Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πυρίτιο"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Το πυρίτιο είναι από τα στοιχεία που απαντούν σε μεγάλη αφθονία στη λιθόσφαιρα. Απορροφάται από τα φυτά ως μονο-πυριτικό οξύ. Τα [[Σιτηρά|σιτηρά]] και γενικά τα αγροστώδη περιέχουν 0,2-2% πυριτίου, ενώ τα δικότυλα απορροφούν περίπου το 1/10 της ανωτέρω συγκέντρωσης. Ορισμένα φυτά, που χαρακτηρίζονται ως πλούσια σε πυρίτιο, μπορεί να περιέχουν περισσότερο από 10%. Έχει διαπιστωθεί ότι η παρουσία του συμβάλλει στην ανάπτυξη των φυτών. Εν τούτοις, δεν έχει διαπιστωθεί κάποιος συγκεκριμένος βιοχημικός ρόλος του πυριτίου. Για το σακχαροκάλαμο μόνο έχει προταθεί ότι σχηματίζει σύμπλοκο με ένζυμα. | Το πυρίτιο είναι από τα στοιχεία που απαντούν σε μεγάλη αφθονία στη λιθόσφαιρα. Απορροφάται από τα φυτά ως μονο-πυριτικό οξύ. Τα [[Σιτηρά|σιτηρά]] και γενικά τα αγροστώδη περιέχουν 0,2-2% πυριτίου, ενώ τα δικότυλα απορροφούν περίπου το 1/10 της ανωτέρω συγκέντρωσης. Ορισμένα φυτά, που χαρακτηρίζονται ως πλούσια σε πυρίτιο, μπορεί να περιέχουν περισσότερο από 10%. Έχει διαπιστωθεί ότι η παρουσία του συμβάλλει στην ανάπτυξη των φυτών. Εν τούτοις, δεν έχει διαπιστωθεί κάποιος συγκεκριμένος βιοχημικός ρόλος του πυριτίου. Για το σακχαροκάλαμο μόνο έχει προταθεί ότι σχηματίζει σύμπλοκο με ένζυμα. | ||
| − | Το πυρίτιο συμβάλλει στη δομή των κυτταρικών τοιχωμάτων. Εμποτίζει τα τοιχώματα της επιδερμίδας και των αγγείων με αποτέλεσμα τη μείωση των απωλειών νερού μέσω των τοιχωμάτων, ενώ παράλληλα παρεμποδίζεται και η μόλυνση από μύκητες. Το πυρίτιο συμμετέχει σε λειτουργίες του ριζικού συστήματος και πιστεύεται ότι συμβάλλει στην ανθεκτικότητα στην ξήρανση ορισμένων καλλιεργειών όπως το [[Καλλιέργεια σόργου|σόργο]]. | + | Το πυρίτιο συμβάλλει στη δομή των κυτταρικών τοιχωμάτων. Εμποτίζει τα τοιχώματα της επιδερμίδας και των αγγείων με αποτέλεσμα τη μείωση των απωλειών νερού μέσω των τοιχωμάτων, ενώ παράλληλα παρεμποδίζεται και η μόλυνση από μύκητες. Το πυρίτιο συμμετέχει σε λειτουργίες του ριζικού συστήματος και πιστεύεται ότι συμβάλλει στην ανθεκτικότητα στην ξήρανση ορισμένων καλλιεργειών όπως το [[Καλλιέργεια σόργου|σόργο]].<ref name="Γονιμότητα του εδάφους"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Γονιμότητα του εδάφους"> Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009. </ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | [[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:03, 21 Ιουλίου 2015
Το πυρίτιο είναι από τα στοιχεία που απαντούν σε μεγάλη αφθονία στη λιθόσφαιρα. Απορροφάται από τα φυτά ως μονο-πυριτικό οξύ. Τα σιτηρά και γενικά τα αγροστώδη περιέχουν 0,2-2% πυριτίου, ενώ τα δικότυλα απορροφούν περίπου το 1/10 της ανωτέρω συγκέντρωσης. Ορισμένα φυτά, που χαρακτηρίζονται ως πλούσια σε πυρίτιο, μπορεί να περιέχουν περισσότερο από 10%. Έχει διαπιστωθεί ότι η παρουσία του συμβάλλει στην ανάπτυξη των φυτών. Εν τούτοις, δεν έχει διαπιστωθεί κάποιος συγκεκριμένος βιοχημικός ρόλος του πυριτίου. Για το σακχαροκάλαμο μόνο έχει προταθεί ότι σχηματίζει σύμπλοκο με ένζυμα.
Το πυρίτιο συμβάλλει στη δομή των κυτταρικών τοιχωμάτων. Εμποτίζει τα τοιχώματα της επιδερμίδας και των αγγείων με αποτέλεσμα τη μείωση των απωλειών νερού μέσω των τοιχωμάτων, ενώ παράλληλα παρεμποδίζεται και η μόλυνση από μύκητες. Το πυρίτιο συμμετέχει σε λειτουργίες του ριζικού συστήματος και πιστεύεται ότι συμβάλλει στην ανθεκτικότητα στην ξήρανση ορισμένων καλλιεργειών όπως το σόργο.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.
