Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Στοιχεία αεροφωτογραφιών"

Αναθεώρηση της 14:30, 8 Απριλίου 2016

Τα στοιχεία των αεροφωτογραφιών αποτελούν ένα σύνολο αποτυπωμένων (καταγραφικών) δεδομένων και γεωμετρικών σημείων. Τα γεωμετρικά σημεία των αεροφωτογραφιών καταγράφονται εν μέρει κατά την στιγμή της λήψης και τα υπόλοιπα καθορίζονται στη συνέχεια, επάνω σε αυτές. Αναλυτικότερα, τα σημαντικότερα από τα στοιχεία των αεροφωτογραφιών είναι τα ακόλουθα:

Στοιχεία λήψης: αναγράφονται στο περιθώριο της αεροφωτογραφίας και αφορούν:

• Τον αύξοντα αριθμό της φωτογραφίας
• την ημερομηνία και την ώρα λήψης
• το ύψος πτήσης
• την οριζοντιότητα της βάσης στήριξης της μηχανής λήψης (με καταγραφή φυσαλίδας οριζοντίωσης
• και την εστιακή της απόσταση

Ενδεικτικά σημεία: είναι τέσσερα σημεία, τα οποία δείχνονται με αιχμές ή βέλη ή σταυρούς στο μέσο των πλευρών ή στις γωνίες της αεροφωτογραφίας.

Ύψος λήψης: είναι η απόσταση του σημείου λήψης της αεροφωτογραφίας από την φωτογραφούμενη γήινη επιφάνεια. Αυτό προκύπτει όταν, από το ύψος πτήσης του αεροπλάνου. Η αφαιρεθεί το μέσο υψόμετρο του γήινου ανάγλυφου h.

Φωτογραφικό Ναδίρ: είναι το σημείο τομής της αεροφωτογραφίας από την κατακόρυφο που διέρχεται από το κέντρο του φακού. Σαν επίγειο Ναδίρ θεωρείται το σημείο τομής του εδάφους από αυτήν την κατακόρυφο.

Κύριο σημείο: είναι το γεωμετρικό κέντρο της αεροφωτογραφίας, το οποίο καθορίζεται από την τομή των ευθειών που ενώνουν τα απέναντι ενδεικτικά σημεία. Στις κατακόρυφες αεροφωτογραφίες το κύριο σημείο συμπίπτει με το Ναδίρ, ενώ στις πλάγιες αυτά δεν συμπίπτουν.

Συζυγές κύριο σημείο: σε μια αεροφωτογραφία το συζυγές κύριο σημείο είναι η απεικόνιση επάνω σε αυτή του κυρίου σημείου της αμέσως διπλανής αεροφωτογραφίας. Σε συνεχόμενες αεροφωτογραφίες με επικάλυψη 60% υπάρχουν, σε κάθε μια από αυτές, δυο συζυγή σημεία, το ένα αριστερά και το άλλο δεξιά του κύριου σημείου, που προκύπτουν αντίστοιχα από τα κύρια σημεία της αριστερής και δεξιάς αεροφωτογραφίας. Δυο συνεχόμενες αεροφωτογραφίες της ίδιας πτήσης ονομάζονται ζεύγος αεροφωτογραφιών.

Απόσταση βάσης: είναι η απόσταση του κύριου από το συζυγές σημείο στην ίδια αεροφωτογραφία.

Άξονας λήψης: είναι η ευθεία που ενώνει το σημείο λήψης (κέντρο φακού κάμερας) με το κύριο σημείο της αεροφωτογραφίας.

Διεύθυνση λήψης: είναι η προέκταση του άξονα λήψης στο χώρο.

Γωνία λήψης: είναι η γωνία που σχηματίζεται από τον άξονα ή τη διεύθυνση λήψης με την κατακόρυφο.

Γραμμή πτήσης: είναι η γραμμή που ακολουθεί το αεροπλάνο. Η γραμμή αυτή προκύπτει και από τις αεροφωτογραφίες με την ένωση του κύριου και συζυγών σημείων. Αυτή διαφοροποιείται κατά την πτήση, κυρίως λόγω καιρικών συνθηκών.

Χάρτης πτήσης: είναι η απεικόνιση των γραμμών πτήσης ή πτήσεων σε τοπογραφικό χάρτη.

<b>Επικάλυψη αεροφωτογραφιών: είναι η κοινή έκταση που περιλαμβάνεται σε δυο διαδοχικές αερογωτογραφίες, είτε κατα τη γραμμή πτήσης (κατά μήκος επικάλυψη) και είναι συνήθως 60%, είτε μεταξύ δυο γραμμών πτήσης (κατά πλάτος ή εγκάρσια επικάλυψη) και είναι συνήθως 15 - 30%.

Κλίμακα αεροφωτογραφίας: αυτή καθορίζεται από τη σχέση Κ=1/Η/f Όπου Η= ύψος λήψης αεροφωτογραφίας, f=εστιακή απόσταση φακού σε mm. Στην περίπτωση που δεν έχει αναγραφεί στην αεροφωτογραφία το ύψος πτήσης, τότε κλίμακα υπολογίζεται με το καθορισμό δυο σημείων της αεροφωτογραφίας στον αντίστοιχο τοπογραφικό χάρτη, όπου μπορεί να καθοριστεί η απόσταση τους και στη συνέχεια η αναγωγή της απόστασης αυτής στην αεροφωτογραφία.^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ Τηλεπισκόπηση - Εφαρμογές στις γεωεπιστήμες, των Μιγκίρου Γ., Παυλόπουλου Α., Παρχαρίδη Ι., Γατσή Ι., Ψωμιάδη Ε., Εργαστήριο Ορυκτολογίας - Γεωλογίας, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αθήνα 2003.