Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια φασολιάς Ιός του μωσαϊκού φασολιάς"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με ' είν...')
 
 
(4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 +
[[Image:Προσβολή φύλλου φασολιάς από Ιό του μωσαϊκού.jpeg|thumb|200px|Προσβολή φύλλου φασολιάς από Ιό του μωσαϊκού]]
 +
Ο [[Ιοί|ιός]] του κοινού μωσαïκού της φασολιάς (BCMV) ανήκει στο γένος Potyvirus. Είναι ένας ιός με εύκαμπτα νηματοειδή ιοσωμάτια μήκους 750 nm και πλάτους 12 -15 nm,που περιέχει RNA μονής αλυσίδας. Μεταδίδεται μηχανικά, με μερικά είδη [[Εχθρός φασολιάς Αφίδες|αφίδων]] και διαμέσου του σπόρου και της γύρης. Στη φύση περιορίζεται κυρίως στα είδη Phaseolus, ιδιαίτερα στο Phaseolus vulgaris σε κάθε περιοχή όπου αυτό αναπτύσσεται. Στο Phaseolus vulgaris εμφανίζονται δύο είδη συμπτωμάτων που εξαρτώνται από τη φυλή του ιού και το γονότυπο του ξενιστή. Το ‘’κοινό μωσαïκό’’ που σχετίζεται με τη δυσμορφία των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά φασολιάς|φύλλων]] και η ‘’μαύρη ρίζα’’ που χαρακτηρίζεται από διασυστηματική νέκρωση και θάνατο του [[Φασολιά|φυτού]]. Ο ιός προκαλεί μωσαïκό στα περισσότερα είδη του γένους Phaseolous. Στο P. vulgaris και στο P. coccineus, οι ανθεκτικές ποικιλίες εμφανίζουν μωσαϊκό και δυσμορφία των φύλλων, ενώ οι ευαίσθητες εμφανίζουν ‘’σχήμα τριαντάφυλλου’’ στα κατώτερα φύλλα, μωσαϊκό, δυσμορφία των φύλλων και του περικαρπίου των λοβών ή του σπόρου. Αυτές που φέρουν το κυρίαρχο ανθεκτικό γονίδιο της υπερευπάθειας αντιδρούν με νέκρωση των νεύρων, ‘’μαύρη ρίζα’’ και τελικά νεκρώνονται σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 26 οC. Το υψηλό ποσοστό της μετάδοσης με το σπόρο είναι ενδεχομένως ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει την εμφάνιση της αρχικής προσβολής της [[Καλλιέργεια φασολιάς|καλλιέργειας]] και την παγκόσμια διάδοση του ιού. Ανάλογα με το γονότυπο της φασολιάς και τη φυλή του ιού που μολύνει περισσότερο από το 83% του σπόρου που παράγεται από τα μολυσμένα φυτά, μπορεί να δώσει φυτά με συμπτώματα μωσαϊκού. Η μετάδοση με το σπόρο του ιού μειώνεται στα φυτά που μολύνονται μετά την άνθηση. Ο ιός βρίσκεται στο έμβρυο και είναι ανενεργός στο κάλυμμα του σπόρου μετά την ωρίμανση. Ο ιός επίσης μπορεί να μολύνει το σπόρο μέσω της γύρης. Ο ιός του κοινού μωσαϊκού της φασολιάς αντιμετωπίζεται με τους ακόλουθους τρόπους:
  
 +
* Με τη χρήση ανθεκτικών [[Ποικιλίες φασολιάς|ποικιλιών]].
  
 +
* Με τη χρήση υγιούς [[Πολλαπλασιαστικό υλικό|πολλαπλασιαστικού υλικού]] και σπόρων από υγιείς καλλιέργειες.
  
 +
* Με [[Καταπολέμηση ζιζανίων φασολιάς|καταστροφή των ζιζανίων]] και παλαιών φυτών.
  
 +
* Με την εκρίζωση προσβεβλημένων φυτών.
 +
 +
* Με αντιμετώπιση των [[Αφίδες|αφίδων]] που είναι φορείς του ιού.
 +
 +
* Με [[Αμειψισπορά|αμειψισπορά]] με είδη που δεν προσβάλλονται από τον ιό αυτό.
  
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
Γραμμή 9: Γραμμή 19:
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Φασολιά| ]]
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Φασολιά| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Φασόλι| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Φασόλι| ]]
 +
[[είναι ασθένεια της::Φασολιά θερμοκηπίου| ]]
 +
[[είναι ασθένεια του φυτού::Φασολιά θερμοκηπίου| ]]
 +
[[είναι ασθένεια του καρπού::Φασόλι θερμοκηπίου| ]]
 +
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Ιολογικές ασθένειες φυτών| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 10:30, 30 Δεκεμβρίου 2013

Προσβολή φύλλου φασολιάς από Ιό του μωσαϊκού

Ο ιός του κοινού μωσαïκού της φασολιάς (BCMV) ανήκει στο γένος Potyvirus. Είναι ένας ιός με εύκαμπτα νηματοειδή ιοσωμάτια μήκους 750 nm και πλάτους 12 -15 nm,που περιέχει RNA μονής αλυσίδας. Μεταδίδεται μηχανικά, με μερικά είδη αφίδων και διαμέσου του σπόρου και της γύρης. Στη φύση περιορίζεται κυρίως στα είδη Phaseolus, ιδιαίτερα στο Phaseolus vulgaris σε κάθε περιοχή όπου αυτό αναπτύσσεται. Στο Phaseolus vulgaris εμφανίζονται δύο είδη συμπτωμάτων που εξαρτώνται από τη φυλή του ιού και το γονότυπο του ξενιστή. Το ‘’κοινό μωσαïκό’’ που σχετίζεται με τη δυσμορφία των φύλλων και η ‘’μαύρη ρίζα’’ που χαρακτηρίζεται από διασυστηματική νέκρωση και θάνατο του φυτού. Ο ιός προκαλεί μωσαïκό στα περισσότερα είδη του γένους Phaseolous. Στο P. vulgaris και στο P. coccineus, οι ανθεκτικές ποικιλίες εμφανίζουν μωσαϊκό και δυσμορφία των φύλλων, ενώ οι ευαίσθητες εμφανίζουν ‘’σχήμα τριαντάφυλλου’’ στα κατώτερα φύλλα, μωσαϊκό, δυσμορφία των φύλλων και του περικαρπίου των λοβών ή του σπόρου. Αυτές που φέρουν το κυρίαρχο ανθεκτικό γονίδιο της υπερευπάθειας αντιδρούν με νέκρωση των νεύρων, ‘’μαύρη ρίζα’’ και τελικά νεκρώνονται σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 26 οC. Το υψηλό ποσοστό της μετάδοσης με το σπόρο είναι ενδεχομένως ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει την εμφάνιση της αρχικής προσβολής της καλλιέργειας και την παγκόσμια διάδοση του ιού. Ανάλογα με το γονότυπο της φασολιάς και τη φυλή του ιού που μολύνει περισσότερο από το 83% του σπόρου που παράγεται από τα μολυσμένα φυτά, μπορεί να δώσει φυτά με συμπτώματα μωσαϊκού. Η μετάδοση με το σπόρο του ιού μειώνεται στα φυτά που μολύνονται μετά την άνθηση. Ο ιός βρίσκεται στο έμβρυο και είναι ανενεργός στο κάλυμμα του σπόρου μετά την ωρίμανση. Ο ιός επίσης μπορεί να μολύνει το σπόρο μέσω της γύρης. Ο ιός του κοινού μωσαϊκού της φασολιάς αντιμετωπίζεται με τους ακόλουθους τρόπους:

  • Με την εκρίζωση προσβεβλημένων φυτών.
  • Με αντιμετώπιση των αφίδων που είναι φορείς του ιού.
  • Με αμειψισπορά με είδη που δεν προσβάλλονται από τον ιό αυτό.