Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κρίταμο φυτό"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
 
{{{top_heading|==}}}Εδαφoκλιματικές συνθήκες{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Εδαφoκλιματικές συνθήκες{{{top_heading|==}}}
 
Προτιμά βραχώδη, παραθαλάσσια και αμμουδερά μέρη. Έχει περιορισμένη ανάγκη σε υγρασία και υψηλές ανοχές στην αλατότητα. Μπορεί
 
Προτιμά βραχώδη, παραθαλάσσια και αμμουδερά μέρη. Έχει περιορισμένη ανάγκη σε υγρασία και υψηλές ανοχές στην αλατότητα. Μπορεί
να επιλεχθεί για αξιοποίηση περιοχών με αλατούχα υποβαθμισμένα εδάφη, αρκεί να στραγγίζουν καλά.<ref name="Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών"/>
+
να επιλεχθεί για αξιοποίηση περιοχών με αλατούχα υποβαθμισμένα [[τύποι εδαφών|εδάφη]], αρκεί να στραγγίζουν καλά.<ref name="Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών"/>
  
 
{{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός{{{top_heading|==}}}

Αναθεώρηση της 14:01, 9 Ιουνίου 2016

Κρίταμο

Μορφολογικά χαρακτηριστικά

Το κρίταμο (Crithmum maritimum) της οικογένειας Apiaceae είναι πολυετές, ριζωματώδες αλόφυτο (αντέχει στα άλατα), με βλαστούς που φτάνουν σε ύψος 20-50cm. Οι γραμμωτοί ανορθωμένοι ή πλάγιοι βλαστοί είναι αποξυλωμένοι στη βάση τους και διακλαδίζονται στο πάνω τμήμα τους. Τα φύλλα είναι λεία, σαρκώδη και πολυσχιδή. Τα άνθη είναι μικρά με κιτρινοπράσινα πέταλα και αναπτύσσονται σε ταξιανθία σκιάδιο με 8-36 ακτίνες. Ο καρπός αποτελείται από δύο μερικάρπια. Ανθίζει από τον Ιούνιο έως το Σεπτέμβριο. Είναι αυτόχθονο φυτό των χωρών της Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και της δυτικής Ευρώπης και αυτοφύεται σε παραθαλάσσιες περιοχές, πάνω σε βραχώδη υποστρώματα που δέχονται ψεκασμό θαλασσινού νερού.[1]

Εδαφoκλιματικές συνθήκες

Προτιμά βραχώδη, παραθαλάσσια και αμμουδερά μέρη. Έχει περιορισμένη ανάγκη σε υγρασία και υψηλές ανοχές στην αλατότητα. Μπορεί να επιλεχθεί για αξιοποίηση περιοχών με αλατούχα υποβαθμισμένα εδάφη, αρκεί να στραγγίζουν καλά.[1]

Πολλαπλασιασμός

Μπορεί να πολλαπλασιαστεί με “σπόρο”, πρέπει όμως να δημιουργηθούν μητρικές φυτείες για τη συλλογή σπερμάτων με σκοπό την αγενή αναπαραγωγή αλλιώς δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση η εύρεση του αριθμού των σπόρων που απαιτούνται για την εγκατάσταση ενός αγροτεμαχίου. Ως υπόστρωμα ριζοβολίας χρησιμοποιείται μίγμα τύρφης και περλίτη (1:3).Ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα είναι εφικτός, αλλά το ποσοστό ριζοβολίας κυμαίνεται γύρω στο 60-70% με τη χρήση ορμόνης ριζοβολίας για ποώδη μοσχεύματα. Αναπαράγεται με επιτυχία με τη μέθοδο της ιστοκαλλιέργειας. Η μέθοδος αυτή δίνει γρήγορα φυτά που είναι απολύτως υγιή για την εγκατάστασή τους στον αγρό, ωστόσο λόγω του υψηλού κόστους του μπορεί να είναι ασύμφορο να φυτευτεί όλη η έκταση με τέτοιο υλικό. Μετά την εγκατάσταση μέρους της καλλιέργειας, οι παραγωγοί μπορούν να δημιουργήσουν δικά τους φυτά είτε με “σπόρο” είτε με παραφυάδες.[1]

Πληροφοριακά στοιχεία

Προϊόν
Αιθέριο έλαιο κριτάμου

Ευδοκιμεί στις περιοχές

Περιοχή
Νομός Βοιωτίας
Νομός Λασιθίου
Νομός Ηρακλείου
Νομός Ρεθύμνης
Νομός Χανίων
Νομός Λακωνίας
Νομός Μεσσηνίας
Νομός Αρκαδίας
Νομός Αργολίδας
Νομός Αχαΐας
Νομός Ηλείας
Νομός Αιτωλοακαρνανίας
Νομός Αττικής
Νομός Ευβοίας
Νομός Ευρυτανίας
Νομός Φθιώτιδος
Νομός Φωκίδος
Νομός Κορινθίας
Νομός Ζακύνθου
Νομός Κέρκυρας
Νομός Κεφαλληνίας
Νομός Λευκάδος
Νομός Άρτης
Νομός Θεσπρωτίας
Νομός Ιωαννίνων
Νομός Πρεβέζης
Νομός Καρδίτσης
Νομός Τρικάλων
Νομός Μαγνησίας
Νομός Γρεβενών
Νομός Λαρίσης
Νομός Δράμας
Νομός Ημαθίας
Νομός Θεσσαλονίκης
Νομός Καβάλας
Νομός Καστοριάς
Νομός Κιλκίς
Νομός Κοζάνης
Νομός Πέλλης
Νομός Πιερίας
Νομός Σερρών
Νομός Φλωρίνης
Νομός Χαλκιδικής
Νομός Αγίου Όρους
Νομός Έβρου
Νομός Ξάνθης
Νομός Ροδόπης
Νομός Δωδεκανήσου
Νομός Κυκλάδων
Νομός Λέσβου
Νομός Σάμου
Νομός Χίου

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 1,2 Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013.