Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γενικά στοιχεία αγκινάρας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με 'Η προέλευση της αγκινάρας είναι από την Μεσόγειο με πιθανή χώρα την Αλγερία...')
 
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
Η προέλευση της [[Αγκινάρα φυτό|αγκινάρας]] είναι από την Μεσόγειο με πιθανή χώρα την Αλγερία. Είναι φυτό αφρικανικής προέλευσης με μεγάλη ιστορία. Οι Ρωμαίοι τις εισήγαγαν από τις ισπανικές και αφρικανικές επαρχίες τους. Για μερικούς αιώνες τα ίχνη της αγκινάρας χάνονται και ξαναβρίσκονται πια σε συνταγές μαγειρικής από το Μεσαίωνα και μετά. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την αγκινάρα κινάρα, από το λατινικό Cynara. Το επιστημονικό της όνομα Cynara scolimus προέρχεται κατά συνέπεια από τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά. Η επιστροφή της αγκινάρας στην Ευρώπη ύστερα από τη μακρόχρονη μεσαιωνική λήθη, έγινε χάρη στους Άραβες, οι οποίοι την επανεισήγαγαν όπως και πολλά άλλα τρόφιμα στη Ισπανία.  
 
Η προέλευση της [[Αγκινάρα φυτό|αγκινάρας]] είναι από την Μεσόγειο με πιθανή χώρα την Αλγερία. Είναι φυτό αφρικανικής προέλευσης με μεγάλη ιστορία. Οι Ρωμαίοι τις εισήγαγαν από τις ισπανικές και αφρικανικές επαρχίες τους. Για μερικούς αιώνες τα ίχνη της αγκινάρας χάνονται και ξαναβρίσκονται πια σε συνταγές μαγειρικής από το Μεσαίωνα και μετά. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την αγκινάρα κινάρα, από το λατινικό Cynara. Το επιστημονικό της όνομα Cynara scolimus προέρχεται κατά συνέπεια από τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά. Η επιστροφή της αγκινάρας στην Ευρώπη ύστερα από τη μακρόχρονη μεσαιωνική λήθη, έγινε χάρη στους Άραβες, οι οποίοι την επανεισήγαγαν όπως και πολλά άλλα τρόφιμα στη Ισπανία.  
  
Η αγκινάρα [[Καλλιέργεια αγκινάρας|καλλιεργείται]] κυρίως για τις ανθοκεφαλές της που καταναλίσκονται νωπές ή μαγειρεμένες, αλλά και τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγκινάρας|φύλλα]] της αποτελούν μια θαυμάσια [[Ζωοτροφές και πρόσθετες ύλες ζωοτροφών|ζωοτροφή]] ιδίως για ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγή (αγελάδες, πρόβατα). Στην Ιταλία από τα φύλλα παράγουν λικέρ, το γνωστό και ως "Cynar". Αρκετά φαρμακευτικά προϊόντα, ακόμα και καλλυντικές κρέμες, έχουν βάση την αγκινάρα. Όλα τα μέρη του φυτού είναι τονωτικά, διουρητικά και ελαφρώς πικρά, λόγω της ουσίας κιναρίνης που περιέχει. Η ουσία αυτή είναι τοξική αλλά και φαρμακευτική, για παθήσεις του συκωτιού και της δυσκοιλιότητας.  
+
Η αγκινάρα [[Καλλιέργεια αγκινάρας|καλλιεργείται]] κυρίως για τις ανθοκεφαλές της που καταναλίσκονται νωπές ή μαγειρεμένες, αλλά και τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγκινάρας|φύλλα]] της αποτελούν μια θαυμάσια [[Ζωοτροφές και πρόσθετες ύλες ζωοτροφών|ζωοτροφή]] ιδίως για ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγή (αγελάδες, πρόβατα). Στην Ιταλία από τα φύλλα παράγουν λικέρ, το γνωστό και ως "Cynar". Αρκετά φαρμακευτικά προϊόντα, ακόμα και καλλυντικές κρέμες, έχουν βάση την αγκινάρα. Όλα τα μέρη του φυτού είναι τονωτικά, διουρητικά και ελαφρώς πικρά, λόγω της ουσίας κιναρίνης που περιέχει. Η ουσία αυτή είναι τοξική αλλά και φαρμακευτική, για παθήσεις του συκωτιού και της δυσκοιλιότητας.<ref name="Ειδική λαχανοκομία"/>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
<references>
 +
<ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996. </ref>
 +
</references>
  
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]]
 
[[σχετίζεται με::Αγκινάρα φυτό| ]]
 
[[σχετίζεται με::Αγκινάρα φυτό| ]]
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 08:12, 9 Ιουλίου 2015

Η προέλευση της αγκινάρας είναι από την Μεσόγειο με πιθανή χώρα την Αλγερία. Είναι φυτό αφρικανικής προέλευσης με μεγάλη ιστορία. Οι Ρωμαίοι τις εισήγαγαν από τις ισπανικές και αφρικανικές επαρχίες τους. Για μερικούς αιώνες τα ίχνη της αγκινάρας χάνονται και ξαναβρίσκονται πια σε συνταγές μαγειρικής από το Μεσαίωνα και μετά. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την αγκινάρα κινάρα, από το λατινικό Cynara. Το επιστημονικό της όνομα Cynara scolimus προέρχεται κατά συνέπεια από τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά. Η επιστροφή της αγκινάρας στην Ευρώπη ύστερα από τη μακρόχρονη μεσαιωνική λήθη, έγινε χάρη στους Άραβες, οι οποίοι την επανεισήγαγαν όπως και πολλά άλλα τρόφιμα στη Ισπανία.

Η αγκινάρα καλλιεργείται κυρίως για τις ανθοκεφαλές της που καταναλίσκονται νωπές ή μαγειρεμένες, αλλά και τα φύλλα της αποτελούν μια θαυμάσια ζωοτροφή ιδίως για ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγή (αγελάδες, πρόβατα). Στην Ιταλία από τα φύλλα παράγουν λικέρ, το γνωστό και ως "Cynar". Αρκετά φαρμακευτικά προϊόντα, ακόμα και καλλυντικές κρέμες, έχουν βάση την αγκινάρα. Όλα τα μέρη του φυτού είναι τονωτικά, διουρητικά και ελαφρώς πικρά, λόγω της ουσίας κιναρίνης που περιέχει. Η ουσία αυτή είναι τοξική αλλά και φαρμακευτική, για παθήσεις του συκωτιού και της δυσκοιλιότητας.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.