Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθροί καρπουζιάς"
(Νέα σελίδα με '{{{top_heading|==}}}Κομβονηματώδεις{{{top_heading|==}}} {{:Εχθρός καρπο...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 30: | Γραμμή 30: | ||
{{:Εχθρός καρπουζιάς Αλευρώδης του καπνού |top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Εχθρός καρπουζιάς Αλευρώδης του καπνού |top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
| + | |||
| + | <ref name="Κομβονηματώδεις"/>,<ref name="Ηλέμεια"/>, <ref name="Χρύσωπας"/>, <ref name="Πυραλίδα"/>, <ref name="Μελίγκρα"/>, <ref name="Θρίπες"/>, <ref name="Τετράνυχος"/>, <ref name="Αλευρώδης"/> | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Κομβονηματώδεις"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Κομβονηματώδεις στο πεπόνι| ?has link}} Κομβονηματώδεις στο πεπόνι]</ref> | ||
| + | <ref name="Ηλέμεια"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Ηλέμεια στο πεπόνι| ?has link}} Ηλέμεια στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | <ref name="Χρύσωπας"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Χρύσωπας στο πεπόνι| ?has link}} Χρύσωπας στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | <ref name="Πυραλίδα"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Πυραλίδα στο πεπόνι| ?has link}} Πυραλίδα στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | <ref name="Μελίγκρα"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Μελίγκρα στο πεπόνι| ?has link}} Μελίγκρα στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | <ref name="Θρίπες"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Θρίπες στο πεπόνι| ?has link}} Θρίπες στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | <ref name="Τετράνυχος"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Τετράνυχος στο πεπόνι| ?has link}} Τετράνυχος στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | <ref name="Αλευρώδης"> [{{#show:Ιστοσελίδα Plant Protection/Αλευρώδης στο πεπόνι| ?has link}} Αλευρώδης στο καρπούζι]</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[σχετίζεται με::Καρπουζιά| ]] | [[σχετίζεται με::Καρπουζιά| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
[[Category:Κατάλογος]] | [[Category:Κατάλογος]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:19, 9 Ιουλίου 2015
Περιεχόμενα
Κομβονηματώδεις
Οι νηματώδεις είναι μικροσκοπικά νηματόζωα, τα οποία ζουν στο έδαφος και στους ιστούς των φυτών. Οι παρασιτικοί νηματώδεις των φυτών τρέφονται από τα φυτά τρυπώντας τα κύτταρα με ένα μέρος του στόματος τους που ονομάζεται στιλέτο και ρουφώντας το περιεχόμενο τους. Έχουν ένα μεγάλο αριθμό ξενιστών που ποικίλουν ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες και τα συμπτώματα που προκαλούνται. Οι νηματώδεις του γένους Meloidogyne μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στα κολοκυνθοειδή και εμφανίζονται οπουδήποτε καλλιεργούνται κολοκυνθοειδή. Η ζημιά είναι χαρακτηριστικά μεγαλύτερη σε ζεστές περιοχές με ηλιοφάνεια και αμμώδη εδάφη. Τα φυτά που μολύνονται από νηματώδεις μπορεί να έχουν μειωμένη ανάπτυξη, χαμηλότερη απόδοση και ποιότητα και τείνουν να μαραθούν νωρίτερα σε συνθήκες στρες. Περισσότερες λεπτομέρειες για την δράση των κομνβονηματωδών καθώς και το πως αντιμετωίζονται θα βρούμε στην πεπονιά.
Ηλέμεια
Η κάμπια αυτή είναι γνωστή σε όλες τις εύκρατες ζώνες σε όλη τη γη. Αυτό το έντομο είναι συνήθως πρόβλημα κατά τη διάρκεια ψυχρών και υγρών περιόδων και σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Δημιουργεί οπές στους σπόρους ή στις ρίζες των φυτών και αργότερα τα φυτά καταστρέφονται. Οι κάμπιες ανοίγουν οπές στους σπόρους στις ρίζες και στους βλαστούς των σπορόφυτων. Οι σπόροι συνήθως υποκύπτουν και σε δευτερογενείς σήψεις και αδυνατούν να βλαστήσουν. Τα σπορόφυτα συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν λόγω έλλειψης νερού. Τα σπορόφυτα που επιζούν είναι καχεκτικά και ευπαθή σε άλλα προβλήματα. Πιο αναλυτικά στην πεπονιά.
Χρύσωπας
Τα σκαθάρια Acalymma trivittatum, Diabrotica undercimpuncta, Diabrotica balteata είναι εγχώρια έντομα και συναντώνται σε όλο τον κόσμο. Προκαλούν τέσσερις διαφορετικές ζημιές, που είναι καταστροφή σπορόφυτων, καταστροφή φυλλώματος και άνθους, φαγώματα στη ρίζα, και μετάδοση της ασθένειας βακτηριακή μάρανση.
Τα ενήλικα και οι προνύμφες μπορούν να προκαλέσουν ζημιές στα καρπούζια. Τα σκαθάρια αυτά είναι υπεύθυνα για οικονομική ζημιά. Τα σκαθάρια τρέφονται από τους βλαστούς, το φύλλωμα και τα άνθη του φυτού. Τα σκαθάρια τρέφονται απ τους βλαστούς ώσπου αυτοί να γίνουν λιγότερο ελκυστικοί, επειδή σκληραίνουν, έπειτα είναι φανερή μεγαλύτερη ζημιά στο φύλλωμα. Η θρέψη αρχίζει από το κάτω μέρος των κοτυληδόνων. Αν ο πληθυσμός των σκαθαριών είναι υψηλός κατά το στάδιο της μεταφύτευσης μπορεί να υπάρχουν απώλειες.
Η προνύμφη μπορεί να τρέφεται από όλα τα υπόγεια μέρη του φυτού και συνήθως προκαλεί ασήμαντες ζημιές. Σπάνια η προνύμφη προκαλεί άμεση ζημιά στο καρπούζι και το πεπόνι. Αυτό είναι περισσότερο πιθανό να συμβεί όταν έχουμε υπερβολική υγρασία και η προνύμφη τρέφεται με το τμήμα του καρπού που έρχεται σε άμεση επαφή με την επιφάνεια του εδάφους. Η πιο σημαντική συνέπεια της ζημιάς από τις προνύμφες είναι η εισαγωγή δευτερογενών οργανισμών που προκαλούν ασθένειες. Αναλυτικότερες λεπτομέρειες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Πυραλίδα
Το Diaphania hyalinata συναντάται σχεδόν σε όλη την Νότια και κεντρική Αμερική, Καραϊβική, Αγγλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τρέφεται κυρίως με το φύλλωμα αλλά επιτίθεται και σε καρπούς και βλαστούς. Αρχικά, τα αυγά είναι λευκά ή πρασινωπά, αλλά σύντομα γίνονται κίτρινα.Οι νεοεκκολαπτόμενες προνύμφες είναι άχρωμες αλλά στο δεύτερο στάδιο αποκτούν ένα κιτρινοπράσινο χρώμα. Κατασκευάζουν μια χαλαρή δομή κάτω από τα φύλλα , η οποία χρησιμεύει ως καταφύγιο για τις ώρες της ημέρας. Τα ενήλικα εναποθέτουν τα αυγά τους σε μικρές ομάδες, όπου κάθε ομάδα έχει περίπου 2-6 αυγά. Κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες αναφέρονται στη δράση της πυραλίδας στη πεπονιά.
Μελίγκρα της πεπονιάς
Η Aphis gosypii συναντάται στις τοπικές και εύκρατες περιοχές όλου του κόσμου εκτός από τις βορειότερες περιοχές. Είναι επίσης γνωστή σε Ευρώπη, Αυστραλία, Βραζιλία, Δυτική Ινδία, Χαβάη και Μεξικό. Η ζημιά που προκαλεί εκτός από την εξασθένηση και το μαρασμό των φύλλων είναι η μεταφορά πολλών ασθενειών σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα αυγά όταν εναποτίθενται είναι κίτρινα αλλά σύντομα γίνονται μαύρα στο χρώμα. Οι νύμφες ποικίλουν ως προς το χρώμα από καστανές ως γκρι ή πράσινες, και συχνά με αξιοπρόσεκτα μαύρο κεφάλι, θώρακα και πτερωτά άκρα. Αυτή η αφίδα μπορεί να παράγει κοντά στις 60 γενιές το χρόνο, επειδή έχει σχετική ανθεκτικότητα στην καλοκαιρινή ζέστη. Πιο αναλυτική και πλήρη περιγραφή για την δράση της μελίγκρας στην καρπουζιά, παρουσιάζεται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Θρίπες
Οι θρίπες είναι πολύ διαδεδομένη στην Ευρώπη και στην Αμερική. Οι θρίπες καταστρέφουν μηχανικά τα φυτά κατά τη διαδικασία της απομύζησης. Αν οι θρίπες τραφούν από μη μολυσμένους προγενέστερα καρπούς τότε η ζημιά δεν θα είναι σημαντική ώσπου να μεγαλώσουν τα πεπόνια. Η φυσιολογική σ’ αυτή την περίπτωση μπορεί να εμφανιστεί ως κοκκινωπές, μικρές κηλίδες στην επιφάνεια του καρπού. Η Frankliniella occidentalis είναι το είδος που είναι πιο γνωστό κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης του καρπού. Η Frankliniella occidentalis τρέφεται από τα άνθη και φύλλωμα τοποθετώντας το ειδικά διαμορφωμένο σαγόνι τους στον ιστό και απομυζώντας τους χυμούς από τα κύτταρα. Όταν οι θρίπες τρέφονται από αναπτυγμένους ιστούς, τα κύτταρα είναι ανίκανα να διογκωθούν και τα ώριμα φύλλα και πέταλα καταστρέφονται. Όταν οι θρίπες τρέφονται από διογκωμένους ιστούς, τα κύτταρα γεμίζουν με αέρα, γεγονός που τους δίνει μια ασημί εμφάνιση. Ολοκληρωμένη εικόνα για τη δράση και αντιμετώπιση των θρίπων, καταγράφεται στη πεπονιά.
Τετράνυχος
Το άκαρι αυτό αρχικά εμφανίστηκε στις ευρωπαϊκές χώρες αλλά παρουσιάζεται και στην Αμερική στα θερμοκήπια, όπου διαχειμάζει στα φυσικά όρια και στις εύκρατες περιοχές. Προκαλεί ζημιά στα φύλλα, στο βλαστό και στον καρπό. Στα φύλλα προκαλεί χλωρωτικές κηλίδες, παραμόρφωση και τελικά τα φύλλα πεθαίνουν. Στους καρπούς, κατά τους χειμερινούς μήνες, προκαλεί αποχρωματισμό με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας κατά τη συγκομιδή.
Ο τετράνυχος (Tetranychus urticae) αυτός τρέφεται διεισδύοντας στον φυτικό ιστό με τα στοματικά τους μόρια και βρίσκονται κυρίως στο κάτω μέρος των φύλλων. Όταν ο τετράνυχος μυζεί τους χυμούς ο ιστός του μεσόφυλλου καταρρέει και μια μικρή χλωρωτική κηλίδα εμφανίζεται σε κάθε σημείο που έγινε η μύζηση. Υπολογίζεται ότι καταστρέφονται 18-22 κύτταρα ανά λεπτό. Η συνεχής μύζηση προκαλεί αποχρωματισμό με τη μορφή κουκίδων και αργότερα τα φύλλα γίνονται κίτρινα, γκρι και τέλος καφέ. Μπορεί να προκληθεί και πλήρης αποφύλλωση όταν οι τετράνυχοι δεν καταπολεμηθούν. Τα μορφολογικά στοιχεία του εντόμου καθώς και οι τρόποι αντιμετώπισής του, αναφέρονται στη δράση του εχθρού αυτού στην πεπονιά.
Αλευρώδης του καπνού
Η Βemisia tabaci είναι κυρίως ένα παράσιτο των καλλιεργούμενων φυτών των εύκρατων και ζεστών περιοχών. Είναι ευρέως διαδεδομένη στα νησιά της Καραϊβικής, στην κεντρική και νότια Αμερική, στο Μεξικό, στη Νότια Ευρώπη, στην Αφρική, στην Ινδία και στην Αυστραλία.
Έχει γίνει ένα σημαντικό παράσιτο της πεπονιάς λόγω της υψηλής αναπαραγωγικής του δυνατότητας, του μεγάλου αριθμού ξενιστών, της έκκρισης του κολλώδους μελιτώματος και της συνήθειας να τρέφεται από το κάτω μέρος των φύλλων που είναι προστατευμένο από τα εντομοκτόνα. Οι πληθυσμοί της Bemisia προκαλούν σοβαρές οικονομικές ζημιές μειώνοντας την ποσότητα και το μέγεθος πεπονιών. Η ποιότητα των καρπών υποβαθμίζεται λόγω της μείωσης των διαλυτών σακχάρων στο φρούτο και της μόλυνσης του φρούτου με μελιτώματα τα οποία ευνοούν την ανάπτυξη καπνιάς.
Τα ενήλικα και οι προνύμφες τρέφονται από τα φύλλα του καρπουζιού και του πεπονιού διεισδύοντας τα στοματικά τους μόρια στον φυτικό ιστό και εξάγουν αφομοιώσιμες ουσίες από το φυτό (υδατάνθρακες και αμινοξέα). Τραυματίζουν τα αναπτυσσόμενα φυτά καταστρέφοντας την χλωροφύλλη και μειώνοντας την φωτοσυνθετική ικανότητα τους. Μεγάλοι πληθυσμοί στα νεαρά φυτά μπορούν να προκαλέσουν ξήρανση των φύλλων και θάνατο του φυτού. Άμεση ζημιά από τον αλευρώδη του καπνού είναι η συγκέντρωση μελιτώματος που παράγετα. Αυτό το μελίτωμα αποτελεί υπόστρωμα για την ανάπτυξη καπνιάς στα φύλλα και στον καρπό. Η καπνιά μειώνει τη φωτοσύνθεση και υποβαθμίζει την εμπορική αξία του προϊόντος. Τα μορφολογικά στοιχεία του εντόμου καθώς και οι τρόποι αντιμετώπισής του, αναφέρονται στη δράση του εχθρού αυτού στην πεπονιά.
[1],[2], [3], [4], [5], [6], [7], [8]
