Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άρδευση πιπεριάς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η [[Πιπεριά φυτό|πιπεριά]] είναι πολύ ευπαθές φυτό τόσο στο ξηρό [[Εδαφικές συνθήκες πιπεριάς|έδαφος]] όσο και στο πολύ υγρό. Γι’ αυτόν το λόγο το πότισμα θα πρέπει να γίνεται συχνά, και με μικρές ποσότητες την πρώτη περίοδο μετά τη [[Μεταφύτευση πιπεριάς|μεταφύτευση]] και στη συνέχεια να εφαρμόζονται μεγαλύτερες ποσότητες καθώς αυξάνει η φυτομάζα. Η κατανάλωση νερού είναι μεγαλύτερη σε θερμοκήπια θερμαινόμενα απ’ ότι σε θερμοκήπια που δεν θερμαίνονται ή έχουν απλή αντιπαγετική προστασία. Οι ανάγκες σε νερό μιας [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργειας]] πιπεριάς που ποτίζεται με μέθοδο [[Πότισμα στάγδην|στάγδην]] ανέρχονται στα 556 m<sup>3</sup>/στρέμμα. Η ποιότητα του νερού είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της καλλιέργειας. Όταν η ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού άρδευσης είναι 1,5 2,2 και 3,4 mmhos/cm τότε η παραγωγή μειώνεται αντίστοιχα 10%, 25% και 50%. Το νερό που θα χρησιμοποιηθεί για τον ψεκασμό θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας γιατί η παρουσία μεγάλης ποσότητας ιόντων νατρίου και χλωρίου προκαλεί εγκαύματα στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|φύλλα]]. | + | Η [[Πιπεριά φυτό|πιπεριά]] είναι πολύ ευπαθές φυτό τόσο στο ξηρό [[Εδαφικές συνθήκες πιπεριάς|έδαφος]] όσο και στο πολύ υγρό. Γι’ αυτόν το λόγο το πότισμα θα πρέπει να γίνεται συχνά, και με μικρές ποσότητες την πρώτη περίοδο μετά τη [[Μεταφύτευση πιπεριάς|μεταφύτευση]] και στη συνέχεια να εφαρμόζονται μεγαλύτερες ποσότητες καθώς αυξάνει η φυτομάζα. Η κατανάλωση νερού είναι μεγαλύτερη σε θερμοκήπια θερμαινόμενα απ’ ότι σε θερμοκήπια που δεν θερμαίνονται ή έχουν απλή αντιπαγετική προστασία. Οι ανάγκες σε νερό μιας [[Καλλιέργεια πιπεριάς|καλλιέργειας]] πιπεριάς που ποτίζεται με μέθοδο [[Πότισμα στάγδην|στάγδην]] ανέρχονται στα 556 m<sup>3</sup>/στρέμμα. Η ποιότητα του νερού είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της καλλιέργειας. Όταν η ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού άρδευσης είναι 1,5 2,2 και 3,4 mmhos/cm τότε η παραγωγή μειώνεται αντίστοιχα 10%, 25% και 50%. Το νερό που θα χρησιμοποιηθεί για τον ψεκασμό θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας γιατί η παρουσία μεγάλης ποσότητας ιόντων νατρίου και χλωρίου προκαλεί εγκαύματα στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|φύλλα]].<ref name="θερμοκηπιακή καλλιέργεια πιπεριάς"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="θερμοκηπιακή καλλιέργεια πιπεριάς"> Θερμοκηπιακή καλλιέργεια πιπεριάς στο νομό Ηρακλείου, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Λεϊμονή Ευαγγελίας, Ηράκλειο 2004.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια πιπεριάς| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια πιπεριάς| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:26, 9 Ιουλίου 2015
Η πιπεριά είναι πολύ ευπαθές φυτό τόσο στο ξηρό έδαφος όσο και στο πολύ υγρό. Γι’ αυτόν το λόγο το πότισμα θα πρέπει να γίνεται συχνά, και με μικρές ποσότητες την πρώτη περίοδο μετά τη μεταφύτευση και στη συνέχεια να εφαρμόζονται μεγαλύτερες ποσότητες καθώς αυξάνει η φυτομάζα. Η κατανάλωση νερού είναι μεγαλύτερη σε θερμοκήπια θερμαινόμενα απ’ ότι σε θερμοκήπια που δεν θερμαίνονται ή έχουν απλή αντιπαγετική προστασία. Οι ανάγκες σε νερό μιας καλλιέργειας πιπεριάς που ποτίζεται με μέθοδο στάγδην ανέρχονται στα 556 m3/στρέμμα. Η ποιότητα του νερού είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της καλλιέργειας. Όταν η ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού άρδευσης είναι 1,5 2,2 και 3,4 mmhos/cm τότε η παραγωγή μειώνεται αντίστοιχα 10%, 25% και 50%. Το νερό που θα χρησιμοποιηθεί για τον ψεκασμό θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας γιατί η παρουσία μεγάλης ποσότητας ιόντων νατρίου και χλωρίου προκαλεί εγκαύματα στα φύλλα.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Θερμοκηπιακή καλλιέργεια πιπεριάς στο νομό Ηρακλείου, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Λεϊμονή Ευαγγελίας, Ηράκλειο 2004.
