Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καταπολέμηση ζιζανίων λάχανου"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η περίοδος που η ύπαρξη των ζιζανίων προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά στην καλλιέργεια, είναι αμέσως μετά τη [[ | + | Η περίοδος που η ύπαρξη των ζιζανίων προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά στην καλλιέργεια, είναι αμέσως μετά τη [[Μεταφύτευση λάχανου|φύτευση]] του λάχανου στο χωράφι ή αν έχει γίνει απευθείας σπορά, όταν έχουν φυτρώσει οι σπόροι και αρχίσουν να αναπτύσσονται. Σε αυτό το στάδιο αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό και χρειάζονται πολλά θρεπτικά συστατικά. Έτσι ο ανταγωνισμός με τα ήδη μεγάλα ζιζάνια καθυστερεί αρκετά την ανάπτυξή τους.<ref name="Σταυρανθή"/> Η καταστροφή των ζιζανίων γίνεται με σκαλίσματα. Η εδαφοκάλυψη είναι και αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης των ζιζανίων, αλλά είναι ιδιαίτερα ακριβή μέθοδος και επιπλέον δεν εξασφαλίζεται καλός αερισμός στο εσωτερικό του [[Εδαφικές συνθήκες λάχανου|εδάφους]]. Αντίθετα με τα σκαλίσματα βελτιώνεται ο αερισμός και η υφή του εδάφους. Τα σκαλίσματα για την αντιμετώπιση των ζιζανίων θα πρέπει να είναι ελαφρά και να γίνονται με προσοχή για να μην τραυματίζονται οι [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου|ρίζες]].<ref name="Καλλιέργεια λάχανου2"/> Συχνά εφαρμόζεται η αχυροκάλυψη του εδάφους για να εμποδίζεται η βλάστηση των σπόρων των ζιζανίων.<ref name="Σταυρανθή"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Καλλιέργεια λάχανου2"> [{{#show:Ιστοσελίδα Econews.gr/Πληροφορίες για την καλλιέργεια λάχανου| ?has link}} Συντήρηση λάχανου].</ref> | ||
| + | <ref name="Σταυρανθή"> Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια λάχανου| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια λάχανου| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:49, 9 Ιουλίου 2015
Η περίοδος που η ύπαρξη των ζιζανίων προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά στην καλλιέργεια, είναι αμέσως μετά τη φύτευση του λάχανου στο χωράφι ή αν έχει γίνει απευθείας σπορά, όταν έχουν φυτρώσει οι σπόροι και αρχίσουν να αναπτύσσονται. Σε αυτό το στάδιο αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό και χρειάζονται πολλά θρεπτικά συστατικά. Έτσι ο ανταγωνισμός με τα ήδη μεγάλα ζιζάνια καθυστερεί αρκετά την ανάπτυξή τους.[1] Η καταστροφή των ζιζανίων γίνεται με σκαλίσματα. Η εδαφοκάλυψη είναι και αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης των ζιζανίων, αλλά είναι ιδιαίτερα ακριβή μέθοδος και επιπλέον δεν εξασφαλίζεται καλός αερισμός στο εσωτερικό του εδάφους. Αντίθετα με τα σκαλίσματα βελτιώνεται ο αερισμός και η υφή του εδάφους. Τα σκαλίσματα για την αντιμετώπιση των ζιζανίων θα πρέπει να είναι ελαφρά και να γίνονται με προσοχή για να μην τραυματίζονται οι ρίζες.[2] Συχνά εφαρμόζεται η αχυροκάλυψη του εδάφους για να εμποδίζεται η βλάστηση των σπόρων των ζιζανίων.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.
- ↑ Συντήρηση λάχανου.
