Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διατροφική αξία καρυδιών"
Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
<references> | <references> | ||
− | |||
<ref name="Ρόλος αργινίνης"> [{{#show: Ιστοσελίδα Flashnews/Ρόλος αργινίνης| ?has link}} Ρόλος αργινίνης]</ref> | <ref name="Ρόλος αργινίνης"> [{{#show: Ιστοσελίδα Flashnews/Ρόλος αργινίνης| ?has link}} Ρόλος αργινίνης]</ref> | ||
<ref name= "H διατροφική αξία των καρυδιών"> [{{#show: Ιστοσελίδα apolnarama/H διατροφική αξία των καρυδιών| ?has link}} H διατροφική αξία των καρυδιών]</ref> | <ref name= "H διατροφική αξία των καρυδιών"> [{{#show: Ιστοσελίδα apolnarama/H διατροφική αξία των καρυδιών| ?has link}} H διατροφική αξία των καρυδιών]</ref> |
Τελευταία αναθεώρηση της 08:39, 23 Ιουνίου 2015
Τα καρύδια είναι τροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, μέταλλα (μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, ασβέστιο, χαλκό) και βιταμίνες, όπως Β6 και Ε. Είναι κοινό μυστικό ότι η κατανάλωση τροφίμων πλουσίων σε μαγνήσιο, όπως τα καρύδια, προστατεύει από τις πέτρες στη χολή. Έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι («American Journal of Epidemiology») έδειξε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν 5 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα τέτοιες τροφές παρουσίαζαν περίπου 30% μικρότερο κίνδυνο να αναπτύξουν χολολιθίαση. Αντίστοιχη έρευνα, ως προς τις γυναίκες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση ξηρών καρπών μειώνει τον κίνδυνο χολοκυστεκτομής.[1]
Η κατανάλωση καρυδιών φαίνεται να προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στις αρτηρίες (από τις βραχυπρόθεσμες βλάβες του ζωικού λίπους). Τα καρύδια περιέχουν τη αργινίνη που αυξάνει την παραγωγή νιτρικού οξέος, το οποίο βοηθά στη διατήρηση της ευκαμψίας των αρτηριών, μειώνοντας την πιθανότητα παρουσίασης θρόμβων, που έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του κινδύνου εγκεφαλικών επεισοδίων και εμφράγματος του μυοκαρδίου. Επιπροσθέτως η αργινίνη έχει χρησιμοποιηθεί για τη στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες, γιατί θεωρείται ότι ενισχύει τη δράση του μονοξειδίου του αζώτου, που χαλαρώνει τους μύες που περικυκλώνουν τα αιμοφόρα αγγεία του ανδρικού μορίου. Ως αποτέλεσμα, τα αιμοφόρα αγγεία του διαστέλλονται, αυξάνοντας τη ροή του αίματος.[2]
Βιβλιογραφία