Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λεμόνι"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Ο καρπός του λεμονιού.jpg|thumb|px100|Ο καρπός του λεμονιού]]
 
[[Image:Ο καρπός του λεμονιού.jpg|thumb|px100|Ο καρπός του λεμονιού]]
 +
 +
Με άρωμα αιθέριο και γεύση μοναδική, το λεμόνι έχει γράψει ιστορία, κατακτώντας την υφήλιο. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στην αρχαιότητα, το αναφέρει ο Ρωμαίος φιλόσοφος Πλίνιος στη «Φυσική ιστορία» ως το πλέον γνωστό εσπεριδοειδές στη Μεσόγειο.
 +
 +
Στην πραγματικότητα πρόκειται για διασταύρωση του [[Μανταρίνι |μανταρινιού]] και του [[Κίτρο |κίτρου]], χωρίς όμως να γνωρίζουμε ακριβή ημερομηνία προέλευσης. Από τότε μέχρι σήμερα όλοι αναγνωρίζουν τις [[Διατροφική αξία λεμονιού |θεραπευτικές και ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητές του]] <ref name="Λεμόνι II"/>. Από τον Ιπποκράτη μέχρι το Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό, το χρησιμοποιούσαν για την καταπολέμηση του σκορβούτου λόγω της μεγάλης ποσότητας βιταμίνης C που περιέχει. Η εποχή του λεμονιού, όπως και όλων των εσπεριδοειδών, είναι ο χειμώνας, ωστόσο πλέον το βρίσκουμε όλο το χρόνο. Χρησιμοποιείται πολύ στη μαγειρική, καθώς ο χυμός του αποτελεί βασικό συστατικό σε σαλάτες, φαγητά με ψάρι και κρέας, καθώς προσδίδει μια ιδιαίτερη όξινη νοστιμάδα. Τέλος, το χρησιμοποιούμε και στη ζαχαροπλαστική δημιουργώντας από την αγαπημένη σε όλους δροσιστική λεμονάδα μέχρι την παρασκευή λικέρ, μαρμελάδας, κέικ και άλλων γαστρονομικών δημιουργιών.
  
 
Το λεμόνι <ref name="Λεμόνι"/> είναι ο καρπός του υβριδικού δέντρου που ονομάζεται λεμονιά (επιστ. Κιτρέα η λεμονέα, Citrus × limon) και ανήκει στην οικογένεια των Ρυτοειδών (Rutaceae) (= [[Εσπεριδοειδή |εσπεριδοειδών]] (Hesperidaceae)). Ο [[Καρπός εσπεριδοειδών |καρπός]] αυτός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρόλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος του καρπού και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στη μαγειρική. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια τη χαρακτηριστική ξινή τους γεύση και pH από 2 μέχρι 3. Αυτή η οξύτητα καθιστά το λεμόνι φθηνό και εύκολα διαθέσιμο υλικό για χρήση σε εκπαιδευτικά πειράματα χημείας.
 
Το λεμόνι <ref name="Λεμόνι"/> είναι ο καρπός του υβριδικού δέντρου που ονομάζεται λεμονιά (επιστ. Κιτρέα η λεμονέα, Citrus × limon) και ανήκει στην οικογένεια των Ρυτοειδών (Rutaceae) (= [[Εσπεριδοειδή |εσπεριδοειδών]] (Hesperidaceae)). Ο [[Καρπός εσπεριδοειδών |καρπός]] αυτός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρόλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος του καρπού και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στη μαγειρική. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια τη χαρακτηριστική ξινή τους γεύση και pH από 2 μέχρι 3. Αυτή η οξύτητα καθιστά το λεμόνι φθηνό και εύκολα διαθέσιμο υλικό για χρήση σε εκπαιδευτικά πειράματα χημείας.
Γραμμή 13: Γραμμή 17:
 
Για την αποθήκευση και συντήρηση εσπεριδοειδών δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο. [[Αποθήκευση και συντήρηση εσπεριδοειδών]].
 
Για την αποθήκευση και συντήρηση εσπεριδοειδών δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο. [[Αποθήκευση και συντήρηση εσπεριδοειδών]].
  
{{{top_heading|==}}}Διατροφική αξία λεμονιού{{{top_heading|==}}}
+
{{{top_heading|==}}}[[Διατροφική αξία λεμονιού]]{{{top_heading|==}}}
[[Image:Διατροφική αξία λεμονιού.jpg|thumb|px100|Χυμός λεμονιού]]
+
{{:Διατροφική αξία λεμονιού|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
 
+
Με άρωμα αιθέριο και γεύση μοναδική, το λεμόνι έχει γράψει ιστορία, κατακτώντας την υφήλιο. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στην αρχαιότητα, το αναφέρει ο Ρωμαίος φιλόσοφος Πλίνιος στη «Φυσική ιστορία» ως το πλέον γνωστό εσπεριδοειδές στη Μεσόγειο.
+
 
+
Στην πραγματικότητα πρόκειται για διασταύρωση του [[Μανταρίνι |μανταρινιού]] και του [[Κίτρο |κίτρου]], χωρίς όμως να γνωρίζουμε ακριβή ημερομηνία προέλευσης. Από τότε μέχρι σήμερα όλοι αναγνωρίζουν τις [[Διατροφική αξία λεμονιού |θεραπευτικές και ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητές του]] <ref name="Λεμόνι II"/>. Από τον Ιπποκράτη μέχρι το Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό, το χρησιμοποιούσαν για την καταπολέμηση του σκορβούτου λόγω της μεγάλης ποσότητας βιταμίνης C που περιέχει. Η εποχή του λεμονιού, όπως και όλων των εσπεριδοειδών, είναι ο χειμώνας, ωστόσο πλέον το βρίσκουμε όλο το χρόνο. Χρησιμοποιείται πολύ στη μαγειρική, καθώς ο χυμός του αποτελεί βασικό συστατικό σε σαλάτες, φαγητά με ψάρι και κρέας, καθώς προσδίδει μια ιδιαίτερη όξινη νοστιμάδα. Τέλος, το χρησιμοποιούμε και στη ζαχαροπλαστική δημιουργώντας από την αγαπημένη σε όλους δροσιστική λεμονάδα μέχρι την παρασκευή λικέρ, μαρμελάδας, κέικ και άλλων γαστρονομικών δημιουργιών.
+
 
+
Τα λεμόνια είναι όξινα στη γεύση, αλλά δημιουργούν αλκαλικές βάσεις στον οργανισμό μας. Στην πραγματικότητα, είναι από τα τρόφιμα με τη μεγαλύτερη αλκαλική επίδραση, που βοηθούν πολύ στη δημιουργία ισορροπίας σε καταστάσεις αύξησης της ποσότητας οξέων στο σώμα.
+
 
+
Με άφθονη βιταμίνη C, είναι ιδανικό «φάρμακο» για την αντιμετώπιση λοιμώξεων και άλλων προβλημάτων υγείας, ενώ συστήνεται και για την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος και την αντιμετώπιση της δυσπεψίας.
+
  
 
==Σχετικές σελίδες==
 
==Σχετικές σελίδες==
Γραμμή 45: Γραμμή 41:
 
</references>
 
</references>
  
[[Category:Βρώσιμο προϊόν φυτικής προέλευσης]]
+
[[Category:Προϊόν εσπεριδοειδούς δένδρου]]
 
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 08:28, 19 Αυγούστου 2013

Ο καρπός του λεμονιού

Με άρωμα αιθέριο και γεύση μοναδική, το λεμόνι έχει γράψει ιστορία, κατακτώντας την υφήλιο. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στην αρχαιότητα, το αναφέρει ο Ρωμαίος φιλόσοφος Πλίνιος στη «Φυσική ιστορία» ως το πλέον γνωστό εσπεριδοειδές στη Μεσόγειο.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για διασταύρωση του μανταρινιού και του κίτρου, χωρίς όμως να γνωρίζουμε ακριβή ημερομηνία προέλευσης. Από τότε μέχρι σήμερα όλοι αναγνωρίζουν τις θεραπευτικές και ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητές του [1]. Από τον Ιπποκράτη μέχρι το Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό, το χρησιμοποιούσαν για την καταπολέμηση του σκορβούτου λόγω της μεγάλης ποσότητας βιταμίνης C που περιέχει. Η εποχή του λεμονιού, όπως και όλων των εσπεριδοειδών, είναι ο χειμώνας, ωστόσο πλέον το βρίσκουμε όλο το χρόνο. Χρησιμοποιείται πολύ στη μαγειρική, καθώς ο χυμός του αποτελεί βασικό συστατικό σε σαλάτες, φαγητά με ψάρι και κρέας, καθώς προσδίδει μια ιδιαίτερη όξινη νοστιμάδα. Τέλος, το χρησιμοποιούμε και στη ζαχαροπλαστική δημιουργώντας από την αγαπημένη σε όλους δροσιστική λεμονάδα μέχρι την παρασκευή λικέρ, μαρμελάδας, κέικ και άλλων γαστρονομικών δημιουργιών.

Το λεμόνι [2] είναι ο καρπός του υβριδικού δέντρου που ονομάζεται λεμονιά (επιστ. Κιτρέα η λεμονέα, Citrus × limon) και ανήκει στην οικογένεια των Ρυτοειδών (Rutaceae) (= εσπεριδοειδών (Hesperidaceae)). Ο καρπός αυτός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρόλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος του καρπού και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στη μαγειρική. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια τη χαρακτηριστική ξινή τους γεύση και pH από 2 μέχρι 3. Αυτή η οξύτητα καθιστά το λεμόνι φθηνό και εύκολα διαθέσιμο υλικό για χρήση σε εκπαιδευτικά πειράματα χημείας.

Τα λεμόνια σερβίρονται συχνά ως λεμονάδα ή ως διακόσμηση σε ποτά όπως το παγωμένο τσάι ή αεριούχα αναψυκτικά, με μια φέτα είτε μέσα στο ποτήρι είτε στηριγμένη στο χείλος. Χρησιμοποιούνται στην παρασκευή του ιταλικού λικέρ λιμοντσέλο. Ένα κομματάκι λεμόνι προστίθεται επίσης συχνά στο νερό για να δώσει λίγη γεύση.

Ο χυμός λεμονιού χρησιμοποιείται πολύ σε φαγητά με ψάρι. Επιπλέον, χρησιμοποιείται πολύ, μαζί με άλλα υλικά, για μαρινάρισμα κρέατος πριν από το μαγείρεμα.

Μερικοί άνθρωποι τρώνε το λεμόνι ως φρούτο, όμως σε αυτή την περίπτωση πρέπει να καταναλώνεται αμέσως μετά νερό για να ξεπλένονται τα δόντια από το κιτρικό οξύ και τη ζάχαρη, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν τερηδόνα και άλλες οδοντικές ασθένειες. Τα λεμόνια γίνονται επίσης μαρμελάδα, είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με πορτοκάλια.

100 χιλιοστόλιτρα λεμονοχυμού περιέχουν περίπου 50 χιλιοστόγραμμα βιταμίνης C και 5 γραμμάρια κιτρικού οξέος.

Για την αποθήκευση και συντήρηση εσπεριδοειδών δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο. Αποθήκευση και συντήρηση εσπεριδοειδών.

Διατροφική αξία λεμονιού

Τα λεμόνια είναι όξινα στη γεύση, αλλά δημιουργούν αλκαλικές βάσεις στον οργανισμό μας. Στην πραγματικότητα, είναι από τα τρόφιμα με τη μεγαλύτερη αλκαλική επίδραση, που βοηθούν πολύ στη δημιουργία ισορροπίας σε καταστάσεις αύξησης της ποσότητας οξέων στο σώμα.

Με άφθονη βιταμίνη C, είναι ιδανικό «φάρμακο» για την αντιμετώπιση λοιμώξεων και άλλων προβλημάτων υγείας, ενώ συστήνεται και για την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος και την αντιμετώπιση της δυσπεψίας.

16 ευεργετικές επιδράσεις του λεμονιού στον ανθρώπινο οργανισμό:

Χυμός λεμονιού
  1. Τα λεμόνια, μπορεί να είναι όξινα αλλά δημιουργούν αλκαλικές βάσεις στα υγρά του σώματος και βοηθούν στην αποκατάσταση της ισορροπίας του pH.
  2. Τα λεμόνια είναι πλούσια σε βιταμίνη C και σε φλαβονοειδή, που λειτουργούν ενάντια σε μολύνσεις από ιούς όπως η γρίπη και το κρύωμα.
  3. Το συκώτι λατρεύει το λεμόνι: είναι εκπληκτικό τονωτικό για το συγκεκριμένο όργανο, διαλύει το ουρικό οξύ και άλλα δηλητήρια και υγροποιεί τη χολή. Ο φρέσκος χυμός λεμόνι που προστίθεται σε ένα μεγάλο ποτήρι νερό είναι τρομερό πρωινό αντιοξειδωτικό για το στομάχι.
  4. Καθαρίζει το έντερο: Το λεμόνι αυξάνει την περίσταλση του εντέρου, βοηθώντας την κίνησή του, άρα βοηθώντας στην κανονική του λειτουργία. Ρίξτε το χυμό ενός λεμονιού σε ζεστό νερό και πιείτε το νωρίς το πρωί, αν έχετε σχετικό πρόβλημα.
  5. Το σκορβούτο γιατρεύεται με τη χορήγηση μερικών γραμμαρίων χυμού από λεμόνι στον ασθενή, διαλυμένου σε νερό, κάθε δύο ή τέσσερις ώρες. Ακόμα και σήμερα, το Βρετανικό Ναυτικό απαιτεί να υπάρχουν στα πλοία του αρκετά λεμόνια ώστε κάθε ναύτης να μπορεί να καταναλώνει λίγο χυμό λεμονιού ημερησίως. Στο παρελθόν, τα λεμόνια αντικαθίσταντο με limes, εξ ου και το προσωνύμιο των Άγγλων ως «limeys».
  6. Το κιτρικό οξύ του χυμού λεμονιού βοηθά στη διάλυση του χολόλιθου, των εναποθέσεων ασβεστίου και της πέτρας στα νεφρά.
  7. Η βιταμίνη C στα λεμόνια βοηθά στην ουδετεροποίηση των ελεύθερων ριζών που ευθύνονται για το γήρας και για τις περισσότερες ασθένειες.
  8. Η φλούδα του λεμονιού περιέχει το σημαντικότατο συστατικό tangeretin, που έχει αποδειχτεί τρομερά αποδοτικό για δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, όπως η νόσος Parkinson.
  9. Στην Ινδία, η Ayurveda αξιολογεί το λεμόνι τόσο ως φρούτο, όσο και για τις ιδιότητές του. Είναι ξινό, ζεστό, βοηθά στη γαστρική φωτιά, είναι καλό για την ενίσχυση της όρασης, πικάντικο και στυπτικό.
  10. Διαλύει τους εντερικούς σκώληκες.
  11. Όταν δεν υπάρχει αρκετό οξυγόνο και δυσκολία στην αναπνοή (όπως στην ορειβασία) τα λεμόνια μπορούν να βοηθήσουν ιδιαιτέρως. Ο πρώτος άνδρας που έφτασε ποτέ στην κορυφή του Έβερεστ, ο Edmund Hillary, σημείωνε πάντα ότι η επιτυχία του οφειλόταν και στα λεμόνια.
  12. Τα λεμόνια έχουν αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Σύμφωνα, με έρευνες, ο χυμός λεμονιού μπορεί να σκοτώσει τα βακτήρια της μαλάριας, της χολέρας, του τύφου, της διφθερίτιδας και άλλων ασθενειών.
  13. Τα αγγεία του αίματος ενισχύονται από τη βιταμίνη P (βιοφλαβονοειδή), οπότε γίνεται σαφώς πιο δύσκολη μια οποιαδήποτε εσωτερική αιμορραγία. Επίσης, βοηθά πολύ ενάντια στην αρτηριακή πίεση.
  14. Τα συμπτώματα των διαταραχών στην όραση, όπως της διαβητικής ρετινοπάθειας, φαίνεται πως βοηθούνται σημαντικά από το στοιχείο ρουτίνη, που βρίσκεται στα λεμόνια.
  15. Τα λεμόνια περιέχουν 22 αντικαρκινικές χημικές ενώσεις, μεταξύ αυτών και η λεμονίνη. Πρόκειται για έλαιο, που καταπολεμά ή και σταματά τη μεγέθυνση των καρκινικών όγκων στα ζώα και το φλαβονειδές γλυκοσίδη, που σταματά τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων.
  16. Σύμφωνα με τη θεωρία του Reams Biological Ionization (RBTI), το λεμόνι είναι το μόνο τρόφιμο στον κόσμο που είναι ανιονικό (ιόν με αρνητική φόρτιση). Όλα τα υπόλοιπα τρόφιμα είναι κατιονικά. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς η αλληλεπίδραση ανάμεσα σε ανιόντα και κατιόντα, είναι που τελικά δίνει όλη την κυτταρική ενέργεια.




Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. Ευεργετικές ιδιότητες λεμονιού
  2. Λεμόνι