Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελισσών Ευρωπαϊκή σηψιγονία"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος.jpg|thumb|px20|Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος]]
 
[[Image:Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος.jpg|thumb|px20|Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος]]
  
−
Η [[Ασθένειες μελισσών |ασθένεια]] <ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών"/> αυτή προκαλείται από το βακτήριο Melissococcus pluton, που προσβάλλει προνύµφες ηλικίας µικρότερης των 48 ωρών, οι οποίες πεθαίνουν πριν καλυφθούν. Τα συµπτώµατα διαφέρουν από την αµερικανική σηψιγονία. ∆ε σχηµατίζεται η κολλώδης κλωστή αν βάλουµε ένα ξυλαράκι στο σώµα της νεκρής προνύµφης. Η µυρωδιά της νεκρής προνύµφης χαρακτηρίζεται από οσµή ξινού και σάπιου, ενώ όταν αποξηρανθεί, δε σχηµατίζει λέπι και αποµακρύνεται εύκολα από τις µέλισσες. Πρωτοεµφανίστηκε σε νησιά του Αιγαίου, το 2001.
+
Η [[Ασθένειες μελισσών|ασθένεια]] αυτή <ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών2"/> προκαλείται από το βακτήριο Melissococcus pluton. Παρόλο που η ασθένεια είναι εξαπλωμένη σε όλο τον κόσμο, συνήθως δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια των μελισσών. Συχνά το Bacillus alvei είναι ένα από τα δευτερεύοντα βακτήρια που ανευρίσκεται στις νεκρές προνύμφες. Τα σπόρια των βακτηρίων δε διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σύμφωνα με τον Bailey μπορούν να εμφανίσουν συμπτώματα μέχρι περίπου 3 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή σηψιγονία προσβάλλει τις νεαρές προνύμφες κυρίως της 3ης και 4ης ημέρας, οι οποίες πεθαίνουν πριν καλυφθούν.  
  
 +
{{{top_heading|==}}}Συμπτώματα{{{top_heading|==}}}
 +
 +
Τα συμπτώματα διαφέρουν από εκείνα της [[Αμερικανική σηψιγονία|Αμερικανικής σηψιγονίας]] στα εξής σημεία:
 +
 +
α) Οι προσβεβλημένες προνύμφες έχουν διαφορετική όψη και ανώμαλη τοποθέτηση μέσα στο κελί.
 +
 +
β) Αν δοκιμάσουμε με ένα σπιρτόξυλο να αποσπάσουμε υγρό από νεκρή προνύμφη, δε σχηματίζει κολλώδη κλωστή.
 +
 +
γ) Τα πτώματα των προνυμφών, όταν αποξηρανθούν και σχηματίσουν λέπι, δεν κολλούν στα τοιχώματα των κελιών και η απομάκρυνσή τους είναι εύκολη.
 +
 +
δ) Ο προσβλημένος γόνος έχει οσμή ξινού και σάπιου.
 +
 +
{{{top_heading|==}}}Θεραπεία{{{top_heading|==}}}
 +
Για την θεραπεία της Ευρωπαϊκής σηψιγονίας χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Η τερραμυκίνη, όπως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της Αμερικανικής σηψιγονίας είναι αποτελεσματική και για την Ευρωπαϊκή. Επίσης, οι σωστοί χειρισμοί μειώνουν στο ελάχιστο τη μόλυνση των υγιών μελισσών.
  
−
Η βιολογία του βακτηρίου αυτού κάνει την ασθένεια σαφώς µικρότερης σηµασίας από την [[Αμερικανική σηψιγονία |Αµερικάνικη Σηψιγονία]]. Η µετάδοση γίνεται κατά παρόµοιο τρόπο µε την προηγούµενη ασθένεια.  Πρόσφατα δείχθηκε ότι το άκαρι βαρρόα συντελεί στη διάδοση του παθογόνου εντός της κυψέλης. Τα σπόρια του βακτηρίου διατηρούν τη βλαστικότητά τους µόνο για έναν χρόνο. Τα δυνατά [[Μέλισσες |µελίσσια]] αντεπεξέρχονται από µόνα τους.
 
  
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Μέλισσες| ]]
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Μέλισσες| ]]
Γραμμή 12: Γραμμή 25:
  
 
<references>
 
<references>
−
 
+
<ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών2"> Μέλισσα και μελισσοκομική τεχνική, του Πασχάλη Χαριζάνη καθηγητή μελισσοκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.  
−
<ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών"> [[media:Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών.pdf|Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών, Ευρωπαϊκή σηψιγονία]]</ref>
+
−
 
+
 
</references>
 
</references>
 +
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
__NOTOC__
 
__NOTOC__

Τελευταία αναθεώρηση της 09:48, 29 Ιανουαρίου 2016

Προσβολή από ευρωπαϊκή σηψιγονία. Ο νεκρός γόνος είναι ακάλυπτος

Η ασθένεια αυτή [1] προκαλείται από το βακτήριο Melissococcus pluton. Παρόλο που η ασθένεια είναι εξαπλωμένη σε όλο τον κόσμο, συνήθως δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια των μελισσών. Συχνά το Bacillus alvei είναι ένα από τα δευτερεύοντα βακτήρια που ανευρίσκεται στις νεκρές προνύμφες. Τα σπόρια των βακτηρίων δε διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σύμφωνα με τον Bailey μπορούν να εμφανίσουν συμπτώματα μέχρι περίπου 3 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή σηψιγονία προσβάλλει τις νεαρές προνύμφες κυρίως της 3ης και 4ης ημέρας, οι οποίες πεθαίνουν πριν καλυφθούν.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα διαφέρουν από εκείνα της Αμερικανικής σηψιγονίας στα εξής σημεία:

α) Οι προσβεβλημένες προνύμφες έχουν διαφορετική όψη και ανώμαλη τοποθέτηση μέσα στο κελί.

β) Αν δοκιμάσουμε με ένα σπιρτόξυλο να αποσπάσουμε υγρό από νεκρή προνύμφη, δε σχηματίζει κολλώδη κλωστή.

γ) Τα πτώματα των προνυμφών, όταν αποξηρανθούν και σχηματίσουν λέπι, δεν κολλούν στα τοιχώματα των κελιών και η απομάκρυνσή τους είναι εύκολη.

δ) Ο προσβλημένος γόνος έχει οσμή ξινού και σάπιου.

Θεραπεία

Για την θεραπεία της Ευρωπαϊκής σηψιγονίας χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Η τερραμυκίνη, όπως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της Αμερικανικής σηψιγονίας είναι αποτελεσματική και για την Ευρωπαϊκή. Επίσης, οι σωστοί χειρισμοί μειώνουν στο ελάχιστο τη μόλυνση των υγιών μελισσών.



Βιβλιογραφία

  1. ↑ Μέλισσα και μελισσοκομική τεχνική, του Πασχάλη Χαριζάνη καθηγητή μελισσοκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.


Ανακτήθηκε από «http://www.gaiapedia.gr/gaiapedia/index.php?title=Ασθένεια_μελισσών_Ευρωπαϊκή_σηψιγονία&oldid=47085»