Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια λεβάντας"
| Γραμμή 48: | Γραμμή 48: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
{{Δείκτης στατιστικών καλλιέργειας|Cult_ID=41}} | {{Δείκτης στατιστικών καλλιέργειας|Cult_ID=41}} | ||
{{Δείκτης στατιστικών καλλιέργειας|Cult_ID=41.1}} | {{Δείκτης στατιστικών καλλιέργειας|Cult_ID=41.1}} | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:14, 20 Ιουλίου 2015
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Απαιτείται βαθύ όργωμα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και προσθήκη 50 kg/στρέμμα λιπάσματος άζωτο-φώσφορος-κάλιο 11-15-15 για συμβατική καλλιέργεια. Προσαρμόζεται πολύ εύκολα σε βιολογική καλλιέργεια, όπου χρησιμοποιείται καλά χωνεμένη κοπριά ή εγκεκριμένα σκευάσματα για βιολογική γεωργία.[1]
Φύτευση
Η φύτευση γίνεται στα μέσα φθινοπώρου, μετά τις πρώτες βροχές ή την άνοιξη, μετά την παρέλευση του κινδύνου των παγετών. Η πυκνότητα φύτευσης είναι 850-1.100 φυτά/στρέμμα με αποστάσεις 1,20-1,50m μεταξύ των γραμμών και 0,80–1,00m επί των γραμμών.[1]
Λίπανση
Η λίπανση γίνεται με 4-5Kg αζώτου, 6-8Kg φωσφόρου και 7-8Kg καλίου το 1ο έτος και 10Kg αζώτου - φωσφόρου - καλίου τα επόμενα έτη. Η λίπανση γίνεται σταδιακά ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο, και αυξάνει την ανθοφορία και συνεπώς την παραγωγή. Σε περίπτωση βιολογικής καλλιέργειας χρησιμοποιούνται κατάλληλα εγκεκριμένα σκευάσματα.[1]
Καταπολέμηση ζιζανίων
Βασική καλλιεργητική φροντίδα είναι η καταπολέμηση των ζιζανίων, η οποία γίνεται με σκαλίσματα, βοτανίσματα και με τη χρήση ζιζανιοκτόνων.[1]
Άρδευση
Η καλλιέργεια επιβιώνει και ξερική, όμως για υψηλές αποδόσεις καλό θα ήταν να υποβοηθείται με άρδευση κατά τους ξηρούς μήνες. Η άρδευση είναι κρίσιμη μετά τη συγκομιδή (Ιούλιος – Αύγουστος) καθώς θα καθορίσει την ανάπτυξη του φυτού για το επόμενο έτος.[1]
Συγκομιδή
Συγκομιζόμενο τμήμα είναι τα ανθοφόρα στελέχη τα οποία χρησιμοποιούνται και για την εξαγωγή του αιθέριου ελαίου. Καταλληλότερη εποχή θεωρείται το στάδιο της τελικής ανάπτυξης του ανθοφόρου στελέχους και έναρξη της ανθοφορίας, διότι τότε η περιεκτικότητα των ανθέων σε αιθέριο έλαιο είναι η μεγαλύτερη (αρχές Ιούλιου για τις περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα). Η συγκομιδή πρέπει να ξεκινά αργά το πρωί αφού αποσυρθεί η πρωινή δροσιά. Η ξήρανση γίνεται σε σκιερό και καλά αεριζόμενο χώρο και διαρκεί 6-8 ημέρες. Το πάχος της στρώσης δεν μπορεί να ξεπερνά τα 10cm και καλό είναι κατά την ξήρανση να μην απομακρυνθούν τα στελέχη της ταξιανθίας. Το μωβ χρώμα της δρόγης θα πρέπει να διατηρείται κατά την ξήρανση καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό ποιότητας. Πολλές φορές η απόσταξη πραγματοποιείται αμέσως μετά την συγκομιδή χωρίς να προηγηθεί ξήρανση, ακόμη και με κινητούς αποστακτήρες στον αγρό. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται το κόστος ξήρανσης.
Η απόσταξη πραγματοποιείται αμέσως μετά τη συγκομιδή και οι ανθοφόροι βλαστοί που συλλέγονται μπορούν να αποστάζονται κατευθείαν. Η καλλιέργεια φθάνει σε κανονική απόδοση στο 3ο-4ο έτος της ηλικίας της, που μπορεί να διαρκέσει άλλα 6-7 ή και περισσότερα χρόνια (με σωστή καλλιέργεια μπορεί να διατηρηθεί μέχρι και 30 χρόνια). Ένα φυτό παράγει ετησίως 100-150 ταξιανθίες. Τα 1000 περίπου φυτά/στρέμμα παράγουν μέχρι 100kg το 1ο έτος, 200-250kg το 2ο έτος, 300-350Kg το 3ο έτος, και 400-500Kg νωπών ανθοφόρων στελεχών κατά το 4ο έτος και αιθέριο έλαιο από 0,8-3%, ανάλογα με τις καλλιεργητικές φροντίδες και το χωράφι και την ποικιλία της λεβάντας. Η μέση απόδοση στο στρέμμα ανέρχεται σε 7-10kg αιθέριου ελαίου.[1]
