Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποικιλίες γαρυφαλλιάς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η γενετική βελτίωση του αυτοφυούς γαρυφάλλου άρχισε τον 19ο αιώνα στην Αμερική με την δημιουργία των αμερικάνικων ποικιλιών ή τύπου Sim και κορυφώθηκε κατά τα μέσα του 20ου αιώνα στην Ευρώπη με την δημιουργία των Μεσογειακών ποικιλιών. Οι ποικιλίες γαρυφαλλιάς που [[Καλλιέργεια γαρυφαλλιάς|καλλιεργούνται]] σήμερα προέρχονται από τα είδη Dianthus caryophyllous(συναντάται στην Ν. Ευρώπη και στην Σαρδηνία) και Dianthus fruticosus που συναντάται στην Μεσόγειο και στα Ελληνικά νησιά. | + | Η γενετική βελτίωση του αυτοφυούς [[Γαρύφαλλο|γαρυφάλλου]] άρχισε τον 19ο αιώνα στην Αμερική με την δημιουργία των αμερικάνικων ποικιλιών ή τύπου Sim και κορυφώθηκε κατά τα μέσα του 20ου αιώνα στην Ευρώπη με την δημιουργία των Μεσογειακών ποικιλιών. Οι ποικιλίες [[Γαρυφαλλιά|γαρυφαλλιάς]] που [[Καλλιέργεια γαρυφαλλιάς|καλλιεργούνται]] σήμερα προέρχονται από τα είδη Dianthus caryophyllous(συναντάται στην Ν. Ευρώπη και στην Σαρδηνία) και Dianthus fruticosus που συναντάται στην Μεσόγειο και στα Ελληνικά νησιά. Σήμερα με την μέθοδο της κλωνικής επιλογής των μεταλλαγών και των διασταυρώσεων έχουν δημιουργηθεί πολυάριθμες, παραγωγικές, ανθεκτικές στις [[Ασθένειες γαρυφαλλιάς|ασθένειες]] και πολύ καλής ποιότητας και διατηρησιμότητας ποικιλίες και υβρίδια. Οι εμπορικές ποικιλίες που υπάρχουν σήμερα στην αγορά, χωρίζονται από πρακτικής πλευράς σε 4 κατηγορίες. |
| − | Σήμερα με την μέθοδο της κλωνικής επιλογής των μεταλλαγών και των διασταυρώσεων έχουν δημιουργηθεί πολυάριθμες, παραγωγικές, ανθεκτικές στις [[Ασθένειες γαρυφαλλιάς|ασθένειες]] και πολύ καλής ποιότητας και διατηρησιμότητας ποικιλίες και υβρίδια. Οι εμπορικές ποικιλίες που υπάρχουν σήμερα στην αγορά, χωρίζονται από πρακτικής πλευράς σε 4 κατηγορίες. | + | |
| + | <b>Ποικιλίες SIM</b>: | ||
| + | |||
| + | Αποτελούν διάφορες αποχρώσεις της ποικιλίας William Sim και διακρίνονται από τα εξής χαρακτηριστικά: | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
* Συνεχής άνθιση. | * Συνεχής άνθιση. | ||
| + | |||
* Υψηλή παραγωγή. | * Υψηλή παραγωγή. | ||
| + | |||
* Μεγάλα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά γαρυφαλλιάς|άνθη]]. | * Μεγάλα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά γαρυφαλλιάς|άνθη]]. | ||
| + | |||
* Μακριά και μέτρια ισχυρά στελέχη. | * Μακριά και μέτρια ισχυρά στελέχη. | ||
| + | |||
Παρουσιάζουν κάποια μειονεκτήματα όπως: | Παρουσιάζουν κάποια μειονεκτήματα όπως: | ||
| − | * Πολύ μεγάλη ευαισθησία στο οξύσπορο φουζάριο | + | |
| + | * Πολύ μεγάλη ευαισθησία στο οξύσπορο [[Ασθένεια γαρυφαλλιάς φουζαρίωση|φουζάριο]]. | ||
| + | |||
* Εμφάνιση σχισίματος του κάλυκα. | * Εμφάνιση σχισίματος του κάλυκα. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | Μεσογειακές ποικιλίες | + | * Ανάπτυξη σε παρθένο ή απολυμασμένο [[Εδαφικές συνθήκες γαρυφαλλιάς|έδαφος]] με pH από 6,5-7,5. |
| + | |||
| + | * Σταθερή [[Κλιματικές συνθήκες γαρυφαλλιάς|θερμοκρασία]] περιβάλλοντος (χωρίς διακυμάνσεις). | ||
| + | |||
| + | <b>Μεσογειακές ποικιλίες</b>: | ||
| + | |||
Δημιουργήθηκαν τόσο από διασταυρώσεις υπαίθριων ιταλικών ποικιλιών μεταξύ τους, όσο και από διασταυρώσεις ιταλικών ποικιλιών με ποικιλίες Sim. Έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: | Δημιουργήθηκαν τόσο από διασταυρώσεις υπαίθριων ιταλικών ποικιλιών μεταξύ τους, όσο και από διασταυρώσεις ιταλικών ποικιλιών με ποικιλίες Sim. Έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: | ||
| + | |||
* Παρουσία σταδιακής ανάπτυξης. | * Παρουσία σταδιακής ανάπτυξης. | ||
| + | |||
* Άνθιση κατά κύματα. | * Άνθιση κατά κύματα. | ||
| + | |||
* Μικρότερη παραγωγή από ποικιλίες Sim αλλά καλύτερης ποιότητας άνθη. | * Μικρότερη παραγωγή από ποικιλίες Sim αλλά καλύτερης ποιότητας άνθη. | ||
| + | |||
* Δυνατά στελέχη. | * Δυνατά στελέχη. | ||
| + | |||
* Εμφάνιση σε μικρότερο ποσοστό του σχισίματος του κάλυκα. | * Εμφάνιση σε μικρότερο ποσοστό του σχισίματος του κάλυκα. | ||
| + | |||
* Καθώς υστερούν σε ανάπτυξη καλλιεργούνται με την τεχνική του «τσιμπήματος». | * Καθώς υστερούν σε ανάπτυξη καλλιεργούνται με την τεχνική του «τσιμπήματος». | ||
| + | |||
* Πιο απαιτητικές σε καλλιεργητικές φροντίδες από ότι οι ποικιλίες Sim. | * Πιο απαιτητικές σε καλλιεργητικές φροντίδες από ότι οι ποικιλίες Sim. | ||
| + | |||
* Αντοχή στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. | * Αντοχή στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. | ||
Στην ομάδα αυτή ανήκει η ποικιλία Pallas της Barberret et blanc καθώς κι άλλες όπως η Candy, Palma, Verona κ.τ.λ. Οι ποικιλίες αυτές μπορούν να καλλιεργηθούν σε εδάφη ελαφρά μολυσμένα με φουζάριο. | Στην ομάδα αυτή ανήκει η ποικιλία Pallas της Barberret et blanc καθώς κι άλλες όπως η Candy, Palma, Verona κ.τ.λ. Οι ποικιλίες αυτές μπορούν να καλλιεργηθούν σε εδάφη ελαφρά μολυσμένα με φουζάριο. | ||
| − | Ποικιλίες MINI | + | <b>Ποικιλίες MINI</b> |
| − | Υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες Mini που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι καλλιεργούνται χωρίς ξεμπουμπούκιασμα, με πολλά άνθη. Τα άνθη τους είναι μικρότερα, αρωματικά, με έντονους χρωματισμούς και χρησιμοποιούνται για ανθοδέσμες. Είναι πιο απαιτητικές στο φώς σε σχέση με τις μονοανθείς και αντέχουν στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Καλλιεργούνται σε εδάφη με | + | |
| + | Υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες Mini που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι καλλιεργούνται χωρίς ξεμπουμπούκιασμα, με πολλά άνθη. Τα άνθη τους είναι μικρότερα, αρωματικά, με έντονους χρωματισμούς και χρησιμοποιούνται για ανθοδέσμες. Είναι πιο απαιτητικές στο φώς σε σχέση με τις μονοανθείς και αντέχουν στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Καλλιεργούνται σε εδάφη με pH από 6,5-7,5. Τελευταία διατίθενται στην αγορά ποικιλίες ανθεκτικές στο φουζάριο και στην [[Ασθένεια γαρυφαλλιάς αλτερναρίωση|αλτενάρια]]. | ||
| + | |||
| + | <b>Ποικιλίες για γλάστρες</b> | ||
| − | + | Τα φυτά αυτών των ποικιλιών είναι χαμηλά με πολλά μικρά άνθη. Η σημασία τους είναι περιορισμένη.<ref name="Ποικιλίες γαρυφαλλιάς"/> | |
| − | Τα φυτά αυτών των ποικιλιών είναι χαμηλά με πολλά μικρά άνθη. Η σημασία τους είναι περιορισμένη. | + | |
| − | <ref name="Ποικιλίες γαρυφαλλιάς"/> | + | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Αναθεώρηση της 13:21, 23 Φεβρουαρίου 2016
Η γενετική βελτίωση του αυτοφυούς γαρυφάλλου άρχισε τον 19ο αιώνα στην Αμερική με την δημιουργία των αμερικάνικων ποικιλιών ή τύπου Sim και κορυφώθηκε κατά τα μέσα του 20ου αιώνα στην Ευρώπη με την δημιουργία των Μεσογειακών ποικιλιών. Οι ποικιλίες γαρυφαλλιάς που καλλιεργούνται σήμερα προέρχονται από τα είδη Dianthus caryophyllous(συναντάται στην Ν. Ευρώπη και στην Σαρδηνία) και Dianthus fruticosus που συναντάται στην Μεσόγειο και στα Ελληνικά νησιά. Σήμερα με την μέθοδο της κλωνικής επιλογής των μεταλλαγών και των διασταυρώσεων έχουν δημιουργηθεί πολυάριθμες, παραγωγικές, ανθεκτικές στις ασθένειες και πολύ καλής ποιότητας και διατηρησιμότητας ποικιλίες και υβρίδια. Οι εμπορικές ποικιλίες που υπάρχουν σήμερα στην αγορά, χωρίζονται από πρακτικής πλευράς σε 4 κατηγορίες.
Ποικιλίες SIM:
Αποτελούν διάφορες αποχρώσεις της ποικιλίας William Sim και διακρίνονται από τα εξής χαρακτηριστικά:
- Συνεχής άνθιση.
- Υψηλή παραγωγή.
- Μεγάλα άνθη.
- Μακριά και μέτρια ισχυρά στελέχη.
Παρουσιάζουν κάποια μειονεκτήματα όπως:
- Πολύ μεγάλη ευαισθησία στο οξύσπορο φουζάριο.
- Εμφάνιση σχισίματος του κάλυκα.
- Ανάπτυξη σε παρθένο ή απολυμασμένο έδαφος με pH από 6,5-7,5.
- Σταθερή θερμοκρασία περιβάλλοντος (χωρίς διακυμάνσεις).
Μεσογειακές ποικιλίες:
Δημιουργήθηκαν τόσο από διασταυρώσεις υπαίθριων ιταλικών ποικιλιών μεταξύ τους, όσο και από διασταυρώσεις ιταλικών ποικιλιών με ποικιλίες Sim. Έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:
- Παρουσία σταδιακής ανάπτυξης.
- Άνθιση κατά κύματα.
- Μικρότερη παραγωγή από ποικιλίες Sim αλλά καλύτερης ποιότητας άνθη.
- Δυνατά στελέχη.
- Εμφάνιση σε μικρότερο ποσοστό του σχισίματος του κάλυκα.
- Καθώς υστερούν σε ανάπτυξη καλλιεργούνται με την τεχνική του «τσιμπήματος».
- Πιο απαιτητικές σε καλλιεργητικές φροντίδες από ότι οι ποικιλίες Sim.
- Αντοχή στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.
Στην ομάδα αυτή ανήκει η ποικιλία Pallas της Barberret et blanc καθώς κι άλλες όπως η Candy, Palma, Verona κ.τ.λ. Οι ποικιλίες αυτές μπορούν να καλλιεργηθούν σε εδάφη ελαφρά μολυσμένα με φουζάριο.
Ποικιλίες MINI
Υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες Mini που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι καλλιεργούνται χωρίς ξεμπουμπούκιασμα, με πολλά άνθη. Τα άνθη τους είναι μικρότερα, αρωματικά, με έντονους χρωματισμούς και χρησιμοποιούνται για ανθοδέσμες. Είναι πιο απαιτητικές στο φώς σε σχέση με τις μονοανθείς και αντέχουν στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Καλλιεργούνται σε εδάφη με pH από 6,5-7,5. Τελευταία διατίθενται στην αγορά ποικιλίες ανθεκτικές στο φουζάριο και στην αλτενάρια.
Ποικιλίες για γλάστρες
Τα φυτά αυτών των ποικιλιών είναι χαμηλά με πολλά μικρά άνθη. Η σημασία τους είναι περιορισμένη.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ "Επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων σε καλλιέργεια γαρύφαλλου", πτυχιακή εργασία της φοιτήτριας Νίκης Σταυρουλάκη, τμήμα Φυτικής Παραγωγής, Ηράκλειο 2013.
