Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τρόποι μέτρησης χρώματος τροφίμων"

Τελευταία αναθεώρηση της 09:37, 3 Σεπτεμβρίου 2015

Το χρώμα των τροφίμων μπορεί να μετρηθεί κατά διάφορους τρόπους οι οποίοι έχουν καταταγεί στις παρακάτω κατηγορίες:

α) Με τη βοήθεια των φασματομετρικών καμπυλών.

β) Με τη δημιουργία του ίδιου οπτικά χρώματος από την ανάμιξη των βασικών χρωμάτων κόκκινου, πράσινου και μπλε.

γ) Με τη χρησιμοποίηση των μεθόδων του χρωματομετρικά τρισδιάστατου στερεού, με γραμμικές συντεταγμένες x,y,z και το σύστημα των αντίθετων χρωμάτων με το γκρι στο κέντρο.

δ) Από το ειδικό βάρος τριών βασικών τύπων μελάνης ή χρωστικής που χρειάζονται για να αναπαραχθεί ακριβώς το χρώμα που πρόκειται να μετρηθεί.

ε) Με την συγκρίση του χρώματος του αντικειμένου με γυμνό μάτι, με το χρώμα που παράγεται από τη συστηματική διάταξη μικροτεμαχίων από διάφορα χρώματα.

στ) Με τη χρησιμοποίηση ενός μικρού πίνακα τα τετραγωνίδια του οποίου έχουν διαφορετικό χρώμα και έχουν τοποθετηθεί σε μία συστηματική διάταξη. Το χρώμα του αντικειμένου προσδιορίζεται οπτικά μετά από σύγκρισή του με το χρώμα των τετραγωνιδίων.

ζ) Το χρώμα του προϊόντος του προϊόντος μπορεί επίσης να προσδιοριστεί από το τι πρέπει να προστεθεί στο προϊόν για να αποκτηθεί το χρώμα που είναι επιθυμητό και που έχει οριστεί σαν πρότυπο του προϊόντος.^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ Αρχές ποιοτικού ελέγχου τροφίμων, του καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Αθανασόπουλου, Αθήνα 2003.