Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αιθέριο έλαιο δακτυλίτιδας"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Το κυριότερο χημικό συστατικό των [[Μορφολογικά χαρακτηριστικά δακτυλίτιδας|φύλλων]] της [[Δακτυλίτιδα φυτό|δακτυλίτιδας]] είναι καρδιακοί γλυκοζίτες ή γλυκοσίτες. Υψηλή συγκέντρωση σε καρδιακούς γλυκοζίτες (1-1,4%) καταγράφεται στην Digitalis lanata και ονομάζονται lanatosides. Οι lanatosides της δακτυλίτιδας χωρίζονται σε 5 ομάδες, A, B, C, D, και E. Επίσης υπάρχουν πολλοί σημαντικοί δευτερογενείς γλυκοζίτες με κυριότερη την ditoxin. H D. purpurea έχει μικρότερη συγκέντρωση σε γλυκοζίτες (0,2-0,45%). Η digitoxin εξακολουθεί να εξάγεται από την Digitalis purpurea φαρμακευτικούς σκοπούς. Κύριο συστατικό των φύλλων της δακτυλίτιδας είναι καρδιογλυζίτες. Οι καρδιακοί γλυκοζίτες χρησιμοποιούνται για την θεραπευτική αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας και δρουν στο καρδιοαγγειακό σύστημα. Η δακτυλίτιδα παρουσιάζει αθροιστική δράση γιαυτό και τα όρια μεταξύ θεραπευτικής και τοξικής δόσης είναι μικρά.<ref name="Δακτυλίτιδα"/> | Το κυριότερο χημικό συστατικό των [[Μορφολογικά χαρακτηριστικά δακτυλίτιδας|φύλλων]] της [[Δακτυλίτιδα φυτό|δακτυλίτιδας]] είναι καρδιακοί γλυκοζίτες ή γλυκοσίτες. Υψηλή συγκέντρωση σε καρδιακούς γλυκοζίτες (1-1,4%) καταγράφεται στην Digitalis lanata και ονομάζονται lanatosides. Οι lanatosides της δακτυλίτιδας χωρίζονται σε 5 ομάδες, A, B, C, D, και E. Επίσης υπάρχουν πολλοί σημαντικοί δευτερογενείς γλυκοζίτες με κυριότερη την ditoxin. H D. purpurea έχει μικρότερη συγκέντρωση σε γλυκοζίτες (0,2-0,45%). Η digitoxin εξακολουθεί να εξάγεται από την Digitalis purpurea φαρμακευτικούς σκοπούς. Κύριο συστατικό των φύλλων της δακτυλίτιδας είναι καρδιογλυζίτες. Οι καρδιακοί γλυκοζίτες χρησιμοποιούνται για την θεραπευτική αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας και δρουν στο καρδιοαγγειακό σύστημα. Η δακτυλίτιδα παρουσιάζει αθροιστική δράση γιαυτό και τα όρια μεταξύ θεραπευτικής και τοξικής δόσης είναι μικρά.<ref name="Δακτυλίτιδα"/> | ||
| − | |||
==Σχετικές σελίδες== | ==Σχετικές σελίδες== | ||
| Γραμμή 15: | Γραμμή 14: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| − | <ref name="Δακτυλίτιδα"> [{{#show:Ιστοσελίδα Μυρεψός/Δακτυλίτιδα| ?has link}} Δακτυλίτιδα] | + | |
| + | <ref name="Δακτυλίτιδα"> [{{#show:Ιστοσελίδα Μυρεψός/Δακτυλίτιδα| ?has link}} Δακτυλίτιδα]</ref> | ||
| + | |||
</references> | </references> | ||
| Γραμμή 24: | Γραμμή 26: | ||
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | ||
[[παράγεται από::Δακτυλίτιδα φυτό| ]] | [[παράγεται από::Δακτυλίτιδα φυτό| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 11:51, 22 Ιουλίου 2016
Το κυριότερο χημικό συστατικό των φύλλων της δακτυλίτιδας είναι καρδιακοί γλυκοζίτες ή γλυκοσίτες. Υψηλή συγκέντρωση σε καρδιακούς γλυκοζίτες (1-1,4%) καταγράφεται στην Digitalis lanata και ονομάζονται lanatosides. Οι lanatosides της δακτυλίτιδας χωρίζονται σε 5 ομάδες, A, B, C, D, και E. Επίσης υπάρχουν πολλοί σημαντικοί δευτερογενείς γλυκοζίτες με κυριότερη την ditoxin. H D. purpurea έχει μικρότερη συγκέντρωση σε γλυκοζίτες (0,2-0,45%). Η digitoxin εξακολουθεί να εξάγεται από την Digitalis purpurea φαρμακευτικούς σκοπούς. Κύριο συστατικό των φύλλων της δακτυλίτιδας είναι καρδιογλυζίτες. Οι καρδιακοί γλυκοζίτες χρησιμοποιούνται για την θεραπευτική αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας και δρουν στο καρδιοαγγειακό σύστημα. Η δακτυλίτιδα παρουσιάζει αθροιστική δράση γιαυτό και τα όρια μεταξύ θεραπευτικής και τοξικής δόσης είναι μικρά.[1]
