Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια ελαιοκράμβης Καρκίνωση ρίζων"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Καρκίνωση ριζικού συστήματος της ελαιοκράμβης.jpg|thumb|px100|Καρκίνωση ριζικού συστήματος της ελαιοκράμβης]] | [[Image:Καρκίνωση ριζικού συστήματος της ελαιοκράμβης.jpg|thumb|px100|Καρκίνωση ριζικού συστήματος της ελαιοκράμβης]] | ||
− | Η [[Ασθένειες ελαιοκράμβης|ασθένεια]] περιγράφηκε για πρώτη φορά στη Ρωσία και έκτοτε αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως η πλέον καταστρεπτική ασθένεια των σταυρανθών. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της είναι η υπερτροφία των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ελαιοκράμβης|ριζών]] που οφείλεται στον μύκητα Plasmodiophora brassicae. Τα [[Ελαιοκράμβη φυτό|φυτά]] εμφανίζουν καχεκτική ανάπτυξη και τέλος ολική μάρανση. Τα συμπτώματα του παθογόνου μοιάζουν με τις ζημιές που προκαλούνται από τοξικότητες των ζιζανιοκτόνων 2,4-D ή MCPA, ή με τις προσβολές από το έντομο Ceutorhynchus pleurostigma. | + | Η [[Ασθένειες ελαιοκράμβης|ασθένεια]] περιγράφηκε για πρώτη φορά στη Ρωσία και έκτοτε αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως η πλέον καταστρεπτική ασθένεια των σταυρανθών. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της είναι η υπερτροφία των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ελαιοκράμβης|ριζών]] που οφείλεται στον [[Μύκητες|μύκητα]] Plasmodiophora brassicae. Τα [[Ελαιοκράμβη φυτό|φυτά]] εμφανίζουν καχεκτική ανάπτυξη και τέλος ολική μάρανση. Τα συμπτώματα του παθογόνου μοιάζουν με τις ζημιές που προκαλούνται από τοξικότητες των ζιζανιοκτόνων 2,4-D ή MCPA, ή με τις προσβολές από το έντομο Ceutorhynchus pleurostigma. |
Οι μολύνσεις πραγματοποιούνται σε θερμοκρασίες από 9-30<sup>o</sup>C με άριστες στους 18-25<sup>o</sup>C. Η ασθένεια εμφανίζεται κυρίως σε υγρά [[Εδαφικές συνθήκες ελαιοκράμβης|εδάφη]] με κακή αποστράγγιση, ευνοείται επίσης στα όξινα εδάφη. Το παθογόνο επιβιώνει στο έδαφος με τη μορφή υπνοσπορίων, τα οποία διατηρούν τη ζωτικότητα τους επί 20 χρόνια τουλάχιστον. Η μετάδοση του παθογόνου γίνεται με το [[Άρδευση ελαιοκράμβης|νερό]] ποτίσματος, τα εργαλεία κατεργασίας εδάφους, τα ζώα και τον άνθρωπο. | Οι μολύνσεις πραγματοποιούνται σε θερμοκρασίες από 9-30<sup>o</sup>C με άριστες στους 18-25<sup>o</sup>C. Η ασθένεια εμφανίζεται κυρίως σε υγρά [[Εδαφικές συνθήκες ελαιοκράμβης|εδάφη]] με κακή αποστράγγιση, ευνοείται επίσης στα όξινα εδάφη. Το παθογόνο επιβιώνει στο έδαφος με τη μορφή υπνοσπορίων, τα οποία διατηρούν τη ζωτικότητα τους επί 20 χρόνια τουλάχιστον. Η μετάδοση του παθογόνου γίνεται με το [[Άρδευση ελαιοκράμβης|νερό]] ποτίσματος, τα εργαλεία κατεργασίας εδάφους, τα ζώα και τον άνθρωπο. | ||
Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
[[είναι ασθένεια της::Ελαιοκράμβη φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια της::Ελαιοκράμβη φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Ελαιοκράμβη φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Ελαιοκράμβη φυτό| ]] | ||
− | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές | + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 12:17, 19 Αυγούστου 2013
Η ασθένεια περιγράφηκε για πρώτη φορά στη Ρωσία και έκτοτε αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως η πλέον καταστρεπτική ασθένεια των σταυρανθών. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της είναι η υπερτροφία των ριζών που οφείλεται στον μύκητα Plasmodiophora brassicae. Τα φυτά εμφανίζουν καχεκτική ανάπτυξη και τέλος ολική μάρανση. Τα συμπτώματα του παθογόνου μοιάζουν με τις ζημιές που προκαλούνται από τοξικότητες των ζιζανιοκτόνων 2,4-D ή MCPA, ή με τις προσβολές από το έντομο Ceutorhynchus pleurostigma.
Οι μολύνσεις πραγματοποιούνται σε θερμοκρασίες από 9-30oC με άριστες στους 18-25oC. Η ασθένεια εμφανίζεται κυρίως σε υγρά εδάφη με κακή αποστράγγιση, ευνοείται επίσης στα όξινα εδάφη. Το παθογόνο επιβιώνει στο έδαφος με τη μορφή υπνοσπορίων, τα οποία διατηρούν τη ζωτικότητα τους επί 20 χρόνια τουλάχιστον. Η μετάδοση του παθογόνου γίνεται με το νερό ποτίσματος, τα εργαλεία κατεργασίας εδάφους, τα ζώα και τον άνθρωπο.