Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μύκητες"
(2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
*[[Σκληρώτια]] | *[[Σκληρώτια]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
+ | [[σχετίζεται με::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]] | ||
+ | [[σχετίζεται με::Παθογόνα αίτια ασθενειών φυτών| ]] | ||
+ | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
+ | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 07:31, 6 Αυγούστου 2013
Θεωρείται η σπουδαιότερη ομάδα παθογόνων των φυτών, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού ασθενειών τις οποίες προκαλούν, αλλά και λόγω της μεγάλης οικονομικής ζημίας που προξενούν μερικές από τις ασθένειες αυτές. Πιο κάτω αναφέρονται κάποια από τα χαρακτηριστικά των μυκήτων :
- To σώμα τους ονομάζεται θαλλός.
- Τα κύτταρα τους φέρουν κυτταρικό τοίχωμα όπως αυτά των φυτών
- Δεν έχουν χλωροφύλλη.
- Το σώμα τους αποτελείται από νήματα, με σχεδόν σταθερή διάμετρο, τα οποία ονομάζονται υφές οι οποίες διακρίνονται σε δύο τμήματα : το βλαστικό και το αναπαραγωγικό.
- Το βλαστικό τμήμα ονομάζεται μυκήλιο ή μυκηλιακές υφές. Με αυτές ο μύκητας αντλεί τις αναγκαίες τροφές για την ανάπτυξή του. Οι υφές έχουν τοίχωμα που αποτελείται από χιτίνη ή κυτταρίνη. Στα ανεπτυγμένα είδη, το πρωτόπλασμα των μυκηλιακών υφών διακόπτεται κατά διαστήματα από κάθετα διαφράγματα ή septa (λατινικά septum = χώρισμα). Το μυκήλιο αυτό ονομάζεται πολυκύτταρο. Στις κατώτερες μορφές τα διαφράγματα είναι σπάνια ή λείπουν. κάθε κύτταρο του μυκηλίου μπορεί να δώσει γένεση σε ένα πλήρη μύκητα.
- Οι μύκητες είναι ευκαριωτικοί οργανισμοί. Σε κάθε κύτταρο υπάρχει ένας ή περισσότεροι πυρήνες σαφώς οργανωμένοι.
- Η αύξηση του μυκηλίου πραγματοποιείται στα άκρα των υφών ενώ εμφανίζονται διακλαδώσεις.
- Το μυκήλιο παρουσιάζει ακτινωτή ανάπτυξη.
- Στους ιστούς των φυτών το μυκήλιο αναπτύσσεται στην επιφάνεια είτε στους μεσοκυττάριους χώρους και αποστέλλει μυζητήρες στο εσωτερικό των κυττάρων του ξενιστή.
Κατά τη διάρκεια του βιολογικού τους κύκλου οι υφές ορισμένων μυκήτων δια πλοκής και αναστομώσεως σχηματίζουν μια μορφή ψευδοϊστού το πλεκτέγχυμα. Διακρίνουμε δύο τύπους πλεκτεγχύματος: Το προσέγχυμα που αποτελείται από υφές χαλαρά συνυφασμένες μεταξύ τους και το ψευδοπαρέγχυμα όπου οι υφές είναι πολύ στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Ορισμένες φορές οι υφές του μυκηλίου ενώνονται και σχηματίζουν συμπαγείς ιστούς σαν κορδόνια, τα οποία διακλαδίζονται ώστε τελικά μοιάζουν με ρίζες. Οι σχηματισμοί αυτοί ονομάζονται ριζόμορφα. Σε άλλες περιπτώσεις οι υφές συνενώνονται και σχηματίζουν μικρά, σκληρά, συνήθως σφαιρικά σώματα ορατά με γυμνό μάτι (σκληρώτια).
Σχετικές σελίδες