές ημέρες μετά από μια μοναδική σύζευξη (π.χ. της κότας παρουσιάζουν καλή γονιμότητα για 5-6 ημέρες μετά τη σύζευξη).
  
Ο κόκκορας δεν έχει πέος. Έχει όμως μία κύστη με σπέρμα σε μία σχισμή στο κάτω μέρος του σώματός του, όπου, κατά την αναπαραγωγή, προσπαθεί να εκχύσει το σπέρμα αυτό, σε μία αντίστοιχη σχισμή που έχει η κότα, στο πίσω πάνω μέρος της (ουσιαστικά κάτω από τα πούπουλα που ανασηκώθηκαν).
+
Μία σημαντική προασαρμογή στα [[πτηνά]] όπως και στα ερπετά είναι η οργάνωση του αυγού τους. Το αυγό στις ομάδες αυτές, όπως και στα θηλαστικά είναι αμνιωτό, γιατί τα έμβρυα αναπτύσσονται σε έναν εμβρυϊκό σάκο, το άμνιο. Το άμνιο είναι μια από τις 4 εξωεμβρυϊκές μεμβράνες (λεκιθικός σάκος, άμνιο, αλλαντοΐδα και χόριο) οι οποίες σχηματίζουν ένα πολύπλοκο υποστηρικτικό σύστημα στο αμνιακό αυγό και εξελίχθηκε, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα αμνιωτά στο τέλος της Παλαιοζωικής περιόδου. Το αμνιακό αβγό, το οποίο περιβάλλεται από κέλυφος (ερπετά, πτηνά), μπορεί να επωασθεί σε φωλιές στη στεριά, απελευθερώνοντας τα αμνιωτά από το υγρό στοιχείο και επιτρέποντας την αδέσμευτη κατάκτηση της στεριάς από τα Σπονδυλόζωα.
  
Έτσι ολοκληρώνεται η διαδικασία της αναπαραγωγής.
+
[[σχετίζεται με::Εκτροφή πτηνών| ]]
 +
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]]
 +
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]]
  
Μετά, το σπέρμα παραμένει μέσα στην κότα η οποία κατεβάζει ένα ωάριο(κάθε 25 ώρες) το οποίο γονιμοποιείται. Με αυτόν τον τρόπο ξεκινάει σιγά σιγά η δημιουργία του αυγού. Έτσι σταδιακά(7-10 ημέρες) αρχίζει και δημιουργείται το αυγό με το ασπράδι του, τον κρόκο, τις μεμβάνες, το κέλυφος. Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί, το αυγό θα βγει από την κότα μέσα σε 24 ώρες.
+
==Βιβλιογραφία==
  
Η κότα, παράγει αυγά ανεξάρτητα απ' το αν έρθει σε επαφή με τον κόκκορα ή όχι. Απλά αυτά τα αυγά δεν είναι γονιμοποιημένα.
+
<references>
  
Έτσι, αν η κότα γονιμοποιηθεί, τότε δημιουργείται γονιμοποιημένο αυγό, από το οποίο θα βγεί το κοτόπουλο.
+
<ref name="Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου"> [[media:Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου.pdf|"Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου", Εργαστήριο Ζωολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πουλακάκης Νίκος, Ηράκλειο 2009]]</ref>
  
 
+
</references>
[[σχετίζεται με::Εκτροφή πτηνών| ]]
+
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]]
+
__NOTOC__
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]]
+

Τελευταία αναθεώρηση της 12:17, 22 Ιουνίου 2015

Αναπαραγωγή όρνιθας
Κότα με τα μικρά της
Όρνιθα
Κότα με τα μικρά της

Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου οι όρχεις του αρσενικού ατόμου αποτελούν πολύ μικρά σώματα σχήματος φασολιού. Όμως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου [1] μεγεθύνονται πολύ: μέχρι 300 φορές από το αρχικό τους μέγεθος στο οποίο επιστρέφουν μετά την αναπαραγωγική περίοδο. Οι σπερματικές κύστεις αποθηκεύουν εκατομμύρια σπερματοζωαρίων και όπως και οι όρχεις, μεγεθύνονται εξαιρετικά κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Καθώς στα περισσότερα είδη, τα αρσενικά δεν έχουν πέος, κατά τη σύζευξη έρχονται σε επαφή οι κοιλότητες της αμάρας, όταν το αρσενικό στέκεται πάνω στη πλάτη του θηλυκού.

Στα θηλυκά των περισσότερων ειδών αναπτύσσεται μόνο η αριστερή ωοθήκη και ο αριστερός ωαγωγός, ενώ τα αντίστοιχα όργανα της δεξιάς πλευράς υποπλάσσονται και μετατρέπονται σε υπολειμματικές δομές. Τα ωάρια που αποβάλλονται προσλαμβάνονται από το προτεταμένο άκρο του ωαγωγού, τον κώδωνα του ωαγωγού. Ο ωαγωγός εκτείνεται προς τα πίσω και καταλήγει στην αμάρα. Καθώς τα ωάρια περνούν από τον ωαγωγό προστίθεται αλβουμίνη (το λευκό του αβγού) από ειδικούς αδένες, ενώ σε κατώτερο σημείο του ωαγωγού προστίθεται το κέλυφος του αβγού, η μεμβράνη του κελύφους και οι χρωστικές του κελύφους. Το σπερματικό υλικό παραμένει ζωντανό στον ωαγωγό του θηλυκού για πολλές ημέρες μετά από μια μοναδική σύζευξη (π.χ. της κότας παρουσιάζουν καλή γονιμότητα για 5-6 ημέρες μετά τη σύζευξη).

Μία σημαντική προασαρμογή στα πτηνά όπως και στα ερπετά είναι η οργάνωση του αυγού τους. Το αυγό στις ομάδες αυτές, όπως και στα θηλαστικά είναι αμνιωτό, γιατί τα έμβρυα αναπτύσσονται σε έναν εμβρυϊκό σάκο, το άμνιο. Το άμνιο είναι μια από τις 4 εξωεμβρυϊκές μεμβράνες (λεκιθικός σάκος, άμνιο, αλλαντοΐδα και χόριο) οι οποίες σχηματίζουν ένα πολύπλοκο υποστηρικτικό σύστημα στο αμνιακό αυγό και εξελίχθηκε, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα αμνιωτά στο τέλος της Παλαιοζωικής περιόδου. Το αμνιακό αβγό, το οποίο περιβάλλεται από κέλυφος (ερπετά, πτηνά), μπορεί να επωασθεί σε φωλιές στη στεριά, απελευθερώνοντας τα αμνιωτά από το υγρό στοιχείο και επιτρέποντας την αδέσμευτη κατάκτηση της στεριάς από τα Σπονδυλόζωα.



Βιβλιογραφία

  1. "Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου", Εργαστήριο Ζωολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πουλακάκης Νίκος, Ηράκλειο 2009