Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γενικά στοιχεία σπαραγγιού"
(Νέα σελίδα με 'Το σπαράγγι (Asparagus officinalis) ανήκει στην οικογένεια Liliaceae και χρησιμοποιείται ...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Το [[Σπαράγγι φυτό|σπαράγγι]] (Asparagus officinalis) ανήκει στην οικογένεια Liliaceae και χρησιμοποιείται εδώ και 20 αιώνες τόσο για διατροφή όσο και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Το εδώδιμο μέρος του φυτού είναι οι νεαροί τρυφεροί [[Βοτανικά χαρακτηριστικά σπαραγγιού|βλαστοί]] που περιέχουν την διουρητική ουσία, την ασπαραγίνη. Οι βλαστοί καταναλώνονται φρέσκοι, σε κονσέρβες ή κατεψυγμένοι ή σε διάφορα σκευάσματα όπως σούπες. Είναι ενδημικό φυτό της Ευρώπης και των Ανατολικών παραμεσόγειων χωρών της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Στην Ελλάδα, το σπαράγγι [[Καλλιέργεια σπαραγγιού|καλλιεργήθηκε]] για πρώτη φορά το 1961 στα Γιαννιτσά, αλλά τώρα καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές της χώρας (κυρίως νομοί Έβρου, Ημαθίας, Πέλλης, Θεσσαλονίκης). Σήμέρα διακρίνουμε το λευκό και πράσινο σπαράγγι, αποτέλεσμα της καλλιεργητικής πρακτική που εφαρμόζεται. | + | Το [[Σπαράγγι φυτό|σπαράγγι]] (Asparagus officinalis) ανήκει στην οικογένεια Liliaceae και χρησιμοποιείται εδώ και 20 αιώνες τόσο για διατροφή όσο και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Το εδώδιμο μέρος του φυτού είναι οι νεαροί τρυφεροί [[Βοτανικά χαρακτηριστικά σπαραγγιού|βλαστοί]] που περιέχουν την διουρητική ουσία, την ασπαραγίνη. Οι βλαστοί καταναλώνονται φρέσκοι, σε κονσέρβες ή κατεψυγμένοι ή σε διάφορα σκευάσματα όπως σούπες. Είναι ενδημικό φυτό της Ευρώπης και των Ανατολικών παραμεσόγειων χωρών της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Στην Ελλάδα, το σπαράγγι [[Καλλιέργεια σπαραγγιού|καλλιεργήθηκε]] για πρώτη φορά το 1961 στα Γιαννιτσά, αλλά τώρα καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές της χώρας (κυρίως νομοί Έβρου, Ημαθίας, Πέλλης, Θεσσαλονίκης). Σήμέρα διακρίνουμε το λευκό και πράσινο σπαράγγι, αποτέλεσμα της καλλιεργητικής πρακτική που εφαρμόζεται.<ref name="Ειδική λαχανοκομία"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1994. </ref> | ||
| + | </references> | ||
[[σχετίζεται με::Σπαράγγι φυτό| ]] | [[σχετίζεται με::Σπαράγγι φυτό| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:22, 30 Ιουνίου 2016
Το σπαράγγι (Asparagus officinalis) ανήκει στην οικογένεια Liliaceae και χρησιμοποιείται εδώ και 20 αιώνες τόσο για διατροφή όσο και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Το εδώδιμο μέρος του φυτού είναι οι νεαροί τρυφεροί βλαστοί που περιέχουν την διουρητική ουσία, την ασπαραγίνη. Οι βλαστοί καταναλώνονται φρέσκοι, σε κονσέρβες ή κατεψυγμένοι ή σε διάφορα σκευάσματα όπως σούπες. Είναι ενδημικό φυτό της Ευρώπης και των Ανατολικών παραμεσόγειων χωρών της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Στην Ελλάδα, το σπαράγγι καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά το 1961 στα Γιαννιτσά, αλλά τώρα καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές της χώρας (κυρίως νομοί Έβρου, Ημαθίας, Πέλλης, Θεσσαλονίκης). Σήμέρα διακρίνουμε το λευκό και πράσινο σπαράγγι, αποτέλεσμα της καλλιεργητικής πρακτική που εφαρμόζεται.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1994.
