Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συγκομιδή κριθαριού"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Η συγκομιδή μπορεί να γίνει με θεραλωνιστική όταν οι καρποί έχουν υγρασία 13-14% και, οπωσδήποτε, κάτω από 20%. Επειδή όμως στις υγρασίες αυτές παρατηρείται σημαντική απώλεια καρπών κατά τη συγκομιδή στα κριθάρια που προορίζονται για βυνοποίηση συνιστάται τα φυτά να θερίζονται στο στάδιο του κηρώδους καρπού και νηα ξηραίνονται κατά λωρίδες στον αγρό. Στο στάδιο αυτό ο στάχυς έχει συνήθως ζωηρό κίτρινο χρώμα, αλλά μπορεί να υπάρχει και διάσπαρτο πράσινο χρώμα στα στελέχη. Τα φυτά αλωνίζονται μετά από 3-4 ημέρες με θεραλωνιστική εφοδιασμένη με το κατάλληλο εξάρτημα συλλογής κομμένων φυτών. | Η συγκομιδή μπορεί να γίνει με θεραλωνιστική όταν οι καρποί έχουν υγρασία 13-14% και, οπωσδήποτε, κάτω από 20%. Επειδή όμως στις υγρασίες αυτές παρατηρείται σημαντική απώλεια καρπών κατά τη συγκομιδή στα κριθάρια που προορίζονται για βυνοποίηση συνιστάται τα φυτά να θερίζονται στο στάδιο του κηρώδους καρπού και νηα ξηραίνονται κατά λωρίδες στον αγρό. Στο στάδιο αυτό ο στάχυς έχει συνήθως ζωηρό κίτρινο χρώμα, αλλά μπορεί να υπάρχει και διάσπαρτο πράσινο χρώμα στα στελέχη. Τα φυτά αλωνίζονται μετά από 3-4 ημέρες με θεραλωνιστική εφοδιασμένη με το κατάλληλο εξάρτημα συλλογής κομμένων φυτών. | ||
| − | Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη ρύθμιση του μηχανισμού της αλωνιστικής για να αποφευχθεί το | + | Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη ρύθμιση του μηχανισμού της αλωνιστικής για να αποφευχθεί το σπάσιμο των καρπών κατά το αλώνισμα στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Μεγάλα ποσοστά σπασμένων καρπών υποβιβάζουν σημαντικά την αξία της παρτίδας του κριθαριού για βυνοποίηση και πολλές φορές την χαρακτηρίζουν και ως τελείως ακατάλληλη. |
Το κριθάρι που [[Καλλιέργεια κριθαριού |καλλιεργείται]] για βιομάζα πρέπει να θερίζεται στο στάδιο του γαλακτώδους καρπού. | Το κριθάρι που [[Καλλιέργεια κριθαριού |καλλιεργείται]] για βιομάζα πρέπει να θερίζεται στο στάδιο του γαλακτώδους καρπού. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:16, 30 Σεπτεμβρίου 2013
Συνήθως το κριθάρι ωριμάζει και συγκομίζεται νωρίτερα από το σιτάρι.
Η συγκομιδή μπορεί να γίνει με θεραλωνιστική όταν οι καρποί έχουν υγρασία 13-14% και, οπωσδήποτε, κάτω από 20%. Επειδή όμως στις υγρασίες αυτές παρατηρείται σημαντική απώλεια καρπών κατά τη συγκομιδή στα κριθάρια που προορίζονται για βυνοποίηση συνιστάται τα φυτά να θερίζονται στο στάδιο του κηρώδους καρπού και νηα ξηραίνονται κατά λωρίδες στον αγρό. Στο στάδιο αυτό ο στάχυς έχει συνήθως ζωηρό κίτρινο χρώμα, αλλά μπορεί να υπάρχει και διάσπαρτο πράσινο χρώμα στα στελέχη. Τα φυτά αλωνίζονται μετά από 3-4 ημέρες με θεραλωνιστική εφοδιασμένη με το κατάλληλο εξάρτημα συλλογής κομμένων φυτών.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη ρύθμιση του μηχανισμού της αλωνιστικής για να αποφευχθεί το σπάσιμο των καρπών κατά το αλώνισμα στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Μεγάλα ποσοστά σπασμένων καρπών υποβιβάζουν σημαντικά την αξία της παρτίδας του κριθαριού για βυνοποίηση και πολλές φορές την χαρακτηρίζουν και ως τελείως ακατάλληλη.
Το κριθάρι που καλλιεργείται για βιομάζα πρέπει να θερίζεται στο στάδιο του γαλακτώδους καρπού.
