Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια βιομηχανικής ντομάτας Φουζάριο"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(7 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ξενιστές: Περισσότερα από 265 είδη καλλιεργούμενων και αυτοφυών φυτών. Στη χώρα µας ο µμύκητας V. dahliae είναι ένα από τα σπουδαιότερα παθογόνα του αγγειακού συστήματος των ανώτερων φυτών. Μεταξύ των λαχανοκοµικών ειδών που προσβάλλονται συνήθως από το V. dahliae είναι η τομάτα, η πατάτα,  η µελιτζάνα,  η πιπεριά, η µπάµια, η αγγουριά, η πεπονιά,  κ.ά. Υπάρχουν όμως µερικά λαχανοκοµικά φυτά που προσβάλλονται σπάνια από το µμύκητα όπως: το µκαρούλι, το λάχανο, το λάχανο Βρυξελλών, το κουνουπίδι, το µμπρόκολο, το σινάπι, κ.ά.
+
Φουζάριο(Fuzarium oxysporym f. sp. lycopersici): Ο [[μύκητες |μύκητας]] προκαλεί προφυτρωτικές και μεταφυτρωτικές τήξεις και αδρομύκωση. Η ασθένεια εκδηλώνεται με το τυπικό σύνδρομο των αδρομυκώσεων, δηλαδή με νέκρωση των αγγείων του ξύλου στα οποία παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός μέχρι του ύψους του 6 - 8ου κόμβου του φυτού και χλώρωση στα κατώτερα φύλλα που συνοδεύεται από μειωμένη σπαργή, αρχικά, και μόνιμο μαρασμό αργότερα. Ο μύκητας επιβιώνει στο έδαφος με τη μορφή χλαμυδοσπορίων. Βασικός τρόπος αποφυγής τέτοιων μολύνσεων είναι η χρησιμοποίηση μη αλατούχου νερού άρδευσης, ενώ η βιολογική του καταπολέμηση μπορεί να γίνει με μη παθογόνα στελέχη του μύκητα Fusarium oxysporum.
  
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
+
Φουζάριο(Fuzarium oxysporym f. sp. radicis lycopersici): Προκαλεί σήψη λαιμού και ριζών, η οποία εκδηλώνεται με απότομο μαρασμό και βαθμιαία ξήρανση των φύλλων. Στο λαιμό των αναπτυγμένων φυτών παρατηρείται μια καστανή σήψη του φλοιώδους ιστού, η οποία συνήθως γίνεται αντιληπτή μόνο μετά την αφαίρεση, με ένα μαχαίρι, του φλοιού του στελέχους. Επίσης, στην περιοχή του λαιμού παρατηρείται ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που προχωρεί σε απόσταση συνήθως 5 - 10cm πάνω από τη βάση του στελέχους. Στην αρχή παρατηρείται μαρασμός των φύλλων της κορυφής, και στη συνέχεια μάραμα των κατώτερων φύλλων, κιτρίνισμα που αρχίζει απ’ την κορυφή του ελάσματος και τελικά ξήρανση. Τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν τη χλωρή λίπανση με ενσωμάτωση μαρουλιού, σπανακιού κ.ά., την αμειψισπορά (τουλάχιστον διετή), με κολοκυνθοειδή, [[μαρούλι φυτό |μαρούλι]] και άλλα είδη εκτός σολανωδών, την αποφυγή φύτευσης σε κρύο έδαφος και άρδευσης με πολύ ψυχρό νερό, το παράχωμα του λαιμού των ελαφρά προσβεβλημένων φυτών για δημιουργία νέων ριζών και τη χρησιμοποίηση ανταγωνιστικών μυκήτων (Trichoderma harzianum, T. viride, Penicillium chrysogenum) και μη παθογόνων στελεχών του F. oxysporum, για βιολογική καταπολέμηση. <ref name="Ασθένεια βιομηχανικής ντομάτας Φουζάριο"/>
  
Τα φυτά που έχουν προσβληθεί εμφανίζουν το σύνδρομο του βραδέως µαρασµού. Πολλές φορές εμφανίζεται µε μορφή ημιπληγίας. Στα αρχικά στάδια η ασθένεια εκδηλώνεται µε µαρασµό µεµονωµένων φυλλιδίων ή φύλλων. Στο έλασµα των κατώτερων φύλλων εμφανίζεται αρχικά χλώρωση µεταξύ των νευρώσεων και εν συνεχεία νέκρωση των χλωρωτικών ιστών, µαρασµός και πτώση φύλλων, Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώνονται αργότερα και στα ανώτερα φύλλα. Ακόµη τα ασθενή φυτά µπορεί να εµφανίσουν νανισµό. Χαρακτηριστικό σύµπτωµα των αδροµυκώσεων είναι ένας καστανός µεταχρωµατισµός των αγγείων του ξύλου που εµφανίζεται σε επιµήκη ή εγκάρσια τοµή του στελέχους. Ο µεταχρωµατισµός αυτός είναι εµφανής στις ρίζες, αλλά µπορεί να επεκτείνεται και σ’ όλο το µήκος των στελεχών, ακόµη και µέχρι τα αγγεία των καρπών της τομάτας.
+
==Βιβλιογραφία==
  
ΑΙΤΙΟ-ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ
+
<references>
  
Το παθογόνο είναι ο µύκητας Verticillium dahliae. Ο µύκητας V. dahliae έχει δύο φυσιολογικές φυλές (physiological races), την 1 που είναι ευρέως διαδεδοµένη στη Χώρα µας και τη 2 που έχει περιορισµένη εξάπλωση. Πρόσφατα όµως, διαπιστώθηκε η εξάπλωσή της φυλής 2 σε µερικές περιοχές της Κρήτης. Οι περισσότερες ποικιλίες και υβρίδια τοµάτας που καλλιεργούνται στη χώρα µας δεν προσβάλλονται από τη φυλή 1, επειδή διαθέτουν το γονίδιο αντοχής Ve. Όµως, µπορούν να προσβληθούν από τη φυλή 2. Για το λόγο αυτό πιθανή εξάπλωσή της φυλής 2 θα δηµιουργήσει σοβαρό πρόβληµα για την αντιµετώπιση της βερτισιλλίωσης στην τοµάτα στη χώρα µας στο απώτερο µέλλον, διότι δεν υπάρχουν ποικιλίες τοµάτας ανθεκτικές στη φυλή αυτή.
+
<ref name="Ασθένεια βιομηχανικής ντομάτας Φουζάριο"> [{{#show: Ιστοσελίδα Ασθένεια βιομηχανικής ντομάτας Φουζάριο| ?has link}} Ασθένειες της ντομάτας]
 
+
Ο µύκητας επιβιώνει στο έδαφος για 12-24 χρόνια., ενώ εξασφαλίζει τη µακροβιότητα του µε τη δηµιουργία µικροσκληρωτίων.
+
 
+
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
+
+
1. Αποµάκρυνση και καταστροφή µε φωτιά των υπολειµµάτων της προηγούµενης καλλιέργειας (τα µικροσκληρώτια του µύκητα επιβιώνουν στο έδαφος απουσία ξενιστών για περισσότερα από 10 χρόνια).
+
 
+
2. Ηλιοαπολύµανση εδάφους.
+
 
+
3. Ενσωµάτωση φρέσκων οργανικών υλικών (π.χ. µπρόκολα, λάχανα, µαρούλια) στο έδαφος και ταυτόχρονη κάλυψη τους µε φύλλο πλαστικού για ηλίοαπολύµανση
+
 
+
4. Χρησιµοποίηση ανθεκτικών ποικιλιών και υβριδίων στη φυλή 1 του µύκητα ή εµβολιασµός σε ανθεκτικά υποκείµενα.
+
 
+
5. Αµειψισπορά πολυετής (5-7 ετών).
+
 
+
6. Έγκαιρη καταπολέµηση των νηµατωδών και των εντόµων του εδάφους.
+
 
+
7. Εφαρµογή ισορροπηµένης λίπανσης και αποφυγή εφαρµογής αυξηµένων ποσοτήτων αζώτου και φωσφόρου.
+
 
+
8. Χρησιµοποίηση µη αλατούχου νερού άρδευσης, επειδή το αλατούχο νερό αυξάνει την ευπάθεια των φυτών.
+
 
+
9. Βιολογική καταπολέµηση: Χρησιµοποίηση διαφόρων ανταγωνιστών (βακτήρια της ριζόσφαιρας και ενδοριζόσφαιρας και µύκητες). Έχει χρησιµοποιηθεί ο µύκητας Talaromyces flavus και βακτήρια του γένους Bacillus.
+
 
+
Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι σε ερευνητική εργασία, η συνδυασµένη
+
 
+
εφαρµογή ηλιοαπολύµανσης και του µύκητα Trichoderma harzianum βελτίωσαν την αποτελεσµατικότητά τους στην αντιµετώπιση της ασθένειας.
+
 
+
 
+
[{{#show: Ιστοσελίδα Ασθένεια βιομηχανικής ντομάτας Φουζάριο| ?has link}} ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ]
+

Τελευταία αναθεώρηση της 08:58, 15 Απριλίου 2016

Φουζάριο(Fuzarium oxysporym f. sp. lycopersici): Ο μύκητας προκαλεί προφυτρωτικές και μεταφυτρωτικές τήξεις και αδρομύκωση. Η ασθένεια εκδηλώνεται με το τυπικό σύνδρομο των αδρομυκώσεων, δηλαδή με νέκρωση των αγγείων του ξύλου στα οποία παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός μέχρι του ύψους του 6 - 8ου κόμβου του φυτού και χλώρωση στα κατώτερα φύλλα που συνοδεύεται από μειωμένη σπαργή, αρχικά, και μόνιμο μαρασμό αργότερα. Ο μύκητας επιβιώνει στο έδαφος με τη μορφή χλαμυδοσπορίων. Βασικός τρόπος αποφυγής τέτοιων μολύνσεων είναι η χρησιμοποίηση μη αλατούχου νερού άρδευσης, ενώ η βιολογική του καταπολέμηση μπορεί να γίνει με μη παθογόνα στελέχη του μύκητα Fusarium oxysporum.

Φουζάριο(Fuzarium oxysporym f. sp. radicis lycopersici): Προκαλεί σήψη λαιμού και ριζών, η οποία εκδηλώνεται με απότομο μαρασμό και βαθμιαία ξήρανση των φύλλων. Στο λαιμό των αναπτυγμένων φυτών παρατηρείται μια καστανή σήψη του φλοιώδους ιστού, η οποία συνήθως γίνεται αντιληπτή μόνο μετά την αφαίρεση, με ένα μαχαίρι, του φλοιού του στελέχους. Επίσης, στην περιοχή του λαιμού παρατηρείται ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που προχωρεί σε απόσταση συνήθως 5 - 10cm πάνω από τη βάση του στελέχους. Στην αρχή παρατηρείται μαρασμός των φύλλων της κορυφής, και στη συνέχεια μάραμα των κατώτερων φύλλων, κιτρίνισμα που αρχίζει απ’ την κορυφή του ελάσματος και τελικά ξήρανση. Τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν τη χλωρή λίπανση με ενσωμάτωση μαρουλιού, σπανακιού κ.ά., την αμειψισπορά (τουλάχιστον διετή), με κολοκυνθοειδή, μαρούλι και άλλα είδη εκτός σολανωδών, την αποφυγή φύτευσης σε κρύο έδαφος και άρδευσης με πολύ ψυχρό νερό, το παράχωμα του λαιμού των ελαφρά προσβεβλημένων φυτών για δημιουργία νέων ριζών και τη χρησιμοποίηση ανταγωνιστικών μυκήτων (Trichoderma harzianum, T. viride, Penicillium chrysogenum) και μη παθογόνων στελεχών του F. oxysporum, για βιολογική καταπολέμηση. [1]

Βιβλιογραφία

  1. Ασθένειες της ντομάτας