Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελισσών Σακόμορφη σηψιγονία"
| Γραμμή 13: | Γραμμή 13: | ||
{{{top_heading|==}}}Αντιμετώπιση{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Αντιμετώπιση{{{top_heading|==}}} | ||
| − | Όπως και στην περίπτωση της παράλυσης, δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Οι σωστοί μελισσοκομικοί χειρισμοί και η τακτική αντικατάσταση των γηρασμένων βασιλισσών με νέες καλής ποιότητας, θα δημιουργήσουν δυνατά [[Μέλισσες|μελίσσια]], τα οποία θα κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν ευκολότερα την αρρώστια. | + | Όπως και στην περίπτωση της παράλυσης, δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Οι σωστοί μελισσοκομικοί χειρισμοί και η τακτική αντικατάσταση των γηρασμένων βασιλισσών με νέες καλής ποιότητας, θα δημιουργήσουν δυνατά [[Μέλισσες|μελίσσια]], τα οποία θα κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν ευκολότερα την αρρώστια.<ref name="Εχθροί κι ασθένειες των μελισσών2"/> |
Αναθεώρηση της 10:37, 29 Ιανουαρίου 2016
Ο ιός της σακόμορφης σήψης του γόνου προσβάλλει το γόνο και έχει πάρει το όνομα του από τη χαρακτηριστική μορφή σάκου που παίρνει η προσβλημένη προνύμφη.
Συμπτώματα
- Ανοιχτά κελιά ή μερικώς σφραγισμένα κελιά είναι διάσπαρτα ανάμεσα σε κανονικά σφραγισμένα κελιά γόνου ή κελιά σφραγισμένα τα οποία παραμένουν έτσι και μετά την εκκόλαψη των μελισσών από τα γύρω κελιά.
- Ο νεκρός γόνος στην αρχή είναι κίτρινος μετά παίρνει χρώμα ανοιχτό καφέ και τελικά σκούρο καφέ.
- Μέσα στο κελί το κεφάλι της νεκρής προνύμφης είναι ανασηκωμένο (η προνύμφη έχει τη μορφή γόνδολας).
Το σώμα της παραμένει ακέραιο και όταν το ανασηκώσουμε με μια βελόνα, αποχωρίζεται εύκολα από το κελί και έχει τη μορφή σάκου. Μέσα στο σώμα της νεκρής προνύμφης υπάρχει ένα υγρό το οποίο δεν είναι ιξώδες και δε μυρίζει, σε αντίθεση με την αμερικάνικη σηψιγονία όπου είναι ιξώδες και μυρίζει. Η νεκρή προνύμφη τελικά ξηραίνεται και σχηματίζει ένα "λέπι", που δεν κολλά στα τοιχώματα του κελιού. Κάθε νεκρή προνύμφη περιέχει περίπου 1 mg (χιλιοστόγραμμο) από τον ιό της σακόμορφης σηψιγονίας, που είναι αρκετή ποσότητα για να μολύνει κάθε προνύμφη σε περισσότερο από 1000 μελίσσια. Όμως στις φυσικές συνθήκες η προσβολή είναι ελαφράς μορφής. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ενήλικες μέλισσες αντιλαμβάνονται τις άρρωστες προνύμφες, συνήθως στο αρχικό στάδιο προσβολής και τις απομακρύνουν. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως την άνοιξη και υποχωρούν μόνα τους κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Δεν είναι σοβαρή ασθένεια για την Ελλάδα. Ο τρόπος με τον οποίο μολύνεται ο γόνος κάθε άνοιξη δεν είναι γνωστός. Ο ιός πολλαπλασιάζεται στο σώμα των ενήλικων μελισσών. Φαίνεται ότι οι ενήλικες μέλισσες είναι φορείς του ιού και τα συμπτώματα εκδηλώνονται την άνοιξη, όταν αναπτύσσεται το μελίσσι.
Αντιμετώπιση
Όπως και στην περίπτωση της παράλυσης, δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Οι σωστοί μελισσοκομικοί χειρισμοί και η τακτική αντικατάσταση των γηρασμένων βασιλισσών με νέες καλής ποιότητας, θα δημιουργήσουν δυνατά μελίσσια, τα οποία θα κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν ευκολότερα την αρρώστια.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Μέλισσα και μελισσοκομική τεχνική, του Πασχάλη Χαριζάνη καθηγητή μελισσοκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.
