Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αραίωμα καρπών δαμασκηνιάς"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οι πιο πολλές [[Ποικιλίες δαμασκηνιάς|ποικιλίες]] [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιας]] δε χρειάζονται αραίωμα, αλλά πολλές χρονιές μερικές απ' αυτές που [[Τρόπος καρποφορίας δαμασκηνιάς|υπερκαρποφορούν]], όπως οι πιο πολλές ποικιλίες της δαμασκηνιας της [[Ποικιλίες Ιαπωνικής δαμασκηνιάς|Ιαπωνικής]], χρειάζονται αραίωμα για την παραγωγή [[Δαμάσκηνο|καρπών]] ικανοποιητικού μεγέθους. Συνήθως αφήνεται ένας καρπός κάθε 10-15cm. Παλιότερα το αραίωμα γίνονταν με το χέρι, με ειδικά όργανα τύπου τσουγκράνας, με χημικά μέσα και με καλοκαιρινά [[Κλάδεμα δαμασκηνιάς|κλαδέματα]]. Συνηθίζεται να διενεργούνται καλοκαιρινά κλαδέματα, όπως αφαίρεση βλαστών με πολλούς καρπούς, προς αποφυγή σπασιμάτων κλάδων ή βραχιόνων, αλλά η επέμβαση αυτή δε βελτιώνει το μέγεθος και την ποιότητα των καρπών. Τελευταία χρησιμοποιούνται δονητές για το αραίωμα των δαμασκηνών και μάλιστα εκείνων που προορίζονται για [[Αποξήρανση δαμάσκηνων|αποξήρανση]], γιατί προσφέρονται σ' αυτό καλύτερα απ' οποιοδήποτε άλλο είδος οπωροφόρου δένδρου, και ο λόγος είναι ότι τα [[Ροδάκινο|ροδάκινα]], επιτραπέζια δαμάσκηνα, [[Βερύκοκκο|βερύκοκκα]], [[Μήλο|μήλα]], κ.ά. για να είναι εμπορεύσιμα πρέπει να έχουν κάποιο αποδεκτό μέγεθος, ενώ τα ξηρά δαμάσκηνα πωλούνται με βάση τον αριθμό των καρπών κατά kg. Οπωσδήποτε οι μεγαλύτεροι καρποί είναι ακριβότεροι, αλλά οι καρποί στο σύνολο τους (ανεξάρτητα μεγέθους) είναι ευκολοπούλητοι. Το αραίωμα των δαμασκηνών με το χέρι θα πρέπει να γίνεται αμέσως μετά τη φυσική καρπόπτωση του Ιουνίου. Η χρησιμοποίηση δινιτροενώσεων για αραίωμα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά δαμασκηνιάς|ανθέων]], (όταν το 70 έως 80% των ανθέων είναι ανοικτά), σε συγκέντρωση 62ml σε 100 λίτρα νερό, έχει δώσει μέτρια ικανοποιητικά αποτελέσματα. Επίσης μέτρια αποτελέσματα έχει δώσει και η χρησιμοποίηση του Elgetol (όταν το 70-80% των ανθέων είναι ανοικτά) σε συγκέντρωση 90ml σε 100 λίτρα νερό. Το χημικό αραίωμα, αν και δε συνιστάται, πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί μπορεί να έχει μη επιθυμητά αποτελέσματα (υπερβολικό αραίωμα, κλπ.). | + | Οι πιο πολλές [[Ποικιλίες δαμασκηνιάς|ποικιλίες]] [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιας]] δε χρειάζονται αραίωμα, αλλά πολλές χρονιές μερικές απ' αυτές που [[Τρόπος καρποφορίας δαμασκηνιάς|υπερκαρποφορούν]], όπως οι πιο πολλές ποικιλίες της δαμασκηνιας της [[Ποικιλίες Ιαπωνικής δαμασκηνιάς|Ιαπωνικής]], χρειάζονται αραίωμα για την παραγωγή [[Δαμάσκηνο|καρπών]] ικανοποιητικού μεγέθους. Συνήθως αφήνεται ένας καρπός κάθε 10-15cm. Παλιότερα το αραίωμα γίνονταν με το χέρι, με ειδικά όργανα τύπου τσουγκράνας, με χημικά μέσα και με καλοκαιρινά [[Κλάδεμα δαμασκηνιάς|κλαδέματα]]. Συνηθίζεται να διενεργούνται καλοκαιρινά κλαδέματα, όπως αφαίρεση βλαστών με πολλούς καρπούς, προς αποφυγή σπασιμάτων κλάδων ή βραχιόνων, αλλά η επέμβαση αυτή δε βελτιώνει το μέγεθος και την ποιότητα των καρπών. Τελευταία χρησιμοποιούνται δονητές για το αραίωμα των δαμασκηνών και μάλιστα εκείνων που προορίζονται για [[Αποξήρανση δαμάσκηνων|αποξήρανση]], γιατί προσφέρονται σ' αυτό καλύτερα απ' οποιοδήποτε άλλο είδος οπωροφόρου δένδρου, και ο λόγος είναι ότι τα [[Ροδάκινο|ροδάκινα]], επιτραπέζια δαμάσκηνα, [[Βερύκοκκο|βερύκοκκα]], [[Μήλο|μήλα]], κ.ά. για να είναι εμπορεύσιμα πρέπει να έχουν κάποιο αποδεκτό μέγεθος, ενώ τα ξηρά δαμάσκηνα πωλούνται με βάση τον αριθμό των καρπών κατά kg. Οπωσδήποτε οι μεγαλύτεροι καρποί είναι ακριβότεροι, αλλά οι καρποί στο σύνολο τους (ανεξάρτητα μεγέθους) είναι ευκολοπούλητοι. Το αραίωμα των δαμασκηνών με το χέρι θα πρέπει να γίνεται αμέσως μετά τη φυσική καρπόπτωση του Ιουνίου. Η χρησιμοποίηση δινιτροενώσεων για αραίωμα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά δαμασκηνιάς|ανθέων]], (όταν το 70 έως 80% των ανθέων είναι ανοικτά), σε συγκέντρωση 62ml σε 100 λίτρα νερό, έχει δώσει μέτρια ικανοποιητικά αποτελέσματα. Επίσης μέτρια αποτελέσματα έχει δώσει και η χρησιμοποίηση του Elgetol (όταν το 70-80% των ανθέων είναι ανοικτά) σε συγκέντρωση 90ml σε 100 λίτρα νερό. Το χημικό αραίωμα, αν και δε συνιστάται, πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί μπορεί να έχει μη επιθυμητά αποτελέσματα (υπερβολικό αραίωμα, κλπ.).<ref name="Ειδική δενδροκομία"/> |
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Ειδική δενδροκομία"> Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref> | ||
| + | </references> | ||
| − | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια | + | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια δαμασκηνιάς| ]] |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:03, 25 Ιουνίου 2015
Οι πιο πολλές ποικιλίες δαμασκηνιας δε χρειάζονται αραίωμα, αλλά πολλές χρονιές μερικές απ' αυτές που υπερκαρποφορούν, όπως οι πιο πολλές ποικιλίες της δαμασκηνιας της Ιαπωνικής, χρειάζονται αραίωμα για την παραγωγή καρπών ικανοποιητικού μεγέθους. Συνήθως αφήνεται ένας καρπός κάθε 10-15cm. Παλιότερα το αραίωμα γίνονταν με το χέρι, με ειδικά όργανα τύπου τσουγκράνας, με χημικά μέσα και με καλοκαιρινά κλαδέματα. Συνηθίζεται να διενεργούνται καλοκαιρινά κλαδέματα, όπως αφαίρεση βλαστών με πολλούς καρπούς, προς αποφυγή σπασιμάτων κλάδων ή βραχιόνων, αλλά η επέμβαση αυτή δε βελτιώνει το μέγεθος και την ποιότητα των καρπών. Τελευταία χρησιμοποιούνται δονητές για το αραίωμα των δαμασκηνών και μάλιστα εκείνων που προορίζονται για αποξήρανση, γιατί προσφέρονται σ' αυτό καλύτερα απ' οποιοδήποτε άλλο είδος οπωροφόρου δένδρου, και ο λόγος είναι ότι τα ροδάκινα, επιτραπέζια δαμάσκηνα, βερύκοκκα, μήλα, κ.ά. για να είναι εμπορεύσιμα πρέπει να έχουν κάποιο αποδεκτό μέγεθος, ενώ τα ξηρά δαμάσκηνα πωλούνται με βάση τον αριθμό των καρπών κατά kg. Οπωσδήποτε οι μεγαλύτεροι καρποί είναι ακριβότεροι, αλλά οι καρποί στο σύνολο τους (ανεξάρτητα μεγέθους) είναι ευκολοπούλητοι. Το αραίωμα των δαμασκηνών με το χέρι θα πρέπει να γίνεται αμέσως μετά τη φυσική καρπόπτωση του Ιουνίου. Η χρησιμοποίηση δινιτροενώσεων για αραίωμα ανθέων, (όταν το 70 έως 80% των ανθέων είναι ανοικτά), σε συγκέντρωση 62ml σε 100 λίτρα νερό, έχει δώσει μέτρια ικανοποιητικά αποτελέσματα. Επίσης μέτρια αποτελέσματα έχει δώσει και η χρησιμοποίηση του Elgetol (όταν το 70-80% των ανθέων είναι ανοικτά) σε συγκέντρωση 90ml σε 100 λίτρα νερό. Το χημικό αραίωμα, αν και δε συνιστάται, πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί μπορεί να έχει μη επιθυμητά αποτελέσματα (υπερβολικό αραίωμα, κλπ.).[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
