Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μπάμιας Αδρομυκώσεις"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Προσβολή φύλλου μπάμιας από Αδρομυκώσεις.jpg|thumb|px100|Προσβολή φύλλου μπάμιας από Αδρομυκώσεις]]
 
[[Image:Προσβολή φύλλου μπάμιας από Αδρομυκώσεις.jpg|thumb|px100|Προσβολή φύλλου μπάμιας από Αδρομυκώσεις]]
Οι αδρομυκώσεις οφείλονται στο φουζάριο (Fuzarium oxysporum f.sp.capsici) και στο βερτισίλλιο (Verticillium dahliae). Πρόκειται για παθογόνα που ζουν στο [[Εδαφικές συνθήκες μπάμιας|έδαφος]] και προκαλούν σοβαρές ζημιές στα προσβεβλημένα [[Μπάμια φυτό|φυτά]]. Το φυτό εμφανίζεται χλωρωτικό και καχεκτικό. Τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μπάμιας|φύλλα]] συστρέφονται προς το εσωτερικό τους. Ο μύκητας υπάρχει στο έδαφος και η προσβολή αναπτύσσεται σε συνθήκες υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η ανάπτυξη του μύκητα ευνοείται σε [[Κλιματικές συνθήκες μπάμιας|θερμοκρασία]] 21<sup>o</sup>C, δηλαδή το παθογόνο αναπτύσσεται από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο, όταν στο έδαφος υπάρχει αρκετή υγρασία. Η [[Ασθένειες μπάμιας|ασθένεια]] αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος μέσω της βελτίωσης της στράγγισης του εδάφους. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Η ηλιοαπολύμανση τους καλοκαιρινούς μήνες, την επόμενη χρονιά από την καλλιέργεια με μπάμια μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πληθυσμού των παθογόνων.  
+
Οι [[αδρομυκώσεις]] οφείλονται στο [[Φουζαρίωση|φουζάριο]] (Fuzarium oxysporum f.sp.capsici) και στο [[Βερτισιλλίωση|βερτισίλλιο]] (Verticillium dahliae). Πρόκειται για παθογόνα που ζουν στο [[Εδαφικές συνθήκες μπάμιας|έδαφος]] και προκαλούν σοβαρές ζημιές στα προσβεβλημένα [[Μπάμια φυτό|φυτά]]. Το φυτό εμφανίζεται χλωρωτικό και καχεκτικό. Τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μπάμιας|φύλλα]] συστρέφονται προς το εσωτερικό τους. Ο [[Μύκητες|μύκητας]] υπάρχει στο έδαφος και η προσβολή αναπτύσσεται σε συνθήκες υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η ανάπτυξη του μύκητα ευνοείται σε [[Κλιματικές συνθήκες μπάμιας|θερμοκρασία]] 21<sup>o</sup>C, δηλαδή το παθογόνο αναπτύσσεται από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο, όταν στο έδαφος υπάρχει αρκετή υγρασία. Η [[Ασθένειες μπάμιας|ασθένεια]] αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος μέσω της βελτίωσης της στράγγισης του εδάφους. Η εφαρμογή 3-4ετούς [[Αμειψισπορά|αμειψισποράς]], η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Η [[ηλιοαπολύμανση]] τους καλοκαιρινούς μήνες, την επόμενη χρονιά από την καλλιέργεια με μπάμια μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πληθυσμού των παθογόνων.  
  
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
 
[[είναι ασθένεια της::Μπάμια φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια της::Μπάμια φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Μπάμια φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Μπάμια φυτό| ]]
 +
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Αδρομυκώσεις| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 14:45, 2 Αυγούστου 2013

Προσβολή φύλλου μπάμιας από Αδρομυκώσεις

Οι αδρομυκώσεις οφείλονται στο φουζάριο (Fuzarium oxysporum f.sp.capsici) και στο βερτισίλλιο (Verticillium dahliae). Πρόκειται για παθογόνα που ζουν στο έδαφος και προκαλούν σοβαρές ζημιές στα προσβεβλημένα φυτά. Το φυτό εμφανίζεται χλωρωτικό και καχεκτικό. Τα φύλλα συστρέφονται προς το εσωτερικό τους. Ο μύκητας υπάρχει στο έδαφος και η προσβολή αναπτύσσεται σε συνθήκες υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η ανάπτυξη του μύκητα ευνοείται σε θερμοκρασία 21oC, δηλαδή το παθογόνο αναπτύσσεται από την άνοιξη μέχρι και το φθινόπωρο, όταν στο έδαφος υπάρχει αρκετή υγρασία. Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος μέσω της βελτίωσης της στράγγισης του εδάφους. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Η ηλιοαπολύμανση τους καλοκαιρινούς μήνες, την επόμενη χρονιά από την καλλιέργεια με μπάμια μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πληθυσμού των παθογόνων.