Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κολικός αλόγου"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
 
(7 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Κολικός αλόγου.jpg|thumb|px100|Άλογο προσβεβλημένο από κολικό]]
 
[[Image:Κολικός αλόγου.jpg|thumb|px100|Άλογο προσβεβλημένο από κολικό]]
  
Ο κολικός είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον έντονο γαστρικό πόνο. Τα [[Ιπποειδή |άλογα]] πάσχουν συχνότερα από κολικούς απ' οτι τα υπόλοιπα ζώα.
+
Ο [[ασθένειες ιπποειδών |κολικός]] <ref name="Ασθένειες ιπποειδών"/> είναι κοιλιακός πόνος, ο οποίος εδράζεται κυρίως στα όργανα του πεπτικού συστήματος και παρουσιάζεται περισσότερο στα [[ιπποειδή]].
  
Οι τρεις σημαντικότεροι τύποι κολικών είναι:
+
Τα αίτια του κολικού είναι ποικίλα και χαρακτηρίζουν διάφορες καταστάσεις που αποτελούν και τις μορφές του.
*Ο <font color="black">τυμπανισμός</font> (δηλαδή η συσσώρευση αερίων στο έντερο) και αποτελεί την συνηθέστερη μορφή κολικων. Τα έντερα διογκώνονται λόγω των αερίων με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος.
+
*Ο <font color="black">κολικός που προκαλείται από σκληρή μάζα φαγητού ή από φράξιμο του παχέος εντέρου</font> στο στενότερο σημείο του (υπακτικός κολικός). Ένα είδος αυτού του τύπου κολικού είναι ο αμμώδης κολικός, που προκαλείται από κατάποση χώματος, το οποίο εναποτίθεται στα τοιχώματα του εντέρου. Η συνηθέστερη αιτία υπακτικού κολικού είναι η έλλειψη άσκησης.
+
*Η <font color="black">εντερική καταστροφή</font>, κατά την οποία τα έντερα στρίβουν. Ορισμένες φορές η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με έγκαιρη χειρουργική επέμβαση, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η πρόγνωση δεν είναι καλή.
+
  
Ο [[Ασθένειες ιπποειδών |κολικός]] προκαλείται συνήθως από κακής ποιότητας χόρτο ή από λανθασμένη δίαιτα, διατροφή. Το άλογο που πάσχει από κολικό, κοιτάζει συνεχώς την κοιλιά του. Εάν ο πόνος είναι έντονος, το άλογο αρχίζει να ξύνει τις οπλές του στο δάπεδο του χωρίσματος και να χοροπηδά ή να κυλιέται στο χώρισμα. Ενημερώστε αμέσως τον κτηνίατρο. Όσο περιμένετε την επίσκεψη του κτηνίατρου, τοποθετήστε το άλογο σε ένα άνετο χώρισμα με μαλακό δάπεδο ή βγάλτε το βόλτα περπατώντας αργά. Το άλογο δεν πρέπει να φάει πριν φτάσει ο κτηνίατρος.
+
*Η δυσπεψία αποτελεί για τα ιπποειδή μια οξεία κατάσταση που εκδηλώνεται με κολικό, τον <span style="font-weight:bold;">κολικό δυσπεψίας.</span>
 +
*Οι διαταραχές της λειτουργίας του νευροφυτικού συστήματος με συνέπεια τις έντονες περισταλτικές κινήσεις των εντέρων αποτελούν την αιτία του <span style="font-weight:bold;">σπασμωδικού κολικού.</span> Τα ιπποειδή έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία στη λειτουργία του νευροφυτικού τους συστήματος, το οποίο επηρεάζεται εύκολα από τις ατμοσφαιρικές μεταβολές και άλλες εξωτερικές επιδράσεις. Ο σπασμωδικός κολικός προκαλείται και από την κατανάλωση παγωμένων τροφών ή την απότομη ψύξη της κοιλιάς του ζώου (κολικός ψύξης).
 +
*Η συγκέντρωση αερίων μαζί με τη στάση της τροφής στα έντερα χαρακτηρίζουν τον <span style="font-weight:bold;">κολικό κοπρόστασης ή τυμπανικό κολικό.</span> Τα αέρια συγκεντρώνονται στην πυελική καμπή του μεγάλου κόλου, στη βάση του τυφλού εντέρου και στην τελική μοίρα του κόλου.
 +
*Η υπερβολική λήψη τροφής και η πρόκληση γαστρικού φόρτου προκαλεί τον <span style="font-weight:bold;">κολικό γαστρικού φόρτου.</span>
 +
*Η στροφή του εντέρου κατά τον επιμήκη του άξονα και ο εγκολεασμός προκαλούν ομώνυμες μορφές κολικού.
 +
*Τα ανευρύσματα των μεσεντέριων αρτηριών λόγω παρασίτωσης από στρογγύλους αποτελούν αιτία του θρομβοεμβολικού κολικού, ο οποίος είναι πολύ σοβαρός.
 +
*Η κατανάλωση αλλοιωμένων τροφών προκαλεί τον κολικό δηλητηρίασης.
  
Ο κολικός είναι η Νο1 αιτία θανάτου των αλόγων. Ο κολικός μπορεί να είναι από ήπιος μέχρι πολύ σοβαρός, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η ζωή του αλόγου μπορεί να απειληθεί άμεσα, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, γι’αυτό σημαντικό ρόλο παίζει η έγκαιρη διάγνωση του κολικού και η αναζήτηση κτηνιατρικής βοήθειας το συντομότερο δυνατό.
+
Όσον αφορά στα συμπτώματα ο κολικός εμφανίζεται με έντονη ανησυχία. Το [[κατάλογος ζώων |ζώο]] γυρίζει ασταμάτητα στο [[Σταβλικές εγκαταστάσεις ιπποειδών |στάβλο]], κοιτάζει διαρκώς την κοιλιά του, ξύνει με τα εμπρόσθια άκρα το έδαφος, κυλιέται κάτω και βογγά. Αυτά είναι τα γενικά συμπτώματα του κολικού άλλοτε πολύ και άλλοτε λιγότερο έντονα ανάλογα με το αίτιο, στο οποίο οφείλεται.
 +
 
 +
Η διάγνωση του αιτίου του κολικού έχει μεγάλη σημασία, προκειμένου να εφαρμοσθεί η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή το συντομότερο δυνατό και να απαλλαγεί το ζώο από τον πόνο και τους επακόλουθους κινδύνους από την αγωνιώδη συμπεριφορά του με τα κυλίσματα στο έδαφος κ.λπ.
 +
 
 +
Πολύ έντονα και επίμονα είνια τα συμπτώματα στο θρομβοεμβολικό κολικό και τους κολικούς στροφής και εγκολεασμού του εντέρου. Τα συμπτώματα επιμένουν παρά τη χορήγηση παυσίπονων φαρμάκων. Πολλές φορές και ο σπασμωδικός κολικός εκδηλώνεται με έντονα συμπτώματα. Αντίθετα στον κολικό δηλητηρίασης τα συμπτώματα είναι συνήθως ασθενή.
 +
 
 +
Σε ορισμένες μορφές κολικού εμφανίζονται και ιδιαίτερα συμπτώματα. Στο σπασμωδικό κολικό ακούγονται έντονοι βορβορυγμοί ακόμη κι από μακριά χωρίς ακουστικά.
 +
 
 +
Στον κολικό κοπρόστασης παρατηρείται απουσία κοπράνων ή αυτά είναι λίγα και σκληρά και καλυμμένα με βλέννα, ενώ σε λίγο παρατηρείται και τυμπανισμός. Στον κολικό γαστρικού φόρτου τα συμπτώματα είναι αγωνιώδη.
 +
 
 +
Στον κολικό δηλητηρίασης παρατηρούνται συνήθως μυϊκοί τρόμοι και υποθερμία, ενώ τα συμπτώματα είναι σχετικά ασθενή.
 +
 
 +
Η διάγνωση των αιτιών του κολικού βοηθείται σημαντικά με την ψηλάφηση από το απευθυσμένο για τη διαπίστωση ορισμένων αιτιών, όπως κοπρομάζας, στροφής, εγκολεασμού του εντέρου κ.λπ.
 +
 
 +
Η εξέταση των βλεννογόνων οδηγεί στη διαπίστωση τυχόν συμφορητικών καταστάσεων και η εξέταση του σφυγμού στη διαπίστωση της γενικής κατάστασης του οργανισμού του ζώου από άποψη δυνάμεων αντίστασης.
 +
 
 +
Για τη θεραπεία το συντομότερο πρέπει αν χορηγείται ένα παυσίπονο φάρμακο ενδοφλεβίως και η παραπέρα θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο του κολικού. Πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στη διάγνωση του αιτίου, γιατί ορισμένα φάρμακα, ενώ είναι αποτελεσματικά για μια μορφή κολικού, είναι επικίνδυνα ή ακόμη και θανατηφόρα για άλλη μορφή.
 +
 
 +
Στους κολικού δυσπεψίας, κοπρόστασης και γαστρικού φόρτου χορηγούνται καθαρτικά (παραφινέλαιο, ρετσινόλαδο, θειικό νάτριο, θειική μαγνησία κ.λπ.) και γίνονται κλύσματα. Όταν κρίνεται σκόπιμο από τον κτηνίατρο, χορηγείται κάσκαρα ή πιλοκαρπίνη ή αρεκολίνη ενδομυϊκώς.
 +
 
 +
Στον [[ασθένειες ιπποειδών |κολικό δηλητηρίασης]] χορηγούνται αντιτοξικοί παράγοντες (οροί γλυκόζης και φυσιολογικός ενδοφλεβίως, αντισταμινικά κ.λπ.)
  
Αν και τα άλογα εμφανίζουν προδιάθεση για τη συγκεκριμένη ασθένεια, λόγω της ανατομίας και της λειτουργίας του γαστρεντερικού τους συστήματος, σημαντικό ρόλο παίζει η διαχείριση των ζώων στην πρόληψη του κολικού. Δε μπορούν όλα τα περιστατικά βέβαια να αποφευχθούν, αλλά μπορεί να μειωθεί κατά πολύ η πιθανότητα εμφάνισης του κολικού, ακολουθώντας τις οδηγίες του AAEP (American Association of Equine Practitioners). Οι οδηγίες προς τους ιδιοκτήτες των αλόγων είναι οι εξής:
 
 
[[Image:Κολικός αλόγου II.jpg|thumb|px100|Συχνό σύμπτωμα του κολικού είναι η περιστροφή του αλόγου πάνω στη ραχη του]]
 
[[Image:Κολικός αλόγου II.jpg|thumb|px100|Συχνό σύμπτωμα του κολικού είναι η περιστροφή του αλόγου πάνω στη ραχη του]]
  
*Να ακολουθείτε συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής και καθημερινής άσκησης του αλόγου σας και μην το αλλάζετε.
+
Στο σπασμωδικό κολικό συνήθως είναι αρκετή η χορήγηση των παυσίπονων φαρμάκων, τα οποία συνήθως έχουν και σπασμολυτικές ιδιότητες. Όταν ο κολικός επιμένει, χορηγείται ατροπίνη υποδορίως.
*Δίνετε τροφή άριστης ποιότητας, πλούσια σε φυτικές ίνες.
+
 
*Αποφεύγετε να ταΐζετε μεγάλη ποσότητα δημητριακών και ενεργειακά συμπληρώματα (τουλάχιστον η μισή ενέργεια του αλόγου πρέπει να προσλαμβάνεται από το άχυρο ή τη βόσκηση. Τα 2/3 της ενέργειας πρέπει να παρέχεται από χονδροειδείς και το υπόλοιπο από συμπυκνωμένες τροφές).
+
Εκτός από τις παραπάνω ειδικές αγωγές γενικά στους κολικούς όλων των μορφών πρέπει να γίνεται καρδιοτόνωση. Το ζώο πρέπει να διατηρείται σε περιβάλλον με άφθονη στρωμνή και ζεστό κατά το χειμώνα, να γίνονται εντριβές στην κοιλιά του με χόρτο ή ένα μάλλινο ύφασμα και να οδηγείται σε περπάτημα. Στις περιπτώσεις που οι βλεννογόνοι είναι συμπεφορημένοι πρέπει να γίνεται αφαίμαξη.
*Χωρίστε την ημερήσια ποσότητα τροφής σε 2 ή 3 γεύματα, μην ταΐζετε μόνο μία φορά και υπερφορτώνετε το στομάχι του αλόγου. Το άχυρο καλύτερα να δίνεται κατά βούληση.
+
 
*Υιοθετείστε ένα σωστό πρόγραμμα αποπαρασίτωσης με τη βοήθεια του κτηνιάτρου.
+
Η πρόληψη των κολικών έχει ιδιαίτερη σημασία για τα ιπποειδή. Το κανονικό σιτηρέσιο και η χορήγησή του όσο είναι δυνατό σε σταθερά χρονικά διαστήματα, το κανονικό πότισμα και η αποφυγή χορήγησης αλλοιωμένων ή ευρωτιωμένων τροφών αποτελούν τον καλύτερο τρόπο πρόληψης των κολικών.
*Ασκείτε το ζώο σας καθημερινά αλλά μην υπερβάλλετε, να αυξάνετε σταδιακά την ένταση της άσκησης.
+
 
*Το [[Ιπποειδή |άλογο]] πρέπει να έχει πάντα στη διάθεσή του καθαρό και φρέσκο νερό. Μόνη εξαίρεση είναι μετά από έντονη άσκηση, που πρέπει να παρέχονται μικρές ποσότητες χλιαρού νερού μέχρι να χαλαρώσει το ζώο.
+
Σε ορισμένα ιπποφορβεία κατά τους ψυχρούς μήνες, μια φορά την εβδομάδα, διαβρέχουν τον καρπό του σιτηρεσίου με αφέψημα λινοσπόρου. Αυτό ευνοεί σημαντικά τις πεπτικές λειτουργίες των εντέρων και αποφεύγονται έτσι ορισμένες μορφές κολικών, που συμβαίνουν συχνά στα ιπποειδή.
*Μην τοποθετείτε την τροφή στο έδαφος, ειδικά αν είναι υγρό.
+
 
*Να ελέγχετε το σανό, τη βοσκή και το περιβάλλον του στάβλου για πιθανές τοξικές ουσίες, επικίνδυνα έντομα, τοξικά φυτά και ξένα σώματα που μπορεί να φαγωθούν από το άλογο.
+
Η τακτική αποπαρασίτωση όλων των ζώων της [[εκτροφή ιπποειδών |εκτροφής]] με τη χορήγηση των κατάλληλων αντιπαρασιτικών φαρμάκων είναι γεγονός ότι συντελεί στην πρόληψη του θρομβοεμβολικού κολικού και ορισμένων κολικών άλλης μορφής.
*Περιορίστε το stress του αλόγου σας. Τα ζώα που βιώνουν συχνές αλλαγές του περιβάλλοντός τους και μεγάλο φόρτο εργασίας, έχουν μεγαλύτερο ρίσκο να αποκτήσουν προβλήματα του γαστρεντερικού τους συστήματος. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται κατά τη μεταφορά των αλόγων και τη μετακίνησή τους σε νέο περιβάλλον, όπως στην περίπτωση των επιδείξεων.
+
  
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Ιπποειδή| ]]
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Ιπποειδή| ]]
Γραμμή 30: Γραμμή 51:
 
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 +
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
 +
<references>
 +
 +
<ref name="Ασθένειες ιπποειδών"> "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα </ref>
 +
 +
</references>
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 +
__NOTOC__

Τελευταία αναθεώρηση της 13:13, 9 Ιουλίου 2015

Άλογο προσβεβλημένο από κολικό

Ο κολικός [1] είναι κοιλιακός πόνος, ο οποίος εδράζεται κυρίως στα όργανα του πεπτικού συστήματος και παρουσιάζεται περισσότερο στα ιπποειδή.

Τα αίτια του κολικού είναι ποικίλα και χαρακτηρίζουν διάφορες καταστάσεις που αποτελούν και τις μορφές του.

  • Η δυσπεψία αποτελεί για τα ιπποειδή μια οξεία κατάσταση που εκδηλώνεται με κολικό, τον κολικό δυσπεψίας.
  • Οι διαταραχές της λειτουργίας του νευροφυτικού συστήματος με συνέπεια τις έντονες περισταλτικές κινήσεις των εντέρων αποτελούν την αιτία του σπασμωδικού κολικού. Τα ιπποειδή έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία στη λειτουργία του νευροφυτικού τους συστήματος, το οποίο επηρεάζεται εύκολα από τις ατμοσφαιρικές μεταβολές και άλλες εξωτερικές επιδράσεις. Ο σπασμωδικός κολικός προκαλείται και από την κατανάλωση παγωμένων τροφών ή την απότομη ψύξη της κοιλιάς του ζώου (κολικός ψύξης).
  • Η συγκέντρωση αερίων μαζί με τη στάση της τροφής στα έντερα χαρακτηρίζουν τον κολικό κοπρόστασης ή τυμπανικό κολικό. Τα αέρια συγκεντρώνονται στην πυελική καμπή του μεγάλου κόλου, στη βάση του τυφλού εντέρου και στην τελική μοίρα του κόλου.
  • Η υπερβολική λήψη τροφής και η πρόκληση γαστρικού φόρτου προκαλεί τον κολικό γαστρικού φόρτου.
  • Η στροφή του εντέρου κατά τον επιμήκη του άξονα και ο εγκολεασμός προκαλούν ομώνυμες μορφές κολικού.
  • Τα ανευρύσματα των μεσεντέριων αρτηριών λόγω παρασίτωσης από στρογγύλους αποτελούν αιτία του θρομβοεμβολικού κολικού, ο οποίος είναι πολύ σοβαρός.
  • Η κατανάλωση αλλοιωμένων τροφών προκαλεί τον κολικό δηλητηρίασης.

Όσον αφορά στα συμπτώματα ο κολικός εμφανίζεται με έντονη ανησυχία. Το ζώο γυρίζει ασταμάτητα στο στάβλο, κοιτάζει διαρκώς την κοιλιά του, ξύνει με τα εμπρόσθια άκρα το έδαφος, κυλιέται κάτω και βογγά. Αυτά είναι τα γενικά συμπτώματα του κολικού άλλοτε πολύ και άλλοτε λιγότερο έντονα ανάλογα με το αίτιο, στο οποίο οφείλεται.

Η διάγνωση του αιτίου του κολικού έχει μεγάλη σημασία, προκειμένου να εφαρμοσθεί η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή το συντομότερο δυνατό και να απαλλαγεί το ζώο από τον πόνο και τους επακόλουθους κινδύνους από την αγωνιώδη συμπεριφορά του με τα κυλίσματα στο έδαφος κ.λπ.

Πολύ έντονα και επίμονα είνια τα συμπτώματα στο θρομβοεμβολικό κολικό και τους κολικούς στροφής και εγκολεασμού του εντέρου. Τα συμπτώματα επιμένουν παρά τη χορήγηση παυσίπονων φαρμάκων. Πολλές φορές και ο σπασμωδικός κολικός εκδηλώνεται με έντονα συμπτώματα. Αντίθετα στον κολικό δηλητηρίασης τα συμπτώματα είναι συνήθως ασθενή.

Σε ορισμένες μορφές κολικού εμφανίζονται και ιδιαίτερα συμπτώματα. Στο σπασμωδικό κολικό ακούγονται έντονοι βορβορυγμοί ακόμη κι από μακριά χωρίς ακουστικά.

Στον κολικό κοπρόστασης παρατηρείται απουσία κοπράνων ή αυτά είναι λίγα και σκληρά και καλυμμένα με βλέννα, ενώ σε λίγο παρατηρείται και τυμπανισμός. Στον κολικό γαστρικού φόρτου τα συμπτώματα είναι αγωνιώδη.

Στον κολικό δηλητηρίασης παρατηρούνται συνήθως μυϊκοί τρόμοι και υποθερμία, ενώ τα συμπτώματα είναι σχετικά ασθενή.

Η διάγνωση των αιτιών του κολικού βοηθείται σημαντικά με την ψηλάφηση από το απευθυσμένο για τη διαπίστωση ορισμένων αιτιών, όπως κοπρομάζας, στροφής, εγκολεασμού του εντέρου κ.λπ.

Η εξέταση των βλεννογόνων οδηγεί στη διαπίστωση τυχόν συμφορητικών καταστάσεων και η εξέταση του σφυγμού στη διαπίστωση της γενικής κατάστασης του οργανισμού του ζώου από άποψη δυνάμεων αντίστασης.

Για τη θεραπεία το συντομότερο πρέπει αν χορηγείται ένα παυσίπονο φάρμακο ενδοφλεβίως και η παραπέρα θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο του κολικού. Πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στη διάγνωση του αιτίου, γιατί ορισμένα φάρμακα, ενώ είναι αποτελεσματικά για μια μορφή κολικού, είναι επικίνδυνα ή ακόμη και θανατηφόρα για άλλη μορφή.

Στους κολικού δυσπεψίας, κοπρόστασης και γαστρικού φόρτου χορηγούνται καθαρτικά (παραφινέλαιο, ρετσινόλαδο, θειικό νάτριο, θειική μαγνησία κ.λπ.) και γίνονται κλύσματα. Όταν κρίνεται σκόπιμο από τον κτηνίατρο, χορηγείται κάσκαρα ή πιλοκαρπίνη ή αρεκολίνη ενδομυϊκώς.

Στον κολικό δηλητηρίασης χορηγούνται αντιτοξικοί παράγοντες (οροί γλυκόζης και φυσιολογικός ενδοφλεβίως, αντισταμινικά κ.λπ.)

Συχνό σύμπτωμα του κολικού είναι η περιστροφή του αλόγου πάνω στη ραχη του

Στο σπασμωδικό κολικό συνήθως είναι αρκετή η χορήγηση των παυσίπονων φαρμάκων, τα οποία συνήθως έχουν και σπασμολυτικές ιδιότητες. Όταν ο κολικός επιμένει, χορηγείται ατροπίνη υποδορίως.

Εκτός από τις παραπάνω ειδικές αγωγές γενικά στους κολικούς όλων των μορφών πρέπει να γίνεται καρδιοτόνωση. Το ζώο πρέπει να διατηρείται σε περιβάλλον με άφθονη στρωμνή και ζεστό κατά το χειμώνα, να γίνονται εντριβές στην κοιλιά του με χόρτο ή ένα μάλλινο ύφασμα και να οδηγείται σε περπάτημα. Στις περιπτώσεις που οι βλεννογόνοι είναι συμπεφορημένοι πρέπει να γίνεται αφαίμαξη.

Η πρόληψη των κολικών έχει ιδιαίτερη σημασία για τα ιπποειδή. Το κανονικό σιτηρέσιο και η χορήγησή του όσο είναι δυνατό σε σταθερά χρονικά διαστήματα, το κανονικό πότισμα και η αποφυγή χορήγησης αλλοιωμένων ή ευρωτιωμένων τροφών αποτελούν τον καλύτερο τρόπο πρόληψης των κολικών.

Σε ορισμένα ιπποφορβεία κατά τους ψυχρούς μήνες, μια φορά την εβδομάδα, διαβρέχουν τον καρπό του σιτηρεσίου με αφέψημα λινοσπόρου. Αυτό ευνοεί σημαντικά τις πεπτικές λειτουργίες των εντέρων και αποφεύγονται έτσι ορισμένες μορφές κολικών, που συμβαίνουν συχνά στα ιπποειδή.

Η τακτική αποπαρασίτωση όλων των ζώων της εκτροφής με τη χορήγηση των κατάλληλων αντιπαρασιτικών φαρμάκων είναι γεγονός ότι συντελεί στην πρόληψη του θρομβοεμβολικού κολικού και ορισμένων κολικών άλλης μορφής.




Βιβλιογραφία

  1. "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα