Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Νικέλιο"
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Για αρκετές δεκαετίες το νικέλιο θεωρείτο ως δυνητικά τοξικό στοιχείο, επειδή η συγκέντρωσή του σε διάφορα τρόφιμα ήταν υψηλότερη από αυτή που χρειάζονται οι ζωντανοί οργανισμοί. Προσφάτως θεωρείται ως πιθανό θεμελιώδες στοιχείο για τα φυτά, ενώ μπορούν να παρατηρηθούν και ελλείψεις κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Όμως το νικέλιο μπορεί να είναι τοξικό σε υψηλές συγκεντρώσεις και μπορεί να είναι ένα πρόβλημα για ορισμένα εδάφη. Το ασβέστωμα είναι ένας τρόπος για να μειωθεί η διαθεσιμότητα του νικελίου. Η υψηλή περιεκτικότητα των εδαφών σε νικέλιο συνήθως οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η περιεκτικότητα των φυτών σε νικέλιο κυμαίνεται μεταξύ 0,1 - 1ppm κατά ξηρό βάρος φυτικού ιστού. Η περιεκτικότητα του εδάφους σε νικέλιο συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυτή των φυτών, επειδή το νικέλιο λαμβάνεται εύκολα και γρήγορα από τα φυτά και είναι ευκίνητο μέσα σε αυτό. | + | Για αρκετές δεκαετίες το νικέλιο θεωρείτο ως δυνητικά τοξικό στοιχείο, επειδή η συγκέντρωσή του σε διάφορα τρόφιμα ήταν υψηλότερη από αυτή που χρειάζονται οι ζωντανοί οργανισμοί. Προσφάτως θεωρείται ως πιθανό θεμελιώδες στοιχείο για τα φυτά, ενώ μπορούν να παρατηρηθούν και ελλείψεις κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Όμως το νικέλιο μπορεί να είναι τοξικό σε υψηλές συγκεντρώσεις και μπορεί να είναι ένα πρόβλημα για ορισμένα εδάφη. Το ασβέστωμα είναι ένας τρόπος για να μειωθεί η διαθεσιμότητα του νικελίου. Η υψηλή περιεκτικότητα των εδαφών σε νικέλιο συνήθως οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η περιεκτικότητα των φυτών σε νικέλιο κυμαίνεται μεταξύ 0,1 - 1ppm κατά ξηρό βάρος φυτικού ιστού. Η περιεκτικότητα του εδάφους σε νικέλιο συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυτή των φυτών, επειδή το νικέλιο λαμβάνεται εύκολα και γρήγορα από τα φυτά και είναι ευκίνητο μέσα σε αυτό. <ref name="Η φυσιολογία του νικελίου στο φυτό"/> Συντελεί στην αύξηση του βάρους των φυματίων και στη παραγωγή των καρπών της σόγιας. Γενικά έχει αποδειχθεί ο ευεργητικός του ρόλος σε όλα τα [[Ψυχανθή|ψυχανθή]] με τον ιδιαίτερο τύπο μεταβολισμού του [[Άζωτο|αζώτου]].<ref name="Γονιμότητα του εδάφους"/> |
− | + | ==Βιβλιογραφία== | |
+ | <references> | ||
+ | <ref name="Γονιμότητα του εδάφους"> Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009. </ref> | ||
+ | <ref name="Η φυσιολογία του νικελίου στο φυτό"> [{{#show:Ιστοσελίδα Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών/Η φυσιολογία του νικελίου στο φυτό| ?has link}} Η φυσιολογία του νικελίου στο φυτό]</ref> | ||
+ | </references> | ||
− | + | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | |
− | [[ | + | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] |
− | [[ | + | [[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] |
− | [[ | + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
− | [[ | + |
Τελευταία αναθεώρηση της 12:05, 21 Ιουλίου 2015
Για αρκετές δεκαετίες το νικέλιο θεωρείτο ως δυνητικά τοξικό στοιχείο, επειδή η συγκέντρωσή του σε διάφορα τρόφιμα ήταν υψηλότερη από αυτή που χρειάζονται οι ζωντανοί οργανισμοί. Προσφάτως θεωρείται ως πιθανό θεμελιώδες στοιχείο για τα φυτά, ενώ μπορούν να παρατηρηθούν και ελλείψεις κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Όμως το νικέλιο μπορεί να είναι τοξικό σε υψηλές συγκεντρώσεις και μπορεί να είναι ένα πρόβλημα για ορισμένα εδάφη. Το ασβέστωμα είναι ένας τρόπος για να μειωθεί η διαθεσιμότητα του νικελίου. Η υψηλή περιεκτικότητα των εδαφών σε νικέλιο συνήθως οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η περιεκτικότητα των φυτών σε νικέλιο κυμαίνεται μεταξύ 0,1 - 1ppm κατά ξηρό βάρος φυτικού ιστού. Η περιεκτικότητα του εδάφους σε νικέλιο συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυτή των φυτών, επειδή το νικέλιο λαμβάνεται εύκολα και γρήγορα από τα φυτά και είναι ευκίνητο μέσα σε αυτό. [1] Συντελεί στην αύξηση του βάρους των φυματίων και στη παραγωγή των καρπών της σόγιας. Γενικά έχει αποδειχθεί ο ευεργητικός του ρόλος σε όλα τα ψυχανθή με τον ιδιαίτερο τύπο μεταβολισμού του αζώτου.[2]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η φυσιολογία του νικελίου στο φυτό
- ↑ Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.