Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Το Χλώριο των Νερών Άρδευσης"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Συχνά το στοιχείο αυτό περιέχεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στα νερά άρδευσης και κυρίως στα υφάλμυρα. Ως εκ τούτου, μπορεί να δράσει τοξικά σε βάρος των φυτών. Υποστηρίζεται ότι η τοξικότητα του Cl είναι η πλέον συνηθισμένη κατά τη χρήση των νερών άρδευσης. Τα συνήθη συμπτώματα είναι το κάψιμο της κορυφής ή των περιθωρίων των φύλλων, σχηματισμός μεταλλικού κίτρινου (μπρούτζινου) χρώματος, πρώιμη χλώρωση των φύλλων και πτώση. Όταν η περιεκτικότητα του [[χλώριο |Χλωρίου Cl]] γίνει στα φύλλα των ευαίσθητων φυτών ίση με 0,5-2% της ξηράς ουσίας και των ανθεκτικών >4%, αρχίζει η πτώση των αποδόσεων και υποβάθμιση της ποιότητας. | + | Συχνά το στοιχείο αυτό περιέχεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στα [[μέθοδοι άρδευσης |νερά άρδευσης]] και κυρίως στα υφάλμυρα. Ως εκ τούτου, μπορεί να δράσει τοξικά σε βάρος των φυτών. Υποστηρίζεται ότι η τοξικότητα του Cl είναι η πλέον συνηθισμένη κατά τη χρήση των νερών άρδευσης. Τα συνήθη συμπτώματα είναι το κάψιμο της κορυφής ή των περιθωρίων των φύλλων, σχηματισμός μεταλλικού κίτρινου (μπρούτζινου) χρώματος, πρώιμη χλώρωση των φύλλων και πτώση. Όταν η περιεκτικότητα του [[χλώριο |Χλωρίου Cl]] γίνει στα φύλλα των ευαίσθητων φυτών ίση με 0,5-2% της ξηράς ουσίας και των ανθεκτικών >4%, αρχίζει η πτώση των αποδόσεων και υποβάθμιση της ποιότητας. |
Το Cl είναι ένα στοιχείο το οποίο δε συσσωρεύεται στο έδαφος. Εκπλύνεται πολύ εύκολα, διότι είναι ευκίνητο όπως και τα νιτρικά ανιόντα. Μάλιστα έχει την ίδια κινητικότητα στο έδαφος με τα νιτρικά. | Το Cl είναι ένα στοιχείο το οποίο δε συσσωρεύεται στο έδαφος. Εκπλύνεται πολύ εύκολα, διότι είναι ευκίνητο όπως και τα νιτρικά ανιόντα. Μάλιστα έχει την ίδια κινητικότητα στο έδαφος με τα νιτρικά. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:22, 11 Ιουλίου 2016
Συχνά το στοιχείο αυτό περιέχεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στα νερά άρδευσης και κυρίως στα υφάλμυρα. Ως εκ τούτου, μπορεί να δράσει τοξικά σε βάρος των φυτών. Υποστηρίζεται ότι η τοξικότητα του Cl είναι η πλέον συνηθισμένη κατά τη χρήση των νερών άρδευσης. Τα συνήθη συμπτώματα είναι το κάψιμο της κορυφής ή των περιθωρίων των φύλλων, σχηματισμός μεταλλικού κίτρινου (μπρούτζινου) χρώματος, πρώιμη χλώρωση των φύλλων και πτώση. Όταν η περιεκτικότητα του Χλωρίου Cl γίνει στα φύλλα των ευαίσθητων φυτών ίση με 0,5-2% της ξηράς ουσίας και των ανθεκτικών >4%, αρχίζει η πτώση των αποδόσεων και υποβάθμιση της ποιότητας.
Το Cl είναι ένα στοιχείο το οποίο δε συσσωρεύεται στο έδαφος. Εκπλύνεται πολύ εύκολα, διότι είναι ευκίνητο όπως και τα νιτρικά ανιόντα. Μάλιστα έχει την ίδια κινητικότητα στο έδαφος με τα νιτρικά.
Οι καλλιέργειες γενικά έχουν διάφορη ανθεκτικότητα στο Cl. Η ανθεκτικότητα αυτή δεν έχει τόσο καλά τεκμηριωθεί από τα σχετικά πειράματα όσο η ανθεκτικότητα των φυτών στη συνολική αλατότητα.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωσή τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ
