Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φυλή μέλισσας Apis mellifera syriaca"
μ (Η K kaponi μετακίνησε τη σελίδα Apis mellifera syriaca στη Φυλή μέλισσας Apis mellifera syriaca χωρίς να αφήσει ανακατεύθυνση) |
|||
| (4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
επιθετική, ακολουθεί το αίτιο της ενόχλησης (π.χ. άνθρωπο) έως και 500 μ. μακριά από την κυψέλη, και μπορεί επίσης να επιτεθεί και σε μεγάλα ζώα και να τα σκοτώσει. | επιθετική, ακολουθεί το αίτιο της ενόχλησης (π.χ. άνθρωπο) έως και 500 μ. μακριά από την κυψέλη, και μπορεί επίσης να επιτεθεί και σε μεγάλα ζώα και να τα σκοτώσει. | ||
| − | Το χαρακτηριστικό που κάνει μοναδική την Συριακή μέλισσα είναι ότι, κατά την αντικατάσταση της βασίλισσας, στο μελίσσι ζουν πολλές παρθένες βασίλισσες, έως ότου κάποια από αυτές γονιμοποιηθεί επιτυχώς και αρχίσει να ωοτοκεί. Με δεδομένο ότι στις Ευρωπαϊκές κυρίως ράτσες μελισσών, κατά την αντικατάσταση των βασιλισσών, ένα ποσοστό 20% αυτών χάνεται κατά τη "γαμήλια πτήση", με αποτέλεσμα το μελίσσι να μένει ορφανό χωρίς τη δυνατότητα παραγωγής άλλων βασιλικών κελιών, το χαρακτηριστικό αυτό της Συριακής μέλισσας αποκτά ιδιαίτερη και μοναδική σημασία. Έτσι λοιπόν από το 1906 έχει εισαχθεί η Συριακή μέλισσα στις Η.Π.Α. και χρησιμοποιούνται σε ερευνητικά προγράμματα, τα οποία σκοπό έχουν να κατανοήσουν οι επιστήμονες και να εντοπίσουν το μηχανισμό που οδηγεί σ' αυτή τη συμπεριφορά, έτσι ώστε ίσως να γίνει δυνατή η μεταφορά του και σε άλλες ράτσες μελισσών. | + | Το χαρακτηριστικό που κάνει μοναδική την [[Φυλές μελισσών |Συριακή μέλισσα]] <ref name="Apis mellifera syriaca"/> είναι ότι, κατά την αντικατάσταση της βασίλισσας, στο μελίσσι ζουν πολλές παρθένες βασίλισσες, έως ότου κάποια από αυτές γονιμοποιηθεί επιτυχώς και αρχίσει να ωοτοκεί. Με δεδομένο ότι στις Ευρωπαϊκές κυρίως ράτσες μελισσών, κατά την αντικατάσταση των βασιλισσών, ένα ποσοστό 20% αυτών χάνεται κατά τη "γαμήλια πτήση", με αποτέλεσμα το μελίσσι να μένει ορφανό χωρίς τη δυνατότητα παραγωγής άλλων βασιλικών κελιών, το χαρακτηριστικό αυτό της Συριακής μέλισσας αποκτά ιδιαίτερη και μοναδική σημασία. Έτσι λοιπόν από το 1906 έχει εισαχθεί η Συριακή μέλισσα στις Η.Π.Α. και χρησιμοποιούνται σε ερευνητικά προγράμματα, τα οποία σκοπό έχουν να κατανοήσουν οι επιστήμονες και να εντοπίσουν το μηχανισμό που οδηγεί σ' αυτή τη συμπεριφορά, έτσι ώστε ίσως να γίνει δυνατή η μεταφορά του και σε άλλες ράτσες μελισσών. |
[[είναι φυλή του ζώου::Μέλισσες| ]] | [[είναι φυλή του ζώου::Μέλισσες| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]] | ||
| + | [[Category:Μέλισσα]] | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Apis mellifera syriaca"> [[media:Βιολογία της μέλισσας.pdf|Βιολογία της μέλισσας, Γούναρη Σοφία, Γεωπόνος, Ερευνήτρια ΕΘΙΑΓΕ]]</ref> | ||
| + | |||
| + | </references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:32, 30 Ιουνίου 2016
Είναι η μικρότερη σε μέγεθος μέλισσα από όσες έχουν αναφερθεί. Μόνο στην Αφρική υπάρχουν ράτσες μελισσών μικρότερες σε μέγεθος από αυτή. Το μικρό μέγεθος της Συριακής μέλισσας εκφράζεται και από τον αριθμό των εργατικών κελιών που κτίζει ανά τετραγωνική παλάμη (dm2), ο οποίος ανέρχεται σε 484 εργατικά κελιά/dm2 σε αντίθεση με τα 427 εργατικά κελιά/dm2 των Ευρωπαϊκών μελισσών.
Όπως είναι φυσικό δεν είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες. Συλλέγει μεγάλες ποσότητες μελιού. Έχει έντονη τάση για σμηνουργία (200-300 βασιλικά κελιά ανά μελίσσι). Δεν συλλέγει, ούτε χρησιμοποιεί πολύ την πρόπολη. Έχει αναπτύξει επιτυχείς μηχανισμούς άμυνας (μείωση έως τέλεια απουσία πτήσεων συλλογής) για την αντιμετώπιση της σφήκας V. orientalis. Είναι ιδιαίτερα επιθετική, ακολουθεί το αίτιο της ενόχλησης (π.χ. άνθρωπο) έως και 500 μ. μακριά από την κυψέλη, και μπορεί επίσης να επιτεθεί και σε μεγάλα ζώα και να τα σκοτώσει.
Το χαρακτηριστικό που κάνει μοναδική την Συριακή μέλισσα [1] είναι ότι, κατά την αντικατάσταση της βασίλισσας, στο μελίσσι ζουν πολλές παρθένες βασίλισσες, έως ότου κάποια από αυτές γονιμοποιηθεί επιτυχώς και αρχίσει να ωοτοκεί. Με δεδομένο ότι στις Ευρωπαϊκές κυρίως ράτσες μελισσών, κατά την αντικατάσταση των βασιλισσών, ένα ποσοστό 20% αυτών χάνεται κατά τη "γαμήλια πτήση", με αποτέλεσμα το μελίσσι να μένει ορφανό χωρίς τη δυνατότητα παραγωγής άλλων βασιλικών κελιών, το χαρακτηριστικό αυτό της Συριακής μέλισσας αποκτά ιδιαίτερη και μοναδική σημασία. Έτσι λοιπόν από το 1906 έχει εισαχθεί η Συριακή μέλισσα στις Η.Π.Α. και χρησιμοποιούνται σε ερευνητικά προγράμματα, τα οποία σκοπό έχουν να κατανοήσουν οι επιστήμονες και να εντοπίσουν το μηχανισμό που οδηγεί σ' αυτή τη συμπεριφορά, έτσι ώστε ίσως να γίνει δυνατή η μεταφορά του και σε άλλες ράτσες μελισσών.
Βιβλιογραφία
