Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ζαργάνα (Belone belone)"
| (2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
[[Image:Ζαργάνα (Belone belone) II.jpg|thumb|px100|Ζαργάνα]] | [[Image:Ζαργάνα (Belone belone) II.jpg|thumb|px100|Ζαργάνα]] | ||
| − | Η Ζαργάνα ανήκει στην οικογένεια των Βελονιδών (Belonidae). Η επιστημονική της ονομασία είναι belone belone. Το σώμα της είναι στενόμακρο και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 80 εκατοστά. Επιπλέον είναι πρασινωπό στη ράχη και ασημογάλαζο στην κοιλιά. Διαθέτει ένα κεντρικό κόκαλο, αυτό της σπονδυλικής στήλης, που μάλιστα έχει χρώμα πράσινο. Το βάρος της συνήθως είναι 120-150 γραμμάρια, ενώ σπάνια φτάνει το 1,5 κιλό. | + | Η Ζαργάνα <ref name="Ζαργάνα"/> ανήκει στην οικογένεια των Βελονιδών (Belonidae). Η επιστημονική της ονομασία είναι belone belone. Το σώμα της είναι στενόμακρο και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 80 εκατοστά. Επιπλέον είναι πρασινωπό στη ράχη και ασημογάλαζο στην κοιλιά. Διαθέτει ένα κεντρικό κόκαλο, αυτό της σπονδυλικής στήλης, που μάλιστα έχει χρώμα πράσινο. Το βάρος της συνήθως είναι 120-150 γραμμάρια, ενώ σπάνια φτάνει το 1,5 κιλό. |
Είναι [[Είδη ψαριών ελληνικών θαλασσών |είδος]] που του αρέσει να κινείται συνεχώς, πάντα όμως στον αφρό και κοντά στην παραλία. Όταν κινείται μπορούμε και την ξεχωρίζουμε, όταν μένει όμως ακίνητη είναι σαν αόρατη. Αυτή η ιδιαιτερότητά της οφείλεται σε φυσικό χάρισμα, ώστε να κρύβεται από τους εχθρούς της. Την ημέρα γυαλίζει και την νύχτα φωσφορίζει. Είναι αρπακτικό [[Ιχθυηρά |ψάρι]], με τα δόντια πιάνει και συγκρατεί τα μικρά ψάρια, τα σκοτώνει και τα καταπίνει. | Είναι [[Είδη ψαριών ελληνικών θαλασσών |είδος]] που του αρέσει να κινείται συνεχώς, πάντα όμως στον αφρό και κοντά στην παραλία. Όταν κινείται μπορούμε και την ξεχωρίζουμε, όταν μένει όμως ακίνητη είναι σαν αόρατη. Αυτή η ιδιαιτερότητά της οφείλεται σε φυσικό χάρισμα, ώστε να κρύβεται από τους εχθρούς της. Την ημέρα γυαλίζει και την νύχτα φωσφορίζει. Είναι αρπακτικό [[Ιχθυηρά |ψάρι]], με τα δόντια πιάνει και συγκρατεί τα μικρά ψάρια, τα σκοτώνει και τα καταπίνει. | ||
| Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
[[είναι είδος του ζώου::Ιχθυηρά| ]] | [[είναι είδος του ζώου::Ιχθυηρά| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε αλιέα::30| ]] | [[πόσο αφορά σε αλιέα::30| ]] | ||
| − | [[Category:Ψάρι]] | + | [[Category:Ψάρι ελληνικής θάλασσας]] |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Ζαργάνα"> [{{#show: Ιστοσελίδα Ψάρεμα/Η ζαργάνα| ?has link}} Ιστοσελίδα Ψάρεμα, Η ζαργάνα]</ref> | ||
| + | |||
| + | </references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:49, 25 Ιουνίου 2015
.jpg)
_II.jpg)
Η Ζαργάνα [1] ανήκει στην οικογένεια των Βελονιδών (Belonidae). Η επιστημονική της ονομασία είναι belone belone. Το σώμα της είναι στενόμακρο και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 80 εκατοστά. Επιπλέον είναι πρασινωπό στη ράχη και ασημογάλαζο στην κοιλιά. Διαθέτει ένα κεντρικό κόκαλο, αυτό της σπονδυλικής στήλης, που μάλιστα έχει χρώμα πράσινο. Το βάρος της συνήθως είναι 120-150 γραμμάρια, ενώ σπάνια φτάνει το 1,5 κιλό.
Είναι είδος που του αρέσει να κινείται συνεχώς, πάντα όμως στον αφρό και κοντά στην παραλία. Όταν κινείται μπορούμε και την ξεχωρίζουμε, όταν μένει όμως ακίνητη είναι σαν αόρατη. Αυτή η ιδιαιτερότητά της οφείλεται σε φυσικό χάρισμα, ώστε να κρύβεται από τους εχθρούς της. Την ημέρα γυαλίζει και την νύχτα φωσφορίζει. Είναι αρπακτικό ψάρι, με τα δόντια πιάνει και συγκρατεί τα μικρά ψάρια, τα σκοτώνει και τα καταπίνει.
Τρέφεται με ζωοπλαγκτόν και πελαγικά οστρακόδερμα. Εμφανίζεται από τον Ιούνιο, για να γεννήσει τα αβγά της, αλλά η κοπαδιαστή εμφάνιση αυτού του ψαριού είναι τον Σεπτέμβριο. Η ζαργάνα αποτελεί έναν από τους ωραιότερους μεζέδες. Μπορούμε να την απολαύσουμε τηγανητή με χοντρό αλάτι, που θα τινάξουμε πριν τη φάμε, αλλά και σούπα. Επίσης μπορούμε να την κάνουμε και λιόκαυτη. H ζαργάνα όταν δεν είναι ζωντανή αποτελεί ένα από τα καλύτερα δολώματα για το ψάρεμα των τόννων και των ξιφίων, με την προυπόθεση όμως να είναι φρέσκια.
Σαν ζωντανό δόλωμα είναι το καλύτερο για το πιάσιμο των μεγάλων συναγρίδων.
Βιβλιογραφία
